Pomarszczona róża - jeden z najjaśniejszych przedstawicieli roślin ogrodowych, zakochał się w wielu z powodu swojej niesamowitej atrakcyjności i wszechstronności. Od wielu lat pełni funkcję dekoracji krajobrazów i służy do celów leczniczych i kulinarnych. Większość hodowców kwiatów zna ją pod imionami „dzikiej róży” lub „róży z Rugosa” i docenia jej bezpretensjonalność w opiece i długo obfite kwitnienie. Nasz artykuł zachęca do zapoznania się z różnymi odmianami i mieszańcami krzewu, jego zastosowaniem w projektowaniu krajobrazu, a także wskazówki dotyczące pielęgnacji i możliwych trudności w uprawie.

Botaniczny opis rośliny

Rosa Rugosa jest ozdobnym krzewem osiągającym wysokość około 2–2, 5 m. W naturalnym środowisku wzrostu można go znaleźć prawie we wszystkich krajach Dalekiego Wschodu, ale Japonia jest uważana za miejsce narodzin tej rośliny. Ten niezwykły kwiat przyciągnął uwagę hodowców domowych dopiero na początku XX wieku, a teraz niestrudzenie przeprowadzają różne eksperymenty w celu stworzenia nowych odmian i mieszańców.

Wielu błędnie uważa, że ​​pomarszczona róża to hybryda, odnosząca się do zbyt jasnego i niezwykłego wyglądu rośliny, ale jest to bardzo powszechne nieporozumienie. Rugosa jest dziełem dzikiej przyrody, bardzo cenionym przez starożytnych ludzi i szeroko stosowanym do ozdabiania żywopłotów i klombów.

Roślina charakteryzuje się wieloma cechami, z których jedną jest tworzenie masywnych pędów drzewnych, które nie wymagają przycinania. W zależności od odmiany mogą być w kształcie igły lub sierpa i najczęściej pokryte kolcami o różnych długościach i szerokościach, ale można również znaleźć w pełni odsłonięte okazy. Kształt krzewów wynika również z ich wyglądu - mogą być pełzające lub w kształcie liany.

Pomarszczona róża została nazwana na cześć niezwykłego listowia - jest bulwiasta z zewnątrz, z charakterystycznymi wycięciami skierowanymi w dół. Ponadto liście przyciągają uwagę bogatym ciemnozielonym kolorem, są zbierane w 8-10 kawałkach na jednym ogonku. Kwiaty są półpełne, raczej duże, z reguły znajdują się pojedynczo i mogą mieć bardzo różne odcienie różu, żółci lub bieli.

Jeden kwiat ma zwykle od 100 do 160 płatków, co daje roślinie niesamowity efekt dekoracyjny. System korzeniowy jest bardzo dobrze rozwinięty i może rozprzestrzeniać się na znaczną odległość głęboko w glebie, co chroni roślinę przed suszą przy braku podlewania. Z tego powodu zaleca się sadzenie krzewów Rugosa oddzielnie od innych roślin, aby nie tłumiły ich silnymi korzeniami.

Kwitnienie rozpoczyna się w maju-czerwcu i trwa do pierwszych przymrozków ze stopniowym rozładowaniem kwiatów, co jednak nie wpływa na atrakcyjność i ogólny wygląd krzewu. Większość hybryd wykazuje powtarzające się kwitnienie w połowie jesieni. Po kwitnieniu zamiast opadłych kwiatów tworzą się owoce, które nabierają jasnopomarańczowego koloru. Są szeroko stosowane w kuchni i medycynie, zbierając z jednego krzaka do około 4 kg. Maksymalna waga owoców Rugosa nie przekracza 60 g.

Odmiany i mieszańce

Zarówno hodowcy zagraniczni, jak i krajowi wyhodowali ogromną liczbę odmian i mieszańców Rugosa, charakteryzujących się wysoką dekoracyjnością. Ponadto łączy je bardzo przyjemny słodkawy aromat kwiatów i ich rozmiarów, a także zalety owoców, które znajdują szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach życia ludzkiego. Dzisiaj odmiany róż są bardzo cenne i pożądane, w imię których występuje przedrostek „Grotendorst”.

