Kwiaty i rośliny

Róże parkowe: opis, sadzenie i dalsza pielęgnacja

Pomimo arystokratycznego piękna róże parkowe są dość odporne na warunki środowiskowe i mogą być uprawiane nawet przez niedoświadczonych ogrodników przez amatorów. Nie wymagają skomplikowanej konserwacji, są łatwe do rozmnażania, a różnorodność odmian pozwala wybrać dokładnie taki kwiat, który najlepiej zdobi krajobraz. Rozważ szczegółowy opis róż w parku i listę ich odmian, a także cechy ich sadzenia, uprawy i rozmnażania, dbania o krzaki i możliwe problemy z roślinami.

Opis i cechy róż w parku

Róże parkowe to grupa, która łączy trzy główne rodzaje roślin: ozdobne kwiaty róży, nowoczesne hybrydy i starożytne róże. Wspólną cechą wszystkich roślin jest ich wygląd w postaci krzaka i możliwość zimowania na ulicy, nawet w niskich temperaturach.

Aby szczegółowo zrozumieć, co to jest - róże parkowe, rozważ ich główne cechy:

Wysokość różnych odmian roślin może wynosić od 1, 5 m do 2, 5 m.
System korzeniowy jest potężny, jego długość może wynosić do 2 m.
Gałęzie rośliny pokryte są wieloma ostrymi kolcami.
Liście rośliny są grube, zielone. Liście są małe, owalne.
Kwitnienie jest obfite, trwa 3-4 tygodnie i powtarza się co roku od maja do końca czerwca. Niektóre odmiany kwitną ponownie w sierpniu.
Kwiaty składają się z dużej liczby płatków, ściśle dociśniętych do siebie.
Kolor róż waha się od białego do jaskrawego fioletu. Istnieją odmiany z żółtymi i pomarańczowymi kwiatami.
Kwiaty mają delikatny i przyjemny aromat.
Zamiast suszonych pąków powstają owoce. W zależności od odmiany są okrągłe lub owalne, mają inny kolor. W niektórych odmianach owoce są jadalne.

Czy wiesz Róża C jest najmniejsza na świecie. Jego wysokość wynosi 12 cm, a średnica kwiatu wynosi 1 cm. Stare i nowe odmiany tych roślin zostały wyhodowane w różnych krajach świata.

Najpiękniejsze odmiany obejmują róże parkowe o następujących nazwach:

Remi Martin (Francja);
Golden Celebration (Golden Celebration), Anglia;
Martin Frobisher (Kanada);
Kardynał Richelieu (Cardinal de Richelieu), Francja;
John Franklin, Kanada
Prairie Joy, Kanada;
Benjamin Britten, Anglia;
Henry Kelsey, Kanada
Pomarszczona róża (Rosa rugosa), Anglia;
Alexander MacKenzie, Kanada
Centifolia (Rosa centifolia), Francja;
Moden Blush, Kanada;
Winchester Cathedral (Winchester Cathedral), Anglia.

Klasyfikacja róż parkowych

Istnieje wiele odmian róż w parku. Niektóre były znane kilka wieków temu, a inne zostały niedawno wyhodowane.

Ale zgodnie z ogólnie przyjętą klasyfikacją wszystkie te odmiany można podzielić na dwa typy:

po kwitnieniu - kwitnienie obserwuje się raz w roku w przedziale czasowym od maja do czerwca;
ponowne kwitnienie - może kwitnąć w czerwcu i ponownie kwitnąć w sierpniu, były sztucznie hodowane przez hodowców.

Ważne! Po kwitnieniu róże parkowe są bardziej odporne na zimno i wymagają zachowania zeszłorocznych pędów do następnego kwitnienia.

Odmiany kwitnące dzielą się na trzy grupy:

mrozoodporne rugosesy (hybrydy) - można je znaleźć w zimie bez schronienia;
odporne na zimno róże kanadyjskie - zima bez schronienia, jeśli zima nie jest zbyt trudna, ale przy silnym mrozie potrzebują ochrony;
odmiany o niskiej odporności na mróz - zawsze wymagają schronienia w zimnych porach roku.

Sadzenie kwiatów

Róże parkowe można sadzić pojedynczo lub w grupach. Z tych kwiatów możesz tworzyć całe żywopłoty. Sadzenie roślin nie jest trudne, ale wymaga dodatkowej pracy i prawidłowej sekwencji działań.

Optymalny czas

Te kwiaty rosną na ulicy, więc należy je sadzić w ciepłym sezonie. Możesz rozpocząć sadzenie krzewów w maju i wykonywać je do połowy jesieni.

