Różne odmiany begonii dołączyły do ​​szeregów roślin ozdobnych około 200 lat temu i od tego czasu podbiły serca hodowców roślin na całym świecie. Jednym z najczęstszych przedstawicieli tego gatunku jest królewska begonia (Rex). Ten kwiat ma jasny i niepowtarzalny wygląd, a także dość egzotyczną kombinację odcieni. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy, czym jest ta roślina, a także dowiemy się, co jest potrzebne do jej pomyślnego wzrostu i rozwoju

Korzyści dla roślin

Niewiele osób wie, że hodowla begonii jest nie tylko interesująca, ale także całkiem przydatnym hobby, które może przynieść wiele korzyści osobie.

Roślina ma następujące zalety korzystne dla hodowcy:

• bezpretensjonalny dla warunków życia;
• nie wymaga starannej opieki;
• przyczynia się do oczyszczania powietrza z małych zanieczyszczeń;
• posiada właściwości przeciwdrobnoustrojowe.

Czy wiesz Lotne rośliny zostały oficjalnie odkryte przez słynnego radzieckiego biologa Borisa Tokina w 1928 roku. Chociaż w drugiej połowie XVIII wieku Ilja Miecznikow twierdził, że istnieją takie substancje.

Ponadto kwiat jest w stanie wytwarzać w powietrzu określone substancje, tak zwane fitoncydy, które przyczyniają się do:

• wzmocnienie odporności;
• zwiększyć odporność na stres;
• poprawa wydajności i wytrzymałości;
• dobry nastrój.

Główne odmiany i ich opis

Begonia królewska wyróżnia się charakterystycznymi cechami, dzięki którym kwiat można wyróżnić spośród wielu roślin doniczkowych. Pomimo wysokiej odporności gatunku na wszelkiego rodzaju zmiany, w ostatnich dziesięcioleciach hodowcy stworzyli kilkadziesiąt udanych odmian, które przyniosły mu ogromną popularyzację.

Ogólna charakterystyka królewskich begonii:

Funkcja	Opis
System korzeniowy	Mocny, pełzający, rozgałęziony.
Łodyga	Mięsiste, rozgałęzione, około 10–20 cm długości. Pokryty krótkimi czerwonawymi szczecinami.
Kształt liścia	Z jednej strony rozwija się asymetryczne, charakterystyczne ostrzenie, krawędzie listków są ząbkowane. W zależności od rodzaju kształt blaszki liściowej może różnić się od serca do spirali lub trudny do rozcięcia.
Kolor liścia	Najczęściej dominuje zielony kolor z różnorodnymi inkluzjami odcieni szkarłatu, malin, bzu, fioletu i szarości. Żyły liściowe mają kontrastowy czerwony odcień.
Kształt kwiatu	Zaokrąglony, z płatkami wachlarza.
Kolor kwiatów	Kwiaty we wszystkich odcieniach różu lub jasnego różu.

Mini Wesołych Świąt

Ta begonia jest niską rośliną, osiągającą długość 30 cm. Jest to jedna z najbardziej różnorodnych odmian spośród istniejących. Charakterystyczną cechą tej odmiany jest zmiana odcienia liści ze środka na obrzeże (z ciemniejszych na jaśniejsze).

Środkowa część liścia ma brązowy odcień, który zmienia się w krawędzie w kolorze czerwonym i malinowym, a następnie w kolorze zielonym i białym. Dolna część blaszki liścia jest wyraźna ścięgno, z dużymi żyłami, górna część jest aksamitna, miękka w dotyku.

Escargot

Odmiana Escargo jest jedną z największych spośród pokrewnych odmian. Kwiat ten osiąga wysokość 30 cm, a jego szerokość może sięgać 40–45 cm, powierzchnia rośliny jest matowa, a charakterystyczne są liczne kosmki.

Ulotki są główną zaletą odmiany Escargo. Różnią się wirującym kształtem spirali, a także bogatym srebrno-zielonym odcieniem.

Czy wiesz Begonia królewska została odkryta w 1856 r. Na terytorium Assam (Indie).

Dark Mambo

Jedną z najbardziej egzotycznych odmian w produkcji roślinnej może być begonia Dark Mambo. Jego cechą wyróżniającą jest rzadki, prawie czarny odcień zewnętrznej strony liści. Czasami zielonkawe wtrącenia mogą go rozjaśnić, ale zawsze liść ma dość ciemny kolor.

