W ostatnim czasie badania nad hodowlą posunęły się o krok naprzód, w wyniku czego pojawiły się nowe, bardzo wydajne odmiany malin, a także te, które przynoszą jagody ogromnej wielkości. Mimo to odmiany, które nie mogą pochwalić się żadnymi super wskaźnikami wydajności, są nie mniej popularne, ale są poszukiwane przez ogrodników, ze względu na ich dobrą wiedzę, bezpretensjonalność w opiece i stabilne wskaźniki wydajności. Jedną z tych odmian jest Nieśmiała.

Krótka historia tworzenia różnorodności

Nieśmiała kobieta została wyhodowana w Kokinsky oddziale GNU VSTISP na początku lat 80. XX wieku, szefem selekcji był słynny sowiecki i rosyjski hodowca I. Kazakow, który wyhodował w swoim życiu ponad 20 odmian malin naprawczych. Testy odmianowe rozpoczęły się w 1982 r., Aw 1990 r. Odmiana została wpisana do rejestru państwowego Federacji Rosyjskiej i zalecana do uprawy w prawie całej europejskiej części Rosji, na całym terytorium Ukrainy, a nawet w niektórych regionach Syberii (obwód kemerowski). Przy przeprowadzaniu selekcji za podstawę przyjęto bułgarską odmianę rubinu.

Opis

Odnosi się do odmian o średnim dojrzewaniu. W regionach południowych zbiory są zbierane już w pierwszej dekadzie lipca, wraz z postępem na północ, jagody dojrzewają później - w drugiej połowie lipca.

Jagody mają uniwersalny cel: nadają się do spożycia na świeżo, do przetwarzania i zamrażania. Fajną cechą jest to, że Nieśmiała kobieta ma dość silną odporność na większość chorób i szkodników. Toleruje suszę i zimowe mrozy do -32 ° C, co tłumaczy możliwość jej uprawy na Uralu i Syberii.

Krzewy

Krzew ma średnią wysokość, może osiągnąć 2 m. Rozłożyste pędy bez łożysk rosną prosto. Kolce pokrywają tylko podstawową powierzchnię pędów. Krzewy mają przeciętną zdolność do formowania pędów. Kora krzewu i pędów jest dość odporna na starzenie.

Jagody

Jagody mają małe rozmiary i wagę (2, 5–3, 5 g). Forma jest typowa dla kultury, okrągła, stożkowa. Owoce są dość gęste, nie mają wyraźnego zapachu. Specjaliści od degustacji oceniają jakości smaku powyżej średniej (4, 2 punktu). Jagody są zbierane w zaroślach i dojrzewają prawie jednocześnie, co znacznie ułatwia zbiór. Ponadto należy zauważyć, że jagodę można łatwo oddzielić od łodygi.

Niektóre cechy jagód:

• indeks kwasu cukrowego: 6, 7;
• zawartość węglowodanów: 6, 7%;
• witamina C: 25 mg / 100 g;
• Witamina P: 54 mg / 100 g.

Wydajność

Plon odmiany wynosi średnio 2, 2–2, 6 kg na krzak. W przypadku uprawy przemysłowej wskaźniki mogą osiągnąć 75–90 kg / ha, a przy zastosowaniu zaawansowanych technik rolniczych wydajność może wzrosnąć do 110–120 kg / ha.

Plusy i minusy tej odmiany

• Skromna kobieta, pomimo swojego imienia, ma imponujące pozytywne cechy:
• lądowanie i opieka są bardzo proste, nie wymagają specjalnych umiejętności i warunków;
• krzewy bez ćwieków są łatwe w uprawie, pielęgnacji i zbiorach;
• w hodowli komercyjnej (przemysłowej) można stosować zmechanizowane zbiory;
• doskonały smak i zbywalność;
• podczas transportu i przechowywania atrakcyjny wygląd utrzymuje się przez dość długi czas;
• toleruje mroźne zimy i susze;
• odporny na niektóre choroby (antraknoza, choroby grzybowe), które są niebezpieczne dla większości innych odmian kultury.

Czy wiesz Maliny ogrodowe różnią się od dzikich (leśnych) większymi rozmiarami i masą jagód, jednak odmiana leśna zawiera więcej składników odżywczych. Opis wad tej odmiany będzie znacznie krótszy - jest to słaba odporność na szarą zgniliznę i przędziorków .