Dla dobrego ukorzenienia i wzrostu lepiej sadzić rośliny pod koniec września lub nawet na początku października. W tym przypadku będą mieli czas na wyhodowanie korzeni i będą silniejsze i bardziej rozwinięte niż kwiaty sadzone wiosną.

Prace przygotowawcze

Aby krzaki były lepiej zbierane i ukorzenione podczas sadzenia na stronie, musisz przygotować glebę i same sadzonki.

Przed sadzeniem zaleca się przeprowadzenie kilku obowiązkowych działań:

wykopać glebę w okolicy na głębokość około 60 cm na miesiąc przed sadzeniem;
wprowadzić do gleby nawozy mineralne i organiczne, aby wzbogacić ją we wszystkie niezbędne przydatne substancje;
jeśli niemożliwe jest natychmiastowe sadzenie sadzonek, wówczas ich korzenie należy obniżyć do wody lub owinąć wilgotną szmatką, aby zapobiec ich wyschnięciu;
Na 2 tygodnie przed sadzeniem wykopać dziury w ziemi o średnicy 90 cm i głębokości około 70 cm, wgłębienia powinny być szerokie, aby pasowały do nich rozrzucone korzenie sadzonek.

Ogrodnicy uprawiają również odmiany róż, takie jak:

Technologia lądowania

Po przygotowaniu działki i sadzonek możesz przejść bezpośrednio do sadzenia kwiatów. Jest to prosty proces, ale wymaga przestrzegania pewnych zasad.

Poniżej znajdują się instrukcje krok po kroku dotyczące sadzenia róż w parku:

Odległość między sąsiednimi krzakami w tym samym rzędzie powinna wynosić 1–1, 5 m, aby dorosłe rośliny nie rosły blisko siebie.
Odległość między rzędami krzaków powinna wynosić co najmniej 3 m.
Zmieszaj ziemię uzyskaną przez kopanie dziur obornikiem.
Wlej trochę tej mieszaniny do każdej studzienki i zalej ją wodą.
Przytnij pomarszczone i zepsute korzenie sadzonek za pomocą sekatora. Przytnij końce części ziemi pędów, pozostawiając po trzy oczy na każdym z nich.
W jamie umieść korzenie sadzonki, rozłóż je i posyp ziemią. Ziemia wokół roślin jest dobrze ubita.
Podlewaj rośliny i wyrzuć je na wysokość 20–25 cm.
Jeśli sadzenie odbywa się jesienią, ściółkuj glebę wokół krzaków. Jako ściółkę można użyć torfu lub posiekanej słomy.

Czy wiesz Najstarszy krzew róży rośnie w niemieckim mieście Hildesheim w pobliżu katedry. Roślina ma około 1000 lat.

Jeśli krzaki roślin powinny tworzyć żywopłot, wówczas sadzi się je bliżej siebie. Odległość między rzędami wynosi 50–70 cm, a między sąsiednimi roślinami w tym samym rzędzie - do 1 m.

Cechy uprawy i opieki

Róża parkowa nie wymaga kompleksowej i skrupulatnej pielęgnacji. Jest w stanie wytrzymać niskie temperatury powietrza i jest dobrze zapylany przez owady, a rozmnażanie kwiatów nie jest trudne.

Najbardziej staranną pielęgnację wymagają młode krzewy róży, które nie osiągnęły wieku 3 lat. Potrzebują ścisłego przestrzegania poniższych zaleceń i wymagają regularnej uprawy ziemi. Rozważmy bardziej szczegółowo ogólne zalecenia dotyczące pielęgnacji i uprawy wszystkich róż w parku.

Lokalizacja i optymalne warunki

Rośliny można uprawiać w różnych warunkach, ale do bujnego i regularnego kwitnienia należy wziąć pod uwagę specyfikę położenia działki z kwiatami.

Ważne! Jeśli gleba dla róż jest piaszczysta, dodaj do niej torf i kompost, a jeśli glina - piasek, torf i kompost.

Oto kilka wskazówek dotyczących wyboru miejsca lądowania:

rośliny potrzebują dobrego oświetlenia, więc lepiej sadzić je na otwartych przestrzeniach. Róże mogą rosnąć w półcieniu, ale w tym przypadku kwitnienie nie będzie tak obfite;
Nie można sadzić róż parkowych w pobliżu drzew. Korzenie krzaków nie będą miały wystarczającej ilości składników odżywczych do normalnego wzrostu, ponieważ drzewa będą zbierać większość pierwiastków śladowych z ziemi;
gleba powinna mieć średnią kwasowość;
miejsce z roślinami powinno znajdować się w miejscu chronionym przed wiatrem, kwiaty nie rosną dobrze i kwitną w ciągu;
niemożliwe jest, aby wody gruntowe znajdowały się bliżej niż 1 m od powierzchni ziemi w obszarze z kwiatami - w tym przypadku korzenie krzaków będą podmokłe i gniją;
Nie zaleca się sadzenia róż parkowych w pobliżu innych pachnących roślin, aby nie mieszać aromatów.

