Specjalność wśród odmian o dużych owocach zasługuje na malinę Peresvet, część serii „Złota kolekcja malin kaukaskich”. Wyróżnia się dobrymi jakościowymi i ilościowymi wskaźnikami uprawy, a także wysoką zdolnością adaptacyjną. Przeczytaj więcej o odmianie, jej zaletach, wadach i zasadach uprawy na polu bramkowym, czytaj poniżej.

Opis klasy

Relight odnosi się do odmian średnio późnych. Okres dojrzewania jagód przypada na drugą dekadę lipca. Wyhodowany przez hodowcę I.V. Kazakow na stacji eksperymentalnej w Briańsku (Rosja), krzyżując odmiany Solge i Stolichnaya. W 2000 r. Odmiana została wpisana do rejestru państwowego Federacji Rosyjskiej i podzielona na strefy na środkowym pasie.

Czy wiesz Krzewy malin są najbardziej płodnymi roślinami na świecie. Samozapłodnione krzewy zapylane przez pszczoły mogą zwiększyć wydajność o 100%, czego nie może się pochwalić ani jeden owoc, ani jagoda.

Plon roślin tej odmiany zależy od jakości opieki i może wynosić 3-5 kg ​​od krzaka. Odporność na mróz jest powyżej średniej.

W regionach południowych krzewy zimują bez schronienia, a kultywując na środkowym pasie, zaleca się zginanie gałęzi na zimę i przykrywanie ich. Odmiana charakteryzuje się wysoką odpornością na choroby grzybowe, antraknozę, fioletowe plamienie, roztocze malinowe.

Wygląd krzewu, wielkość i rodzaj jagód

Ogólny opis roślin danej odmiany:

• forma życia - krzak, wysoki (do 2 m), wyprostowany, o zwartym pokroju;
• system korzeniowy jest silny, daje niewielką liczbę pędów korzeniowych, co znacznie ułatwia pielęgnację uprawy;
• roczne pędy są pomalowane na czerwono-brązowy kolor, dwuletnie pędy są ciemniejsze, zdrętwiałe;
• każda łodyga daje nie więcej niż 12 pąków owocowych;
• zamyshipnost średnia, ciernie są solidne;
• płytki liściowe są pomalowane na zielono, po wewnętrznej stronie jaśniejszego odcienia, różnią się pomarszczoną strukturą, ząbkowanymi na krawędziach;
• jagody o tępej formie, wydłużone, lekko puszyste, o gęstej strukturze;
• w pełnej dojrzałości owoce są pomalowane na matowy ciemny malinowy kolor;
• waga jagód waha się między 3–5, 5 g, w zależności od jakości opieki;
• smak owoców jest wieloaspektowy, słodki z lekką kwasowością.

Wideo: Raspberry Peresvet

Zalety i wady odmiany

Aby właściwie zorganizować opiekę i zoptymalizować uprawę danej odmiany w celu zwiększenia wydajności, konieczne jest bardziej szczegółowe rozważenie jej zalet i wad.

• Plusy:
• słaba zdolność formowania pędów - malina nie rośnie i można ją uprawiać na stosunkowo małych obszarach;
• o dużych owocach;
• doskonały smak;
• dobra przenośność owoców;
• wszechstronność zastosowania upraw;
• wysokie właściwości adaptacyjne;
• dobra odporność na poważne choroby i szkodniki;
• wysoka wydajność nawet przy minimalnej pielęgnacji;
• dobra odporność na mróz.

Odmiana „Morela” jest również klasyfikowana jako średnio późna malina.

Wśród wad odnotowano tylko niską tolerancję suszy, ale cecha ta jest charakterystyczna dla większości odmian malin.

Technologia rolnicza

Aby uzyskać dobre zbiory, musisz kupić wysokiej jakości materiał do sadzenia. Lepiej jest dokonać zakupu w specjalistycznych żłobkach.

Kupując maliny omawianej odmiany, należy zwrócić uwagę na takie parametry:

• liczba pędów - 1-2 szt .;
• pąki owocowe - co najmniej 3 szt. u podstawy pędów;
• system korzeniowy - powinien składać się z 2-3 głównych korzeni, o długości co najmniej 20 cm i dużej liczby dodatkowych.

Wybór miejsca

Ważnym etapem, zapewniającym dalszą wysoką wydajność, jest wybór obszaru pod maliną. Obszar ten powinien być dobrze oświetlony przez słońce, a jednocześnie chroniony przed wiatrami północnymi.

Ważne! Co 10 lat obszar zarezerwowany dla malin wymaga zmiany. Jeśli ta zasada nie będzie przestrzegana, jagody będą znacznie mniejsze, a krzaki stopniowo zaczną umierać.

Bardzo ważne jest, aby woda gruntowa nie była wyższa niż 2 m, w przeciwnym razie korzenie gniją od podlewania, ale nie niżej niż ten poziom, ponieważ rośliny cierpią na brak wilgoci.

Jeśli chodzi o jakość gleby, najważniejsze jest to, że ma ona neutralną kwasowość w zakresie 5–7 pH. Ważne jest również, aby upewnić się, że odpowiednie poprzedniki, takie jak facelia, rośliny strączkowe i zboża, rosną do malin na stronie.