Metody hodowlane

Istnieje 5 głównych sposobów rozmnażania malin. Wszystkie metody są nieco podobne, ale mają swoją specyfikę, która zostanie omówiona bardziej szczegółowo poniżej.

Rozmnażanie przez zdrewniałe potomstwo. Najłatwiejsza metoda propagowania kultury. W systemie korzeniowym krzaka zdrewniałe pędy wyrastają z pąków przydatkowych. Do dalszej hodowli wybierz najzdrowsze potomstwo wykopane w pierwszej połowie jesieni.

Wybierając ucieczkę, należy preferować te, które rosną nie bliżej niż 30 cm od krzaka rodzica. Ostrożnie wykopuj pędy, uważając, aby nie uszkodzić ich korzeni. Pędy, które mają najmniejsze oznaki choroby, szczególnie na korzeniach (obrzęk, galasy, plamy, nowotwory) nie powinny być wykorzystywane do rozmnażania.

Ważne! Konieczne jest usunięcie całej zielonej masy z wykopanego, zdiagnozowanego potomstwa.

Zielone potomstwo systemu korzeniowego. Procedura wykopywania rodzeństwa odbywa się na wiosnę. W tym czasie potomstwo korzenia osiąga wysokość 12–20 cm. Aby uzyskać dobrej jakości sadzonkę, wykopują ją około 40 cm od środka krzaka. Potomstwo musi zostać wykopane kawałkiem ziemi. Pęd powinien być zdrowy, bez najmniejszego śladu obumierania wierzchołka (charakterystyczny wskaźnik porażki pędem muchą malinową). Wybrane potomstwo sadzi się w ziemi do późniejszego chowu, a jesienią sadzi się w tradycyjny sposób.

Sadzonki korzeni . Metoda jest szczególnie skuteczna, jeśli na pędy rośliny wpływa jakakolwiek choroba. Nadaje się zarówno do hodowli wiosennej, jak i jesiennej. Bardzo ostrożnie, w odległości około 40 cm od krzaka, kopią dziurę, z której wyjmowany jest dodatkowy korzeń, starając się zachować jak najwięcej wszystkich jego procesów i gałęzi.

Wszystkie zdrowe korzenie o średnicy 3 mm lub większej są cięte na kawałki o długości do 10 cm, dzięki czemu każda z nich ma parę nerek. Wszystkie obrastające korzenie muszą zostać zachowane. Ogonki sadzi się w rowkach o głębokości 6-10 cm, wykopuje w przygotowanej glebie. Sadzonki są układane w rzędzie, jeden po drugim, nie zostawiając między nimi wolnej przestrzeni. Rowek jest pokryty glebą i obficie podlewany.

Zielone sadzonki. Do tej metody stosuje się potomstwo korzenia przycięte podczas przerzedzania malin. Późną wiosną - wczesnym latem wybiera się młode pędy (10-15 cm wysokości), na których są co najmniej 2-3 zielone liście.

Cały pęd odpowiadający określonym wymaganiom jest odcinany pod korzeniem, 12–15 sadzonek jest starannie łączonych i umieszczanych w stymulatorze wzrostu (na przykład „Heteroauxin”) na 16–18 godzin. Następnie sadzonki można sadzić w szklarni. Po 20-30 dniach uprawy w szklarni sadzonki zapuszczą korzenie. Następnie można je wykopać i sadzić na otwartym terenie w celu późniejszego chowu.

Dzieląc krzak . Metodę stosuje się w przypadku cennych odmian, które wytwarzają niewielką liczbę potomstwa korzeniowego. Krzew jest starannie podzielony, tak aby na każdej części znajdowały się co najmniej 2-3 silne zdrowe pędy i dobrze rozwinięty system korzeniowy. W ten sposób z jednego krzewu macierzystego można uzyskać 4-5 żywych sadzonek.

Zasady lądowania

Sadzenie nieśmiałej kobiety niewiele różni się od sadzenia kultury innych odmian. Chociaż niektóre funkcje wciąż istnieją, które zostaną opisane poniżej. Osobno warto wspomnieć o celowości wiązania malin. Krzewy, choć niezbyt rozłożyste, rosną dość wysoko (do 2 m). Konstrukcja kratek nie będzie więc zbędna. Ponadto kraty przyczyniają się do lepszego napowietrzania roślin i ułatwiają zbiory. Przeczytaj także artykuły na ten temat:

Raspberry Red Queen: odmiana bez ćwieków, plon Średnie odmiany malin

Czarny klejnot - maliny aronia: opis, zawiera średnie maliny

Piękna czerwona porzeczka Ural - główne cechy Średnie maliny

Co to jest truskawka Malina Średnie odmiany malin

Malinowy grzbiet - nowa odmiana malin naprawiających: okres dojrzewania, plon Średnie odmiany malin

Dojrzałe maliny odmiany Generalissimus: sadzenie, pielęgnacja, wydajność Średnie maliny Wszystkie artykuły

Wybór strony

Aby osiągnąć normalny wzrost i uzyskać obfite plony, do uprawy nieśmiałych kobiet powinieneś wybrać dobrze oświetlone miejsce, możesz mieć niewielki, łagodny pagórek. W pobliżu nie powinny znajdować się wysokie drzewa ani budynki, z których może spaść cień na sadzenie. Ale zbyt duże nasłonecznienie (dotyczy to zwłaszcza regionów południowych) może również zaszkodzić roślinie - jagody można upiec na słońcu.

Dlatego nie będzie problemu sadzenie kukurydzy lub słoneczników z południowej i południowo-wschodniej strony, w odległości 2 m od malin. Rośliny te nie stworzą nadmiernego cienia, jednak mogą chronić nasadzenia przed nadmiernym nasłonecznieniem.

Ponadto, wybierając miejsce, pamiętaj o płodozmianie. Maliny rosną dobrze po roślinach strączkowych, zieleni, cebuli i czosnku, zielonym nawozie. Nieśmiały nie powinien być sadzony po ziemniakach, bakłażanie, pieprzu. Co 8-10 lat kultura powinna być przesadzana w nowe miejsce, sadzenie powinno być przywracane do poprzedniego miejsca nie wcześniej niż 3-4 lata później.

Wymagania glebowe

Po wybraniu miejsca należy przygotować na nim glebę. Przed sadzeniem malin dobrze wykopują glebę, usuwają resztki roślin i ich części (korzenie, liście itp.). Po wykopaniu gleby i usunięciu wszystkich pozostałości biologicznych wszystkie duże bryły ziemi powinny zostać rozbite, a teren powinien zostać wykopany ponownie, wprowadzając następujący skład na 1 m² powierzchni:

• próchnica lub gnijący obornik - 2 wiadra;
• superfosfat - 1 łyżka stołowa;
• złożone nawozy mineralne - 1 łyżka.

Jeśli gleba jest ciężka i nie pozwala na dobry przepływ wody, dodaje się do niej dodatkowe 2 wiadra piasku na 1 m². W celu odtlenienia gleby wprowadza się do niej uwodnione wapno, pył cementowy lub mąkę dolomitową. Procedury wstępnego przygotowania gleby do sadzenia, lepiej postępować jesienią. Ale jeśli przygotowujesz działkę na wiosnę, nawożenie należy wykonać 17–20 dni przed posadzeniem długości w ziemi.

Optymalne czasy lądowania

Daty sadzenia zależą od regionu uprawy. W południowych regionach Rosji i na większości Ukrainy Skromnitsa sadzi się w drugiej połowie kwietnia. W regionach centralnych i na północy bardziej celowe jest sadzenie w pierwszej połowie maja. Główną zasadą przy sadzeniu malin jest to, że wszystkie procedury należy wykonać przed rozpoczęciem aktywnego przepływu soku w krzaku. Przeczytaj o zaletach i wadach jesiennego sadzenia malin.

Procedura i schemat lądowania

Sadzenie Nieśmiała kobieta jest bardziej celową metodą rzędową. Dzięki tej metodzie sadzenia pielęgnacja malin i zbiór jest łatwiejszy. W oparciu o fakt, że w przyszłości krzak będzie rosnąć, przybliżony schemat sadzenia jest następujący:

• głębokość dołów lub rowów - 40–50 cm;
• odległość między sąsiednimi sadzonkami wynosi 40-50 cm;
• przejścia - 1, 6–2 m.

Nie powinieneś sadzić więcej krzewów na ograniczonym obszarze. Każda roślina powinna otrzymywać wystarczającą ilość składników odżywczych i światła słonecznego. Ponadto zbyt ciasne lądowanie negatywnie wpływa na napowietrzanie, co prowadzi do rozwoju chorób. Nie zapominaj, że krzewy rosnące w wystarczającej odległości od siebie są znacznie łatwiejsze do obróbki i zbierania z nich.