Sprawdź inne odmiany róży:

Tak nazywa się słynny holenderski hodowca róż, który żył ponad sto lat temu i aktywnie uczestniczył w hybrydyzacji, a dziś jego nazwa pochodzi od firmy Rosenberg und Grotendorst. Tak więc najlepsze odmiany i hybrydy są przedstawione poniżej:

1. „F. J. Grothendorst lub Nelkenrose. Aby uzyskać tę odmianę, twórcy skrzyżowali mało znane odmiany Rugosa Rubra i Polyanthus, w wyniku czego stworzyli niesamowicie piękny okaz ozdobiony fantazyjnymi bukietami 10-30 małych jaskrawoczerwonych kwiatów o bogatym aromacie. Zewnętrzne podobieństwo do goździków służyło jako nabycie odmiany drugiej nazwy (Nelkenrose). W warunkach naszego klimatu ten wyprostowany krzew może osiągnąć wysokość 2 m. Liście są błyszczące, kolczaste, ciemnozielone z charakterystycznym połyskiem. Kwitnie bardzo obficie i przez długi czas - przez całe lato i, podobnie jak inne odmiany, cieszy się powtarzanym kwitnieniem. Odmiana charakteryzuje się również mrozoodpornością i niezwykle rzadko zamarza, nawet w rekordowo niskich temperaturach.
   

2. „Pink Grotendorst”. Nie mniej popularna wersja opisanej powyżej odmiany, charakteryzująca się niezwykłym piramidalnym kształtem krzewu, którego wysokość nie przekracza 1, 5 m. Gałęzie są bardzo rozłożyste, a błyszczące liście mają jasnozielony kolor. Kwiaty są małe, podwójne, jasnoróżowe, bezwonne, zebrane w kwiatostany po 10-20 sztuk. Od innych odmian ta odmiana wyróżnia się obciętymi krawędziami płatków, które wyglądają bardzo nietypowo i dekoracyjnie. Obfite i ciągłe kwitnienie obserwuje się przez całe lato i jesień. Ta odmiana jest godna uwagi ze względu na wysoką odporność na mróz i choroby, a także bezpretensjonalną zawartość i czas kwitnienia.
   

3. „Alba”. Niezwykła hybryda, małe kwiaty o jasnym białym odcieniu ze złotymi pręcikami zdobią ją do jesieni, o lekkim zapachu. Liście, szybko żółknące do nadejścia zimna, są wystarczająco duże i pomarszczone, zwykle ułożone w 10 kawałkach. Rozmiar krzewu jest identyczny z poprzednimi odmianami i zgodnie z pozostałymi cechami „Alba” nie jest w żaden sposób gorszy od innych Rugozy. Hybryda jest wystarczająco odporna na zimę, rzadko podatna na choroby i toleruje najbardziej niekorzystne warunki. Kwitnie obficie od początku lata do września. Dzięki niestandardowemu wyglądowi wygląda bardzo efektownie jako żywopłot i ozdobne kompozycje krzewiaste.
   

4. „Grotendorst Suprim”. Bardzo jasna odmiana początkowej odmiany „Grotendorst”. Przyciąga uwagę wykwintnym malinowym odcieniem kwiatów, przypominającym z daleka bukiety goździków. Jedna łodyga zazwyczaj stanowi 10-15 sztuk, tworząc małe kwiatostany i skutecznie wyróżnia się na tle ciemnozielonych błyszczących liści. Rozłożysty krzew do 2 m wysokości, kwitnący długo i obficie, zdolny do naprawy jesienią. Hybryda jest dość odporna, toleruje niskie temperatury i inne niekorzystne warunki środowiskowe. Dobrze nadaje się do tworzenia żywopłotów lub nasadzeń grupowych.
   

5. Agnieszka Roślina ma kolczaste pędy drzewne, duże kolce i pomarszczone błyszczące liście w kolorze oliwkowym z rzeźbionymi krawędziami. Ta hybryda charakteryzuje się wieloma zaletami - przyjemnym owocowym aromatem, jasnym kolorem kwiatów, od delikatnego złotego odcienia do kości słoniowej oraz wysoką odpornością na choroby. Kwiaty są bardzo duże - 10 cm średnicy, podwójne, umieszczone pojedynczo, a płatki łatwo obsypać po deszczu lub wietrze. Krzew jest prosty i wysoki, zwykle nie przekracza 2 m. Kwitnienie rozpoczyna się bardzo wcześnie i trwa nie dłużej niż miesiąc. Pomimo odporności na mróz szybko zamarza bez schronienia.
   