Lądowanie i opieka

Lepiej sadzić maliny wczesną wiosną, zanim otworzą się pąki. W regionach południowych można wykonywać manipulacje po opadnięciu liści, jesienią. W każdym razie gleba na wybranym obszarze musi być przygotowana sześć miesięcy przed sadzeniem.

Na tym etapie należy go wykopać na głębokość 30 cm, dezynfekcję należy przeprowadzić przy użyciu 3% koncentratu siarczanu miedzi (1 l na 1 m²). Po tygodniu, przy powtarzanym kopaniu na tej samej głębokości, dodaj 20 kg obornika, 10 kg piasku i 5 kg torfu + 20 g superfosfatu.

Na miesiąc przed sadzeniem gleba musi zostać ponownie wykopana, po uprzednim zastosowaniu 10 kg kompostu i 1 kg popiołu drzewnego na każdy 1 m².

Sprawdź cechy jesiennego sadzenia malin.

Proces lądowania krok po kroku:

1. Wykop dziury 40 × 40 × 60 cm, w odległości 50 cm od siebie i 1, 5 m z rzędu.
2. Górną część gleby (20 cm) z każdego dołu miesza się z 10 kg kompostu, 90 g superfosfatu, 20 g soli potasowej.
3. Napełnij studzienki do połowy uzyskanym podłożem, wlej do nich 10 l wody, pozostaw na dzień na skurcz.
4. Sprawdź system korzeniowy sadzonki przed sadzeniem, w razie potrzeby usuń wysuszone części, spryskaj kłącze mieszaniną węgla aktywnego z Fundazolem (stosunek 1: 1).
5. W wykopie uformuj kopiec, ustaw na nim sadzonkę, rozłóż korzenie, posyp je ziemią.
6. Wlej 5 litrów wody do otworu, gdy ciecz zostanie wchłonięta, a gleba się uspokoi, dodaj więcej składników odżywczych i ściółkę z kompostem.

W przyszłości opieka nad krzakami jest dość prosta. Najważniejsze jest, aby na czas doprowadzić wilgoć i zwrócić uwagę na górny opatrunek.

Standardowy harmonogram nawadniania wygląda następująco:

• Maj - 20 l wody na 1 m²;
• Czerwiec - 2 nawadnianie w regularnych odstępach czasu po 20 litrów wody na 1 m² nasadzeń;
• Lipiec - 5-7 dni po zbiorach;
• Sierpień - tylko przy całkowitym braku opadów;
• Październik - 30 litrów wody na 1 m², przechowywanych bezpośrednio przed przygotowaniem do zimy.

Jeśli działka z roślinnością jest niewielka, możesz wykonać zwykłe podlewanie pod korzeniem z wiadra lub konewki. W przypadku dużych obszarów lepiej jest zorganizować system nawadniania kropelkowego, który włączy wodę w dogodnym czasie i dostarczy ją w sposób dozowany.

Ważne! Standardowy harmonogram nawadniania jest istotny, gdy roczne opady deszczu są niewystarczające. Jeśli jest wystarczająca ilość naturalnej wilgoci, gleby nie należy dodatkowo nawilżać, ale skupić się na wierzchnim opatrunku.

Aby zorganizować system kroplowy, wystarczy kupić specjalny sprzęt i zainstalować go na miejscu, biorąc pod uwagę zalecenia producenta.

Karmienie powinno odbywać się 4 razy w sezonie:

1. Pierwszy przeprowadzany jest w maju, na początkowym etapie wegetacji roślin, przed kwitnieniem. W tym okresie wykorzystuje się materię organiczną - 100 g odchodów kurczaka lub 300 g płynnej dziewanny dodaje się do 10 litrów wody. Zużycie 10 litrów gotowego roztworu na 1 krzak.
2. Na początku kwitnienia stosuje się kompozycję mineralną - do 10 litrów wody dodaje się 20 g soli potasowej i 50 g superfosfatu. Zużycie wynosi również 10 litrów.
3. W momencie powstawania jajnika wykonuje się infuzję popiołu kompostowego - 3 łyżki stołowe dodaje się do 10 litrów wody. kompost i 1 łyżka. jesion drzewny (można zastąpić 0, 5 łyżki. mąka dolomitowa). Zużycie gotowego roztworu wynosi 10 l na krzak.
4. Ostatni górny opatrunek powstaje przed ostatnim podlewaniem, w październiku. Na głębokości 10 cm w glebie osadza się 300 g suchych odchodów kurczaka na 1 m² koła korzeniowego.

Jeśli w czasie stosowania nawozów płynnych rośliny nie muszą być zwilżane, wszystkie górne opatrunki można nakładać w postaci suchej w takich samych ilościach, tylko w celu osadzenia w glebie na głębokości 5-10 cm.

Ważne! Po każdym nawilżeniu naturalnego lub sztucznego, a także nawożeniu gleby w przejściach i wokół roślin należy poluzować, jednocześnie usuwając chwasty, a następnie ściółkę kompostem. Pozwoli to dłużej zatrzymać wilgoć w glebie i ochronić malinę przed rozprzestrzenianiem się chorób i szkodników.