Podczas sadzenia malin należy zwrócić uwagę na szyjkę korzenia każdego krzaka na wysokości 2-3 cm nad poziomem gruntu. Jeśli szyja zostanie zakopana w ziemi, może to doprowadzić do śmierci rośliny.

Sadzonki umieszcza się w dołach lub w rowie, utrzymując określoną odległość i kontrolując położenie szyi. Kopalnia jest pokryta ziemią, staranowana i obficie podlewana. Następnie krzewy są cięte na wysokość nie większą niż 35–40 cm, ta procedura jest niezbędna dla najszybszego i najlepszego ukorzenienia rośliny.

Pielęgnacja upraw po posadzeniu

Nie wystarczy sadzić malin. Aby polegać na obfitych zbiorach, trzeba o nie dbać. Poniżej zostaną szczegółowo opisane główne etapy pielęgnacji rośliny po jej zasadzeniu.

Ściółkowanie i podlewanie

Pomimo tego, że Nieśmiała kobieta jest odmianą odporną na suszę, nadal potrzebuje podlewania. Roślina jest w stanie wytrzymać dość długo bez dodatkowej wilgoci, nawet w gorące, suche lata. Ale wynikiem takiej abstynencji od wilgoci może być uprawa małych suchych, prawie upieczonych jagód. Tak więc, jeśli lato jest zbyt suche, lepiej wykonać dodatkowe podlewanie.

Ilość podlewania należy dobrać tak, aby gleba była nasycona wodą do głębokości 20–25 cm, na tej głębokości znajduje się system korzeniowy rośliny. Możesz sprawdzić głębokość nawilżenia za pomocą sondy pomiarowej o wymaganej długości.

Aby lepiej zatrzymać wilgoć, glebę wokół krzaków należy ściółkować. Ściółkowanie, oprócz zatrzymywania wilgoci, może chronić korzenie przed nagłymi zmianami temperatury powietrza i chwastami. Ponadto ściółka jest naturalnym nawozem.

• Najlepszym materiałem do ściółkowania upraw są:
• torf;
• próchnica;
• posiekane igły;
• zgniłe trociny;
• suche liście drzew i krzewów bez owoców

Ściółkę układa się w warstwie o grubości 8-10 cm, a następnie sadzi i podlewa plon. Chochoł należy zmieniać dwa razy w roku - wiosną i jesienią.

Ważne! Jeśli podlewasz maliny przez zraszanie (przez wąż, za pomocą pompy), lepiej nie używać wody ze studni lub kolumny od razu. Zbierz wodę w otwartych pojemnikach (beczki, wanny, umywalka itp.) I pozostaw na 2-3 dni na otwartej przestrzeni. Po określonym czasie woda się rozgrzewa, możesz bezpiecznie podlać ją malinami.

Schemat żywienia

Aby nieśmiała kobieta mogła rosnąć w jednym miejscu do 10 lat i przynieść obfite plony, potrzebuje regularnego karmienia. Jak już wspomniano, odmiana jest bezpretensjonalna, dlatego całkowicie wybacza niektóre błędy w pielęgnacji, co jest szczególnie prawdziwe dla początkujących ogrodników.

Karmienie powinno odbywać się według bardzo prostego schematu:

1. Wczesną wiosną, zanim pąki zaczną puchnąć, wprowadza się azot. Do tych celów zastosuj siarczan amonu (1 łyżka. L / 1 m²), azotan amonu (1 łyżka. L / 1 m²) lub mocznik w tej samej ilości.
2. Wiosną, zanim owoce zaczną się formować, wprowadza się azot i potas. Możesz użyć saletry, soli potasowej, siarczanu potasu. Taka kompozycja jest dobra: 1 łyżka. l azotan amonu i sól potasowa oraz 2 łyżki stołowe. l superfosfat rozpuszczony w 1 wiadrze wody. Wskazana objętość jest przeznaczona dla 1 m² lądowiska.
3. Podczas owocowania dodaje się superfosfat (2 łyżki stołowe. L / 1 m²).