6. „Hansa”. Bardzo elegancka odmiana róży Rugosa, jest bardzo popularna wśród hodowców kwiatów, którzy celebrują bajeczne piękno kwiatów, których kolor ma czysty purpurowy odcień i bezpretensjonalność. Krzew jest symetryczny, dobrze liściasty, idealny do tworzenia żywopłotów, ale może również rosnąć oddzielnie od innych roślin ze względu na swój mały rozmiar. Same kwiaty są duże, półpełne, ze złotymi pręcikami i bogatym aromatem, wyraźnie różnią się od innych odmian bezkształtnością. Jasnozielone pomarszczone liście jesienią charakteryzują się zmianą koloru na odcienie żółte, pomarańczowe i czerwone. Po obfitym pierwszym kwitnieniu, trwającym całe lato, następuje powtarzająca się fala jesienna. Ta hybryda, całkowicie mrozoodporna i odporna na wszystkie choroby, nie stwarza żadnych problemów w opiece. Po kwitnieniu na krzaku powstaje duża liczba mięsistych bordowych owoców.
   

Projektowanie krajobrazu

Ogromny wybór różnych odmian róży Rugosa pozwala na bardzo korzystne wykorzystanie jej w projektowaniu krajobrazu, szczególnie biorąc pod uwagę jej zdolność do oczyszczania otaczającego powietrza z zanieczyszczeń. Krzew znalazł najbardziej aktywną aplikację w tworzeniu nieprzepuszczalnych żywopłotów, które dodatkowo służą do ochrony strony przed nieproszonymi gośćmi, a tworzenie owoców po kwitnieniu daje możliwość cieszenia się takim żywopłotem przez cały rok, bez większego wysiłku w celu jego utrzymania.

Róże Rugosa są sadzone jako niezależne rośliny. Zakres zastosowania pomarszczonej róży jako dekoracji różnych miejsc wypoczynku jest również bardzo szeroki, a Rugosa jest również ulubionym projektantem krajobrazu, który woli tworzyć z niego liczne kompozycje etniczne, łącząc je z innymi roślinami.

Najbardziej opłacalne i interesujące kombinacje róży Rugosa z jałowcem, dowolnym drzewem iglastym lub liściastym, spireą, a nawet kamieniami - takie kompozycje nazywane są „rockeries”. Oprócz celów dekoracyjnych krzew służy również jako doskonała bariera środowiskowa i naturalna, ponieważ niezawodnie wzmacnia wybrzeża, wąwozy i oczyszcza powietrze w strefie przemysłowej.

Sadzenie sadzonek w otwartym terenie

Nawet początkujący i niedoświadczeni hodowcy kwiatów mogą poradzić sobie z sadzeniem pomarszczonej róży. Wchodząc w kategorię roślin, które są całkowicie mało wymagające dla gleby i miejsca wzrostu, łatwo toleruje również gwałtowną zmianę temperatury i suszy, ale aby uzyskać najpiękniejszy i nasycony kolor kwiatów, lepiej zadbać o stworzenie najbardziej optymalnych warunków dla jego wzrostu i rozwoju.

Wybór miejsca

Pomarszczona róża jest mało wymagającą rośliną, ale najlepiej czuje się w jasnym świetle słonecznym, dlatego odpowiednie jest dobrze oświetlone i osłonięte przed wiatrem po południowej lub zachodniej stronie.

Wilgotność gleby dla róż Rugosa również nie jest czynnikiem decydującym, ale dla najszybszego wzrostu i rozwoju lepiej jest użyć podłoża o niskim poziomie kwasowości.

Podczas sadzenia krzewu w glebie alkalicznej konieczne będzie regularne stosowanie nawozów mineralnych, ponieważ taki skład gleby nie będzie w stanie całkowicie wyżywić rośliny.

Ważne! Pomimo faktu, że liście Rugosa są dość gęste i twarde, bardzo łatwo je spalić, więc pielęgnacja róży za pomocą chemikaliów odbywa się z najwyższą ostrożnością.

Schemat i głębokość

Za najbardziej odpowiedni czas do sadzenia rośliny uważa się wczesną wiosnę, dopóki pąki się nie otworzą, ale sadzenie jest również dopuszczalne jesienią, jeśli pozwalają na to cechy odmiany. W zależności od celu zabiegu odległość między sadzonkami może być różna:

• jeśli mówimy o stworzeniu żywopłotu, w tym przypadku konieczne jest wykonanie odstępu co najmniej 70 cm;
• jeśli krzak planuje się sadzić sam, zaleca się zbudowanie pionowego ogrodzenia, na przykład z blachami dachowymi, zachowując odległość między nasadzeniami 2 m;
• nasadzenia grupowe róży Rugosa z innymi roślinami wymagają obowiązkowej odległości 1, 5 m.