Zwalczanie szkodników i chorób

Na daną odmianę rzadko wpływają choroby grzybowe - tylko przy przedłużających się zmianach temperatury i wysokiej wilgotności mogą pojawić się oznaki mączniaka prawdziwego lub surowiczych plam.

Przy pierwszych oznakach choroby musisz usunąć wszystkie zainfekowane części roślin, a następnie potraktować je mieszaniną „Fundazolu” i popiołu drzewnego (1: 1). Jako profilaktykę dolegliwości grzybiczych, na początku sezonu wegetacyjnego, w maju, spryskuje się je „Nitrafen” zgodnie z instrukcją.

Spośród szkodników odmiany częściej osiadają:

• przędziorek - eliminowany przez opylenie liści i ziemi pyłem tytoniowym;
  

• gallitsa - szybko opuszcza sadzonki po traktowaniu preparatem Iskra zgodnie z instrukcjami;
  

• zwijacz - robale masowo giną po spryskaniu „Fundazolem” (10 g proszku na 10 l wody, zużycie 1, 5 l na 10 m²);
  

• mszyce - odkurzanie popiołem drzewnym pomoże chronić przed szkodnikami;
  

• mucha macierzysta - eliminowana przez spryskanie infuzją piołunu (na 5 l wrzącej wody dodać 1 kg trawy wraz z wierzchołkami, nalegać 1 godzinę).
  

Podwiązka krata

Aby krzewy malin nie spadły pod ciężarem owoców i własnych na ziemię, należy je przywiązać do kratki. Aby go zbudować, na początku i na końcu każdego rzędu wbijane są drewniane pręty o wysokości 2, 1 m.

Pomiędzy nimi rozciągnij 3 rzędy mocnego drutu na wysokości 0, 5 m, 1, 5 m, 2 m. W miarę wzrostu procesów bocznych są one wiązane w pozycji poziomej, a główne trzony są przymocowane pionowo.

Hodowla

Maliny tej odmiany rozmnaża się na jeden z 3 sposobów:

1. Nakładanie warstw - manipulacja odbywa się wczesną wiosną. Wierzchołki pędów są wygięte do ziemi, przymocowane metalowymi klamrami i posypane odżywczym podłożem. Przez cały sezon nakładanie warstw jest nawadniane i nawożone. Następnej wiosny ukorzenione warstwy są oddzielane od rośliny matecznej.

2. Sadzonki - materiał jest nabywany na początku czerwca. Sadzonki są cięte o długości 10 cm, które są najpierw trzymane w wodzie z dodatkiem kilku kropli nadtlenku wodoru, a gdy pojawiają się korzenie, sadzi się je w doniczkach torfowych. Jesienią lub wiosną lądują w ziemi.

3. Pędy korzeniowe - pędy roczne, które powstały obok rośliny matecznej, są oddzielane na wiosnę i sadzone w uprzednio przygotowanym miejscu.

Przycinanie i zimowanie

Przycinanie odbywa się wiosną i jesienią. W pierwszym przypadku osłabione, chore, uszkodzone przez gryzonie i gałęzie mechaniczne są usuwane.

Czy wiesz Ze względu na wysoką zawartość miedzi, która jest częścią większości leków przeciwdepresyjnych, maliny mogą z łatwością je zastąpić. Tak więc, jeśli jesteś na skraju awarii, jedz świeże jagody.

Jesienią dwuletnie pędy są skracane do pierścienia, a przy rocznym wzroście 1 m² pozostaje 15 najsilniejszych i są one skracane o 20 cm. Wszystkie sekcje są traktowane popiołem drzewnym.

W regionach południowych krzaki pozostawia się zimą na kratach. W środkowym pasku po przycięciu wszystkie gałęzie są ostrożnie usuwane z krat, zgięte do ziemi. Aby nie uciekali, przymocuj je metalowym wspornikiem. Powstały snop jest pokryty świerkowymi gałęziami.

Zbiór i transport

Zbiór odbywa się w miarę dojrzewania jagód. Zbierz je ręcznie. W pełni dojrzałe jagody można łatwo usunąć z pojemnika. Są natychmiast układane w niskich pudełkach, pokrytych pergaminem, w jednej warstwie.

Przechowywać w ciemnym pomieszczeniu w temperaturze +5 ... + 10 ° C i wilgotności względnej 70%. W takich warunkach owoce pozostają świeże przez tydzień. W razie potrzeby transportuj je natychmiast po zebraniu. Produkty dobrze tolerują transport na duże odległości dzięki gęstej strukturze.

Odporna na zimę odmiana malinowa Peresvet doskonale dostosowuje się do każdych warunków klimatycznych i daje dobre plony nawet przy minimalnej pielęgnacji, dzięki czemu nawet początkujący ogrodnik może poradzić sobie z jej uprawą.

Głównymi działaniami rolnymi, na które należy zwrócić większą uwagę w celu zwiększenia wydajności, są podlewanie i górny dressing.