Do dokarmiania dolistnego należy rozpylać roztwór jednego z następujących leków (na 1 wiadro wody):

• superfosfat - 1 łyżka stołowa;
• siarczan miedzi - 1/2 łyżeczki;
• kwas borowy - 1 łyżka. l

Substancje organiczne przyczyniają się w następujący sposób:

1. Obornik Przejrzała dziewanna (0, 5 kg), rozpuszczona w 10 l wody, wymieszana i pozostawiona do zaparzenia przez trzy dni. Na 1 m² lądowań zużywa się 1/2 łyżki nawozu.
2. Humus Na 1 m² obsadzonej powierzchni równomiernie rozmieszczono 5-6 kg suchego próchnicy.
3. Ptasie odchody . 14-16 dni przed ubieraniem przygotuj narzędzie. 0, 5 kg ściółki rozpuszcza się w 1 wiadrze wody. Po 2 tygodniach otrzymany produkt podlewa się sadząc (1/2 wiadra na 1 m²).
4. Popiół drzewny Zastosuj suchy opatrunek wierzchni, równomiernie posypując 1 łopatą popiołu na 1 m². Ponadto możesz przygotować roztwór tej samej ilości popiołu w 1 wiadrze wody. 1 wiadro jest przeznaczone na 1 m² lądowań.

Przycinanie

Wytnij nieśmiałą kobietę, głównie jesienią. Zrób to po zbiorach, przygotowując się do sadzenia na zimę. Ważne! Wszystkie jesienne prace związane z przycinaniem należy wykonać 2-3 tygodnie przed pierwszymi przymrozkami. Wiosną musisz mieć czas na cięcie malin, zanim zacznie się aktywny ruch soku.

Przycinanie odbywa się zgodnie z następującym schematem:

1. Wytnij wszystkie stare płodne łodygi. Usuń wszystkie pędy w wieku 2 lata.
2. Usuń wszystkie suche, uszkodzone i chore łodygi.
3. Jedna trzecia pędów jest cięta na 15–18 cm, a trzecia na 30–35 cm, a pozostała część pędów jest cięta na pół. W wyniku tego przycinania mniej przycięte pędy zaczną przynosić najpierw owoce, a następnie te, które są przycinane jeszcze bardziej. Ostatnia uprawa przyniesie najwięcej przyciętych pędów, dadzą mniejszą uprawę, ale jagody będą większe niż poprzednie.
4. Wiosną wykonują przycinanie sanitarne. Wszystkie suche i mroźne części rośliny są usuwane podczas zimy. Matowe końce łodyg są cięte na pierwsze zdrowe pąki.
5. Nie zbędne jest przycinanie 10-12 cm zdrowych końcówek - ta procedura stymuluje wzrost krzewu.
6. Na jednym krzaku nie powinno pozostać więcej niż 10 pędów.

Zbiór i przechowywanie

Żniwa w miarę dojrzewania. Chociaż odmiana owocuje dość polubownie, stosując pewne techniki agrotechniczne (przycinanie, o którym wspomniano powyżej), możliwe jest przedłużenie owocowania, dzięki czemu jest ono stopniowo.

Podczas zbioru staraj się przestrzegać następujących zasad:

• usuń jagodę z gałęzi z częścią łodygi, tak jakby odłamała lub szczypała ją z gałęzi;
• ostrożnie umieść jagody w pojemniku do zbioru. Do tych celów lepiej jest użyć kory brzozy tueski lub koszy;
• napełnij pojemnik nie więcej niż 3/4 objętości;
• podczas zbioru staraj się jak najmniej dotykać jagód;
• owoce, które mają najmniejsze uszkodzenie powierzchni, a także jagody bez szypułek, nie powinny być umieszczane w większej części zbiorów;
• Surowo zabrania się wlewania zebranych owoców z jednego pojemnika do drugiego;
• do krótkotrwałego przechowywania maliny umieszcza się w lodówce, piwnicy lub piwnicy, aby dłużej zachować zbiory, należy je zamrozić lub przetworzyć.

Przygotowanie kultury na zimę

Krótko po zbiorach przeprowadza się zimowe przygotowanie malin.

Postęp procedury jest następujący:

1. Wytnij krzaki w sposób opisany powyżej.
2. Z przyciętych i przerzedzonych krzewów usuń wszystkie pozostałe zielenie.
3. Z gleby, na której sadzone są maliny, usuń wszystkie pozostałości roślinne. Kopią ziemię, wysypują maliny.
4. Spędź jesienny górny ubiór i obfite podlewanie przed zimą.
5. Wskazane jest objęcie Skromnicy tylko w północnych szerokościach geograficznych, a także w regionach o mroźnych zimach i niewielkim śniegu. Wszystkie gałęzie każdego krzaka są zebrane w jeden pakiet, zgięte do ziemi i związane. Przywiązany do kratki, jeśli jest zainstalowany, lub w tym celu zainstaluj kołki. Konieczne jest zgięcie krzewów w taki sposób, aby wzniosły się nad ziemią nie więcej niż 0, 5 m. Sadzenie ściółki.
6. Po opadach śniegu przykryj krzaki łopatą. Nie bój się wylewać dużej ilości śniegu - nie zaszkodzi roślinie, ale nie pozwoli jej zamarznąć w mroźne zimy.