Podlewanie i karmienie

Rośliny tolerują suszę lepiej niż zbyt wilgotna gleba. Ale dla normalnego rozwoju podlewanie krzewów róż parkowych wiosną i latem powinno być obfite. W tym okresie rośliny zużywają dużo energii na wzrost i kwitnienie.

Czy wiesz Róża odmiany Chameleon, hodowana w Japonii, zmienia kolor płatków w ciągu dnia z jasnoczerwonego na biały.

Rozważ główne zalecenia dotyczące podlewania:

podlewanie powinno odbywać się wczesnym rankiem lub wieczorem, gdy słońce już zachodzi;
jeśli jest sucho, musisz podlewać róże parkowe latem 2-3 razy w tygodniu;
na jednym krzaku musisz wydać 1-2 wiadra wody;
podczas podlewania konieczne jest osiągnięcie głębokiej wilgoci gleby, podlewanie powierzchniowe nie zapewni korzeniom kwiatów niezbędnej ilości wilgoci;
podlewaj rośliny pod korzeń, aby woda nie spadała na liście i kwiaty;
na początku jesieni róże parkowe przygotowują się do zimowego spoczynku, więc we wrześniu musisz przestać je podlewać.

Rośliny spożywają z gleby dużą ilość składników odżywczych, których potrzebują do prawidłowego wzrostu i obfitego kwitnienia. Dlatego gleba w pobliżu krzaków musi być stale wzbogacana niezbędnymi substancjami za pomocą nawozów. Karmienie powinno odbywać się przez cały okres wzrostu i kwitnienia.

Podstawowe zasady stosowania nawozów dla róż parkowych przedstawiono poniżej:

dla dobrego wzrostu i wzrostu masy zielonej na wiosnę rośliny są karmione obornikiem i nawozami zawierającymi żelazo, bor i magnez;
w celu wzmocnienia korzeni pod koniec lata dodaje się nawozy zawierające wapń, potas i fosfor;
wczesną jesienią krzaki są podlewane pod korzeniem płynnym roztworem superfosfatu i monofosforanu potasu;
Aby wzbogacić glebę w mikroelementy w październiku, pod rośliny wprowadzono zgniły kompost.

Będziesz zainteresowany, aby wiedzieć, które odmiany róż są najbardziej pachnące i pachnące, a które najmniejsze.

Hodowla

Róże parkowe są łatwe do odtworzenia. Tę procedurę najlepiej wykonać wiosną, ale niektóre działania przygotowawcze należy przeprowadzić jesienią. Rozważ metody reprodukcji róż parkowych i ich krótki opis.