Głębokość otworu wynosi zwykle 40–50 cm Przed samym procesem sadzenia gleba będzie musiała być dobrze nawożona przez włożenie wiadra z torfem lub próchnicą do jednego otworu. Aby uniknąć wysuszenia, natychmiast po posadzeniu sadzonek podłoże jest obficie podlewane i ściółkowane, a pędy są koniecznie skracane o jedną trzecią. Po wszystkich niezbędnych procedurach sadzonki będą musiały być osłonięte przed słońcem przez kilka pierwszych tygodni ukorzeniania, aby uchronić się przed poparzeniem liści.

Prawdopodobnie będziesz zainteresowany nauką uprawy róż z nasion.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji

Rosa Rugosa - roślina jest absolutnie kapryśna i nie wymaga znacznych nakładów czasu i wysiłku. Jedną z wielu zalet buszu jest również jego zdolność do pełnego wzrostu i rozwoju bez przesadzania przez 30 lat, ale w tym celu należy przestrzegać prostych zasad. Rozważamy je bardziej szczegółowo.

Podlewanie

Rugosa, ze względu na swoją odporność na ciepło, nie lubi nadmiaru wilgoci, więc podlewanie rośliny musi być zapewnione rzadkim, ale obfitym - co najmniej 10 litrów na krzak. Najbardziej akceptowalną opcją jest podlewanie krzaka tylko raz w tygodniu, podczas gdy podłoże powinno być osuszone i umiarkowanie wilgotne.

W sumie jest około 4–5 nawadnień na sezon, jednak jeśli okres owocowania jest suchy i suchy, zaleca się wykonanie tej samej procedury. Kiedy róża osiągnie 7-8 lat, jej korzenie osadzą się tak mocno w glebie i zejdą głęboko, że Rugosa jest w stanie poradzić sobie bez wilgoci przez około miesiąc.

Czy wiesz Najstarsza róża na tej planecie ma ponad 1000 lat i rośnie w Niemczech, w katedrze w Hildesheim. Co więcej, pomimo zniszczeń w latach wojny, roślina przetrwała i zaczęła rosnąć z nową energią, wyrastając z pozostałego korzenia.

Aplikacja nawozu

Pomarszczony nawóz różany będzie potrzebny dopiero w trzecim roku życia, a przedtem nie zaleca się przeciążania rośliny różnymi składnikami odżywczymi. W wyspecjalizowanych sklepach można kupić gotowe nawozy mineralne oznaczone „dla róż”, ale największą wartością odżywczą dla rośliny jest mocznik, który stosuje się każdej wiosny w ilości 40 g na 1 m². Po rozpoczęciu owocowania krzaka schemat karmienia zmienia się nieznacznie i odbywa się w następujący sposób:

• co kilka lat krzew jest koniecznie nawożony składnikami organicznymi - humusem, dziewanny lub odchodami ptaków (15 kg na 1 m²);
• nawozy mineralne stosuje się z tą samą częstotliwością, mianowicie 60 g superfosfatu i 10 g soli potasowej.

W celu dłuższego i pełniejszego owocowania zaleca się dodanie takich składników, jak magnez i żelazo, do składu nawozu, w przeciwnym razie istnieje wysokie ryzyko chlorozy w roślinie. Jesienią, z tych samych powodów, potas i fosfor są wprowadzane do podłoża. Po zakończeniu kwitnienia konieczne będzie nawożenie krzewu dowolnym płynnym nawozem, aby stymulować go do tworzenia nowych kwiatów.

Wideo: Kalendarz karmienia różą

Poluzowanie i zwalczanie chwastów

Aby zwiększyć oczekiwaną długość życia i zmniejszyć ryzyko chorób róży Rugosa, konieczne jest regularne eliminowanie chwastów i poluzowanie gleby wokół buszu. Zwykle ta procedura jest przeprowadzana pod koniec maja, a następnie zatrzymuje się na pewien czas, aby wykluczyć dalszy wzrost roślin.

Rozluźnienie pozwala nasycić glebę dużą ilością tlenu i ciepła, a także znacznie obniżyć koszty wody, ponieważ rozluźnione podłoże doskonale oszczędza wilgoć.

Szczególną uwagę należy zwrócić na ten proces w upale, natychmiast po podlaniu. Przydatne będzie również poluzowanie podłoża po długich deszczach, po pokryciu skórką. Należy jednak pamiętać, że zbyt głębokie spulchnianie jest szkodliwe dla róży, więc 10-15 cm jest odpowiednią głębokością. Zaleca się również ochronę pomarszczonej róży przed innymi, słabszymi roślinami.