Stabilność klasy

Несколько слов следует сказать о таких важных характеристиках малины, как её устойчивость к болезням, вредителям, засухе и морозам. Ведь именно на эти качества прежде всего ориентируются начинающие садоводы.

Czy wiesz В ягодах и чае из листьев малины содержится большое количество фолиевой кислоты, которая необходима для формирования нервной трубки плода. Кроме того, в плодах довольно высокое содержание железа, так что ягоду с уверенностью можно рекомендовать беременным женщинам, или планирующим завести ребёнка.

К заболеваниям

Как уже было сказано, Скромница имеет иммунитет к антракнозу и грибным болезням. Обладает довольно развитой устойчивостью к пурпурной пятнистости. Опасность для сорта представляют серая гниль и паутинный клещ.

Metody kontroli i zapobieganie

Болезни, вероятность возникновения которых на сорте Скромница, наиболее высока:

1. Szara zgnilizna Риск развития болезни увеличивается при повышенной влажности. Признаком болезни является серый налёт, покрывающий листовую пластину.
   

2. Rdza На верхней части листовой пластины образуются бугры рыжего оттенка. С развитием заболевания, поражаются обратная сторона листа и стебель. Все участки, поражённые ржавчиной приобретают тёмный оттенок со светлыми язвами. Болезнь опасна, может стать причиной гибели растения.
   

3. Пурпурная пятнистость . Грибное заболевание, при котором стебли покрываются пятнами бордового оттенка. Далее болезнь распространяется на стебель, ветки и почки. Дальнейшей стадией развития пурпурной пятнистости является увеличение пятен, стебель растрескивается и шелушится. Прекращается рост почек, ветки становятся сухими и ломкими. Малина особенно подвержена пятнистости в конце августа — начале сентября. Вероятность развития болезни возрастает при повышенной влажности, дефиците солнечного освещения и наличии некоторых болезней (стеблевая галлица). Двухлетние побеги менее устойчивы к заболеванию, чем однолетки.
   

4. Mączniak На верхушках стеблей появляется светлый налёт, который затем переходит на листья. Риск возникновения болезни особенно велик в период плодоношения, особенно в густых запущенных малинниках, в местах с повышенной влажностью и недостатком солнечного света. В результате болезни листва сохнет, ягоды становятся мелкими, покрываются серо-голубым налётом, приобретают грибной запах.
   

От перечисленных болезней применяют препараты, содержащие медь. Для этих целей подходят бордосская жидкость, сульфат меди (II), «Хом», «Оксихом», «Абига-Пик».

Среди вредителей наибольшую опасность для Скромницы представляет паутинный клещ. Наибольший риск появления вредителя на малине возникает при сухой жаркой погоде. Для уничтожения клеща применяют препарат «Тиовит Джет» или коллоидную серу.

Кроме того, не стоит забывать о таких вредителях как малинный жук, малинный долгоносик, тля, стеблевая галлица. Для уничтожения паразитов применяют «Алатар», «Фуфанон», «Актеллик», «Искра-М».

В качестве мер профилактики болезней и вредителей, не забывайте прореживать посадки и вовремя их подкармливать (подкормки повышают иммунитет растения).

К низким температурам

Сорт отлично переносит зимние морозы и резкие перепады температур. Прикорневая область куста хорошо защищена от обморожения, так что на большей части рекомендованных для возделывания районах, скромницу можно даже не укрывать на зиму.

Czy wiesz Высушенные плоды малины обладают потогонным и жаропонижающим действием — это доказанный факт, признанный официальной медициной. Именно эти свойства ягод применяют для лечения гриппа, простуды, и для того, чтобы мягко сбить повышенную температуру тела.

Скромница обладает достаточно внушительным списком положительных характеристик, среди которых следует сказать о довольно неплохих показателях урожайности, вкусовых качествах, устойчивости к большинству заболеваний. Что ещё немаловажно, сорт отличается своей неприхотливостью и подходит для разведения как в больших хозяйствах (в промышленных масштабах), так и для выращивания начинающими садоводами.