Wewnętrzna strona liści ma kolor czerwono-brązowy lub brązowo-wiśniowy. Roślina ma średnią wielkość (około 30 cm wysokości) i wirujące, spiralne blaszki liściowe.

Grifon

Begonia gryfowa jest dość wysoką rośliną o wysokości około 40–45 cm Jest to jedna z niewielu odmian, które można z powodzeniem uprawiać w doniczkach jako roślina wieloletnia, a w kwietniku jako roślinność sezonowa. Ulotki kwiatu są wystarczająco duże, podzielone na oddzielne spiczaste obszary.

Ich kolor - wszystkie rodzaje odcieni zieleni, z jasnymi szarawymi wzorami na całej powierzchni. Kwiat jest bezpretensjonalny, więc może być z powodzeniem uprawiany nawet przez początkujących ogrodników.

Dolar w dół

Ta odmiana słynie z bogatego i jasnego czerwono-wiśniowego odcienia liści oraz zwartej wielkości krzewu (kwiat nie przekracza 20–25 cm wysokości). Krawędzie liści mają ciemną, prawie czarną obwódkę, co nadaje im szczególny kontrast.

Kształt blaszki liścia jest często asymetryczny, w kształcie wachlarza; jego rozmiar stopniowo rośnie od środka do granic zewnętrznych.

Czy wiesz Begonie zostały nazwane na cześć gubernatora Haiti Michela Begona, który jako miłośnik egzotycznej flory przekazał wiele pieniędzy na wyprawę do Indii w celu znalezienia nowych roślin.

Wymagania wstępne dotyczące konserwacji

Pomimo tego, że begonie z natury są uważane za bezpretensjonalne rośliny, aby uzyskać piękny i jasny kwiat, zajmie to dużo czasu. Pierwszą rzeczą, której będzie wymagać roślina, jest dobre oświetlenie.

Potrzebuje intensywnego i rozproszonego światła w ciągu dnia. Aby to zrobić, doniczki z begonią umieszcza się na parapetach we wschodniej lub zachodniej części domu.

Ponadto roślina ta wymaga specjalnego reżimu temperaturowego. Kwiat nie toleruje ciepła, dlatego latem reżim temperaturowy powinien wynosić około +18 ... + 25 ° С, zimą temperatura nie powinna spaść poniżej + 16 ° С.

W tym przypadku ważna jest również optymalna wilgotność w środowisku zawartości begonii. Wskaźnik powinien wynosić 50%.

Wybierając doniczkę do begonii, należy wziąć pod uwagę fakt, że stagnacja wilgoci dla rośliny jest niedopuszczalna, dlatego naczynie powinno mieć dobre zdolności drenażowe. Garnek może być wykonany z dowolnego materiału (ceramiki, plastiku, szkła itp.), A jego wymiary odgrywają dominującą rolę.

Młode kwiaty sadzi się w naczyniach o średnicy około 8-10 cm, a ich rozmiary są dobierane przez hodowcę niezależnie na podstawie wielkości systemu korzeniowego. W takim przypadku naczynia, w których system korzeniowy zajmuje około 50–60% wolnej przestrzeni, uważa się za optymalne.

Gleba na begonie może być używana jako specjalny zakup i przygotowana własnymi rękami. Takie mieszanki często wytwarza się z arkusza ziemi, torfu i piasku rzecznego (2: 1: 1).

Alternatywą dla takiego podłoża może być mieszanka gleby torfowej, podłoża kokosowego, piasku rzecznego i kory sosny (2: 1: 1: 1) lub uniwersalna mieszanka kwiatowa, wermikulit, piasek rzeczny, kora sosny (2: 1: 1: 1).

Ważne! Aby uzyskać domową begonię o wysokiej odporności, zaleca się hodować kwiat na otwartej glebie. Pomoże to uporządkować najbardziej żywotne sadzonki i dobrze utwardzi rośliny.

Opieka domowa

Oprócz powyższych warunków mikroklimaty pokojowe muszą zapewnić specjalny mikroklimat. Aby to zrobić, musisz stworzyć odpowiedni schemat pielęgnacji, w tym górny opatrunek i podlewanie.