Przycinanie

Przycinanie krzaka w celu jego odmłodzenia jest obowiązkową procedurą do pielęgnacji pomarszczonych róż. Rugosa zwykle odcina się na kilka tygodni przed zimnym snapem lub wiosną, zanim pąki się otworzą. Podobnie jak w przypadku górnego sosu, zaczynają prowadzić to wydarzenie w trzecim roku po posadzeniu. Obejmuje usunięcie połamanych i leżących na ziemi gałęzi, a także potomstwa korzeniowego, daleko od krzaka.

Przeczytaj więcej na temat prawidłowego przycinania róż.

Ocalałe pędy są przycinane na wysokości 15 cm i pozostawiają około 6-7 zdrowych gałęzi. Wraz z tworzeniem się nowych pędów są one okresowo skracane do czwartej części, gdy tylko ich wzrost przekroczy 80 cm, co zapewni lepszy rozwój gałęzi i przyspieszy proces owocowania. Późniejsze wykonanie zabiegu sprowadza się do regularnego usuwania nieproduktywnych, słabych i bolesnych gałęzi, zwykle osiągających wiek 6–7 lat.

Bardzo ważne jest regulowanie liczby pełnoprawnych, dobrze rozwiniętych gałęzi podczas pielęgnacji krzewów, które dorosła roślina powinna mieć nie więcej niż 20. Następnie zaleca się zastąpienie wieloletnich gałęzi 3-4 młodymi pędami. Tak prosta technika pozwoli różom kwitnąć obficie i stale.

Ważne! Procedura przycinania musi być wykonywana przez sekatory i rękawice, pamiętaj, aby nie zranić rąk ostrymi kolcami.

Zimowanie

Rugosa charakteryzuje się niesamowitą odpornością na zimę, co pozwala jej przetrwać rekordowo niskie temperatury, więc w większości przypadków nie potrzebuje schronienia zimowego. W zaledwie kilku odmianach podczas długotrwałych mrozów części nadziemne mogą zamarzać, co w tym przypadku obejmuje schronienie z celofanem. Ogólnie rzecz biorąc, wystarczy ściółkowanie gleby pod krzakiem trocinami.

Możliwe rosnące trudności

Prawie wszystkie odmiany Rugosa, oprócz odporności na mróz, są również odporne na choroby i szkodniki, jednak jeśli dojdzie do porażki, jest to spowodowane wyłącznie nieprzestrzeganiem techniki uprawy rolnej. Наиболее частыми вредителями, атакующими растение, выступают паутинный клещ, листовёртка и пилильщик. Они появляются в момент наибольшего ослабления растения от недостатка освещения, поливов и подкормок.

Профилактические меры по предупреждению насекомых следующие:

• регулярная санитарная обрезка;
• уничтожение растительных отходов и сгнивших плодов в осенний период;
• проведение плановой перекопки вокруг куста и тщательный осмотр растения на наличие кладок яиц вредителей;
• обработка розы химическими препаратами в превентивных целях — проводится 1% бордосской жидкостью дважды: до наступления заморозков и ранней весной до распускания почек.

В случае обнаружения вредителей лечение проводят такими средствами, как «Рогор», «Актеллик» и «Карбофос», строго следуя инструкции производителя. При сильном поражении рекомендуется промыть кустарник зольно-мыльным раствором.

Dowiedz się, co zrobić, jeśli liście zmienią kolor na żółty.

Не застрахована Ругоза также и от болезней, признаками которых могут стать стремительное пожелтение и опадание листьев или появление на них коричневых пятен без видимой на то причины. Всё это характерная симптоматика таких грибковых инфекций, как мучнистая роса, серая гниль и ржавчина. Причины их возникновения чаще всего обусловлены избытком влаги, и обычно, когда цветовод нормализует процесс полива, ситуация стабилизируется. Однако в критических условиях всё же рекомендуется прибегнуть к использованию фунгицидов. Отсутствие своевременно принятых мер чревато стремительным распространением болезни и гибелью растения, поэтому не стоит откладывать лечение.

Нередко цветоводы отмечают быстрое опадение цветков и деформацию, а затем усыхание плодов морщинистой розы. В этом случае причиной служит недостаток питательных веществ. Решение проблемы заключается в простой подкормке кустарника, внесении в почву торфа или перегноя.

Czy wiesz Аромат роз является одним из сильнейших антидепрессантов.

Неприхотливость и широкое применение морщинистой розы позволяют выгодно её использовать как в декоративных, так и кулинарных, и даже медицинских целях, а устойчивость, которой могут позавидовать большинство растений, — лишь одно из большинства преимуществ розы Ругоза.