Nakładanie warstw. Boczne łodygi rośliny są przechylone na ziemię i zamocowane w tej pozycji. Top przechylone pędy posypane ziemią do ukorzenienia. W tej pozycji gałęzie są przez cały rok - do następnej wiosny. Następnie ukorzenione gałęzie są ostrożnie oddzielane od krzewu macierzystego i przesadzane do stałego miejsca.
Zarośnięty. Krzewy róż parkowych stale tworzą młode pędy. Kiedy pęd osiąga wiek 1 roku, jest oddzielany od krzewu macierzystego i sadzony osobno. Jednocześnie jego trzon musi zostać skrócony o jedną trzecią.
Dzieląc krzak. Zabieg można wykonać zarówno wiosną, jak i jesienią. Za pomocą sekatora krzak róż parkowych dzieli się na dwie części. Każdy z nich musi mieć korzenie i co najmniej jedną łodygę. Jedna część krzaka pozostawia się w tym samym obszarze, a drugą przesadza się w inne miejsce.
Sadzonki. Do tej metody rozmnażania odpowiednie są zielone sadzonki lub zdrewniałe. Zielone sadzonki muszą zostać wycięte z krzaka na początku okresu kwitnienia i oznaczone - jesienią. Po przycięciu są one zakopywane w piasku w celu ukorzenienia, a na wiosnę są przesadzane do stałego miejsca.
Przycinanie i osłanianie róż na zimę
Aby krzaki zachowały atrakcyjny i kwitnący wygląd, konieczne jest coroczne ich przycinanie. Pomoże nie tylko nadać krzakowi piękny kształt, ale także zwiększy liczbę pąków w okresie kwitnienia. Najlepiej przeprowadzić tę procedurę w kwietniu.
Ważne! Po raz pierwszy przycinanie można wykonać dopiero 2 lata po posadzeniu krzewów.
Rozważ podstawowe zasady przycinania rośliny:
- w razie potrzeby usuń uszkodzone i wysuszone gałęzie;
- to na zdrewniałych gałęziach powstają kwiaty, więc liczba takich gałęzi powinna być maksymalna;
- pędy należy przyciąć, aby pozostały na nich co najmniej 6 pąków;
- jeśli chcesz odmłodzić krzak róż w parku, jego stare łodygi należy odciąć w pobliżu samej ziemi. W takim przypadku zaczynają szybko rosnąć;
- aby przycinanie nie zaszkodziło roślinie, wszystkie miejsca cięcia należy starannie traktować farbą olejną.
Niektóre odmiany róż parkowych można uprawiać nawet w regionach o trudnym klimacie. Mogą łatwo zimować pod lekkim schronieniem i nie zamrażać. Ale młode krzewy są bardziej podatne na niskie temperatury, więc musisz je ostrożnie przykryć na zimę.
Podstawowe zasady przygotowania róż parkowych na zimę są następujące:
- krzewy należy posypać ziemią do wysokości około 25 cm;
- gałęzie muszą być lekko wygięte i owinięte grubym papierem rzemieślniczym, aby chronić je przed niskimi temperaturami, wiatrem i zbyt jasnym wiosennym słońcem;
- gdy temperatura powietrza spadnie poniżej –8 ° С, krzewy pokryte są gałązkami świerkowymi (gałęzie iglaste);
- jeśli temperatura powietrza nie jest zbyt niska (około 0 ° C), to w schronie dla krzaków musisz zrobić wylot, aby na nich nie powstała pleśń.
Dowiedz się więcej o tym, kiedy i jak przycinać róże oraz jakie są zasady przycinania róż na zimę.
Zapobieganie i kontrola szkodników i chorób
Róże parkowe są uprawiane na zewnątrz, dlatego należy zwrócić uwagę na zapobieganie możliwym chorobom i szkodnikom.
Najczęściej podczas uprawy roślin pojawiają się takie problemy:
1. Mączniak Podczas choroby na dolnej powierzchni liści tworzy się biała powłoka. Aby zapobiec temu problemowi, jest łatwiejsze niż leczenie chorego krzewu, dlatego róże parkowe są traktowane siarczanem żelaza przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego. Latem rośliny opryskuje się wodnym roztworem wapna z dodatkiem siarki i soli.
2. Garden Chruszczow. Zarówno dorosłe owady, jak i ich larwy są niebezpieczne. Szkodniki jedzą liście krzaka, co prowadzi do jego śmierci. Aby temu zapobiec, musisz regularnie sprawdzać róże parkowe i, gdy pojawiają się błędy, zbierać je z roślin.
3. Wołek Malinowy. Składa jaja w pąkach kwiatowych, z których wykluwają się larwy żarłokowe, jedząc wszystko na swojej drodze. Owady należy usunąć z krzaka, gdy pojawią się po raz pierwszy.
4. Brak kwitnienia. Przyczyną problemu może być brak światła słonecznego lub nawozu. W pierwszym przypadku krzak należy przesadzić w bardziej oświetlone miejsce, a w drugim - regularnie karmić (obornik, kompost, kompleksy nawozów mineralnych). Przycinanie krzewów pomaga również stymulować obfite kwitnienie.
5. Wciornastki Może pojawić się przy nadmiernym podlewaniu krzewów róż parkowych i ich umieszczeniu w cieniu. Aby zapobiec wystąpieniu szkodnika, krzewy są traktowane wodnym roztworem naparu z rumianku lub pokrzywy.
Użyj w projektowaniu krajobrazu
Róże parkowe służą do pionowego kształtowania krajobrazu, a różnorodność kolorów pozwala tworzyć kolorowe kompozycje kwiatowe o wyjątkowym delikatnym aromacie. Często krzewy róż parkowych sadzi się blisko siebie w szachownicę, aby tworzyły żywopłot.
Czy wiesz Największa róża na świecie - Lady Banks (Lady Banks), ma obwód pnia 3, 7 mi rośnie na cmentarzu w Tombston (Arizona, USA).
Na małych obszarach krzewy jednosadzeniowe wyglądają bardzo ładnie. Za pomocą przycinania można uzyskać bujny i schludny kształt, a wokół roślin można zrobić zwykły zielony trawnik.
Róże parkowe ozdobią każdą stronę i nie będą wymagały wiele czasu i wysiłku. Aby krzaki co roku cieszyły się obfitym kwitnieniem i bujną zieloną masą, wystarczy postępować zgodnie z prostymi zaleceniami dotyczącymi uprawy opisanymi w tym artykule.