Dlatego przy uprawie kwiatu każdy hodowca powinien zdecydowanie opracować harmonogram wszelkiego rodzaju działań konserwacyjnych, których należy przestrzegać i które należy stosować tak ściśle, jak to możliwe.

Podlewanie

Begonia jest regularnie podlewana, ale w małych porcjach. Główną oznaką potrzeby podlewania może być sucha skorupa gleby w doniczce o grubości 0, 5 cm lub większej Pomimo tego, że w naturze kwiat żyje w regionach o wilgotnym klimacie, dodatkowe nawilżanie powietrza, gdy zawartość begonii nie jest wymagana.

Jednak odmiany o dużych liściach wymagają obowiązkowego czyszczenia na mokro 1-2 razy w miesiącu.

Top dressing

Nawozić roślinę nawozami organicznymi i mineralnymi. Jako organiczny opatrunek wierzchni najbardziej odpowiedni jest świeży obornik rozcieńczony wodą w stosunku 1: 5.

W przypadku mineralnego opatrunku wierzchniego stosuje się złożone mieszanki nawozów fosforowo-potasowych lub takie preparaty jak „Bud”, „Jajnik”, „Bloom” itp. Dodaj opatrunek górny raz w miesiącu, podczas gdy gleba musi być podlewana wodą, stosując wysoce skoncentrowane nawozy sucha gleba może powodować oparzenia systemu korzeniowego.

Ważne! Podlewanie i górny opatrunek powinny być jednolite, nagłe zmiany wilgotności i stężenia składników odżywczych mogą powodować zahamowanie wzrostu begonii aż do śmierci.

Przycinanie

Przycinanie begonii odbywa się w celu odmłodzenia krzewu, a także w celu uzyskania jego optymalnego kształtu i wielkości. Procedura jest przeprowadzana regularnie, co najmniej 1 raz w miesiącu. Pierwsze przycinanie odbywa się, gdy roślina osiągnie 10 cm wysokości.

Drugi - kiedy kwiat osiąga wysokość 12-15 cm, co pomaga wyeliminować wzrost konia. W przyszłości procedura jest przeprowadzana zgodnie z harmonogramem lub pilnie potrzebna. Stare, uszkodzone i wysuszone części należy usunąć, co pomaga ustalić optymalną równowagę między rozmiarem kwiatu a objętością jego systemu korzeniowego.

Procedura odbywa się za pomocą ostrego noża. Inne narzędzia powodują nadmierny ucisk tkanek, co jest szkodliwe dla gojenia się ran. Miejsca cięcia są koniecznie traktowane sproszkowanym węglem drzewnym, co pomaga uniknąć infekcji tkanek wszelkiego rodzaju grzybami i wirusami chorobotwórczymi.

Przeszczep

Rośliny przesadza się w razie potrzeby, gdy doniczka staje się zbyt mała. Procedura jest przeprowadzana co 3-4 lata na wiosnę, co dodatkowo pomaga stymulować wzrost begonii, ale młode kwiaty są przesadzane co roku (lub w razie potrzeby).

Aby to zrobić, roślina jest ostrożnie usuwana ze starej doniczki, a następnie wraz z glebą system korzeniowy jest traktowany 2% roztworem nadmanganianu potasu (do dezynfekcji). Doniczka o średnicy 5-6 cm większej niż poprzednia jest uważana za optymalną.

Dowiedz się, jak sadzić rośliny domowe w doniczce.

Hodowla

Begonie rozmnażają się bez większego wysiłku na prawie wszystkie sposoby - od nasion po części rośliny, w tym bulwy i kłącza. Dla powodzenia procedury hodowca musi stworzyć minimalny komfort, a także stabilne wskaźniki temperatury.

Najbardziej optymalny okres przyjmowania młodych kwiatów jest uważany za środek lub koniec wiosny. W tym czasie obserwuje się najbardziej aktywny metabolizm, a także przebieg innych procesów fizjologicznych związanych z sezonowymi cyklami życia rośliny.

Liście i sadzonki

Rozmnażanie przez liście i sadzonki odbywa się według podobnego schematu. W tym celu jako materiał genetyczny do uprawy stosuje się specjalnie przygotowane sadzonki (fragmenty łodygi o długości około 10 cm z co najmniej 2-3 pąkami) lub liście odcięte u podstawy.

Ukorzenione takie puste miejsca na dwa sposoby - w płynnej lub wilgotnej glebie:

1. Po zrootowaniu w cieczy materiał jest moczony w czystej wodzie przez kilka dni, w ciepłym i jasnym miejscu, w temperaturze co najmniej +18 ... + 20 ° С. Po pojawieniu się cienkich korzeni o długości 1–2 cm na fragmencie zanurzonym w wodzie sadzonki przesadza się do doniczki. Aby przyspieszyć proces, do wody dodaje się specjalne stymulatory ukorzeniania oparte na analogach naturalnych związków fitohormonalnych.
2. Podczas kiełkowania w glebie materiał zanurza się w co najmniej jednej trzeciej w dobrze zwilżonej glebie. Mieszanka torfu i piasku rzecznego (3: 1) najlepiej nadaje się jako podłoże. Następnie rośliny pokrywa się folią z tworzywa sztucznego, nie zapominając o zwilżeniu i wentylacji raz dziennie (10-15 minut). Po pojawieniu się pierwszych sadzonek na sadzonkach przesadza się je do stałej doniczki.

Ważne! Liście i sadzonki muszą być przygotowane z młodych fragmentów roślin, ponieważ tylko one pomagają w rozmnażaniu kwiatu z maksymalnym współczynnikiem żywotności.

Nasiona

Rozmnażanie przez nasiona jest uważane za dość kłopotliwy i wymagający proces, dlatego zaleca się je wyłącznie doświadczonym hodowcom roślin. Najkorzystniejszym okresem do siewu begonii jest koniec zimy (koniec stycznia - początek lutego).

Kiełkują nasiona we wspólnych pojemnikach ogrodowych lub w małych doniczkach, podczas gdy podłoże jest mieszanką równych części każdej gleby kwiatowej i piasku rzecznego.

Przed siewem nasiona są moczone w wodzie o temperaturze pokojowej na jeden dzień. Przygotowane nasiona są równomiernie rozrzucone na powierzchni gleby i lekko w nią wciśnięte. Ciasne zasypianie nie jest zalecane, ponieważ większość z nich nie będzie w stanie dać zdrowego kiełka.

Następnie glebę z nasionami zwilża się, pokrywa przezroczystym szkłem lub folią z tworzywa sztucznego, a następnie umieszcza w dobrze oświetlonym miejscu (o temperaturze nie niższej niż +22 ° C).

Schronienie nie jest usuwane, dopóki na kiełkach nie pojawią się pełne 2-3 ulotki. Następnie sadzonki przesadza się do wspólnych pojemników. Od tego momentu sadzonki są przechowywane w ciepłym (+20 ... + 22 ° C) i oświetlonym miejscu, chronione przed przeciągami i nagłymi zmianami ciepła.

4 tygodnie po siewie sadzonki są gotowe do przesadzenia do stałego miejsca w osobnej doniczce.

Korzenie i bulwy

Podziemne części rozmnażają begonie uprawiane na kwietniku w otwartym środowisku. Dlatego większość ogrodników przedłuża życie kwiatu do następnego sezonu. Proces rozpoczyna się często pod koniec sierpnia, po pierwszym jesiennym ochłodzeniu.

Korzenie lub bulwy są usuwane wraz z glebą, po czym są zakopywane w doniczkach z oczyszczonym piaskiem rzecznym i umieszczane w chłodnym miejscu o temperaturze +10 ... + 15 ° С.

W takich warunkach bulwy lub kłącza dojrzewa się do połowy wiosny, po czym sadzi się je w otwartej glebie. Jednocześnie sadzi się materiał do sadzenia, tak aby co najmniej jeden z żywych pąków znajdował się nad ziemią.

Następnie gleba jest obficie podlewana wodą i pokryta folią z tworzywa sztucznego. Po pojawieniu się dorosłej kiełki z gleby usuwa się polietylen, a podstawę kiełków pokrywa gleba. Dalsza pielęgnacja sadzonki nie różni się od uprawy dorosłych roślin.

Możliwe problemy

Pomimo odporności na różne negatywne czynniki środowiskowe, begonia charakteryzuje się dość wysoką podatnością na różne choroby i szkodniki. Chociaż często nie są w stanie spowodować śmierci roślin, przy intensywnym rozwoju powodują prawie całkowitą niestosowność estetyczną roślin.

Często może to służyć jako dokładny werdykt za zniszczenie nawet najrzadszych i najbardziej wyrafinowanych okazów.

Choroby

Najczęściej na begonię królewską wpływają następujące dolegliwości:

• mączniak prawdziwy jest złożoną chorobą zakaźną wywoływaną przez grzyby pasożytnicze Erysiphales . Źródłem choroby jest woda zakażona strzępkami grzybów, ściółką, narzędziami ogrodowymi itp. Infekcja pojawia się w postaci białej powłoki na liściach i łodydze. Powoduje niszczenie tkanek i hamowanie wzrostu kwiatów. Zwalczają chorobę za pomocą złożonych fungicydów dla roślin domowych („Topaz” itp.). Zastosuj je w dwóch kursach z 14-dniową przerwą. Stężenie roztworu leku dobiera się na podstawie zaleceń producenta;
• szara zgnilizna - infekcja grzybicza spowodowana rozwojem grzyba Botrytis cinerea na zewnętrznej powłoce . Źródłem choroby jest gleba zanieczyszczona sklerocją lub konidiami patogenu lub jego pozostałości. Choroba objawia się w postaci licznych szarych, czarnych lub brązowych zgniłych plam na łodydze lub liściach. Walczą z chorobą, opryskując begonie 0, 2% roztworem Fundazolu lub 1% roztworem płynu Bordeaux;
• plamienie pierścieniowe - wirusowa infekcja roślin spowodowana przez wirusa czarnego pierścienia pomidora. Nosicielem patogenu są małe nicienie należące do rodzaju Longidorus . Najczęściej choroba objawia się w postaci ciemnych lub jasnozielonych plam na liściach, płynnie przekształcając się w obszary nekrotyczne. Dzisiaj choroby nie można wyleczyć, dlatego aby zapobiec jej rozprzestrzenianiu się, dotknięte nią rośliny są spalane.

Szkodniki

Wśród szkodników na begoniach aktywnie rozwijają się:

• miękka fałszywa tarcza - powoduje zahamowanie wzrostu kwiatów, a także deformację blaszki liściowej. Szkodnik można wykryć dzięki charakterystycznemu wydzielaniu cukru i pojawieniu się sadzy na liściach i łodydze. Aby wyeliminować szkodnika, co 14 dni (aż znikną ślady pasożyta), roślina jest traktowana roztworem opartym na naparze złocienia lub czosnku (10 g / l wody);
• mączlik szklarniowy to mały biały owad o średnicy kilku milimetrów. Pasożytowanie powoduje hamowanie wzrostu begonii, a także gnicie liści i łodyg. Zwalczają szkodniki, traktując kwiat roztworem mydła (4 g mydła do prania na 1 litr wody);
• Nicienie żółciowe to mikroskopijne robaki, które pasożytują w strefie podstawowej. Pasożyt powoduje pojawienie się narośli na łodydze, które prowadzą do obumierania begonii. Walczą z tym, usuwając dotknięte obszary rośliny, a następnie przetwarzając 0, 05–0, 2% roztwór Heterophos;
• mszyce - małe czarne owady pasożytujące z tyłu liści i łodygi. Mszyce powodują więdnięcie i suszenie poszczególnych części kwiatu. Устраняют её при помощи обработки растений на протяжении 5–7 дней настоем репчатого лука (15 г/л воды);
• паутинный клещ — мелкое насекомое, вызывающее увядание стебля и листочков. Проявляется клещ характерной паутиной, которой оплетает поражённые участки бегонии. Для того чтобы его побороть, растения на протяжении 5–7 дней обрабатывают настоем репчатого лука (15 г/л воды).

Бегония королевская — достаточно экзотическое, но в то же время неприхотливое растение, поэтому оно может благополучно выращиваться практически в любом климате как в условиях открытой почвы, так и в комнатных вазонах.

Несмотря на это, растение требует от человека особого микроклимата, в том числе и защиты от вредителей, а также распространённых болезней. В противном случае изысканная бегония превращается в среднестатистический огородный сорняк.