Opis pieczarki łąkowej

Od czasów starożytnych Champignon jest jednym z najpopularniejszych grzybów ze względu na doskonały smak i rozpowszechnienie w różnych częściach świata. Pieczarki łąkowe (znane również jako „mała papryka”) dobrze rosną nie tylko na otwartych trawnikach lub w pobliżu gospodarstw, ale także w domu, tylko w ogrodzie lub na wsi. Z nich możesz ugotować wiele wykwintnych restauracji i prostych domowych potraw, używać do różnych przygotowań, a nawet w tradycyjnej medycynie.

Opis

W procesie wzrostu pieczarki łąkowej zmienia się kształt jej czapki. W najmłodszych jest sferyczny, następnie półkulisty, z zakrzywionymi krawędziami, a następnie - wypukły-prostaty, a na koniec płaski. Gymenofor - płytkowy. Płytki na spodzie nasadki mają płaską krawędź, są cienkie i często znajdują się.

Ich kolor zmienia się od śnieżnobiałego do czarnego z fioletowym odcieniem, w zależności od stopnia dojrzałości ciała płodu Proszek zarodników ma ciemny, prawie czarny kolor. Długość nogi wynosi od 3 do 10 cm, a jej średnica nie przekracza 1-2 cm Spódnica (pierścień) jest biała, cienka i szeroka, ale znika u dorosłego grzyba.

Wygląd

Wylęgarnia - biały, gładki, jednolity i jedwabisty w dotyku. Bardzo często u dorosłych okazów jest pokryty szaro-brązowymi łuskami. Noga ma kształt cylindryczny, rozszerza się głównie u podstawy. Noga jest również biała, ale zdarza się, że spód grzyba zyskuje brązowawy odcień (jest to wariant normy), jest gładki w dotyku, bez szorstkości. Dowiedz się również, jak uprawiać pieczarki w szklarni. Pieczarka łąkowa ma gęsty, mięsisty, ale nie soczysty, śnieżnobiały miąższ o wyrazistym „grzybowym” zapachu. Zmienia kolor na różowy w miejscu przecięcia lub uszkodzenia pod wpływem tlenu.

Wideo: Meadow Champignon

Zmiana wzrostu

W procesie wzrostu wszystkie części grzyba ulegają metamorfozom. Wiele z nich jest widocznych gołym okiem:

• podczas okresu intensywnego wzrostu noga peecherka staje się bardziej gęsta;
• struktura pulpy staje się gęstsza;
• skóra na kapeluszu nabiera żółtego lub różowego odcienia;
• kapelusz staje się twardszy i mniej jedwabisty w dotyku;
• gimenofor staje się czerwono-brązowy.

Miejsce dystrybucji

Faza aktywnego wzrostu małej papryki łąkowej rozpoczyna się późną wiosną i trwa do końca września. W ciepłą jesień „spokojne polowanie” można ćwiczyć do pierwszych przymrozków. Najwyższą wydajność obserwuje się latem. Grzyb ten nie jest zbyt kapryśny w stosunku do warunków i można go znaleźć w wielu miejscach o bogatej glebie próchnicznej:

• na pastwiskach dla krów i koni;
• w pobliżu gospodarstw;
• w letnich domkach i ogrodach;
• na łąkach;
• w parkach miejskich i na placach;
• w rowach na polach.

Jadalność

Absolutne bezpieczeństwo pechilnika to mit. Nawet ludzie, którzy uważają się za doświadczonych i kompetentnych zbieraczy grzybów, powinni zachować szczególną ostrożność, ponieważ nawet grzyby uważane za jadalne są tylko warunkowo nieszkodliwe. Przejrzałe, robakowe, uszkodzone lub nadmiernie miękkie owocniki gromadzą substancje rakotwórcze i metale ciężkie, mogą powodować nieodwracalne szkody dla zdrowia.

Ważne! Nie można zbierać i jeść grzybów rosnących na opuszczonych wysypiskach, w miejscach przemysłowych, w pobliżu dróg i oczyszczalni ścieków. Wszystko, co rośnie na takim obszarze, aktywnie absorbuje toksyczne związki w wysokich stężeniach i może powodować poważne choroby.

Wskaźnik jadalności papryki można uznać za zmianę koloru miąższu podczas przerwy. W bezpiecznych pieczarkach powinien zmienić kolor na różowy. Istnieją również rodzaje pieczarek, w których wycięte miejsce zmienia kolor na czerwony (podwójny pierścień, las, duży zarodnik) lub żółty (pole i zagajnik). Grzyby ze złamaniem żółknięcia są uważane za jadalne, ale eksperci zalecają, aby nie jeść ich często lub dużo - zawierają kadm i inne metale ciężkie w mikro dawkach, ale nagromadzone w ciele mogą wywoływać różne dolegliwości.

Fałszywe i niejadalne podwaja się

Pomimo obfitości mediów drukowanych i szczegółowych opisów oraz zdjęć trujących i jadalnych grzybów w Internecie, rocznie dochodzi do kilkunastu przypadków zatrucia. Nie wszystkie z nich kończą się powodzeniem odzyskiwania. Wynika to z faktu, że niektóre gatunki są do siebie bardzo podobne i bardzo ważne jest ich dokładne rozpoznanie.

Istnieją gatunki grzybów (na przykład żółtoskóre lub platyalofagiczne), które są powszechnie nazywane „fałszywymi” pieczarkami. Ich użycie nie jest śmiertelne, ale dość niebezpieczne. Na zewnątrz są podobne do zwykłych pecheliki, ale mają wiele różnic:

• po naciśnięciu miąższ staje się żółty;
• po nacięciu nogi staje się jasnożółty, a po dłuższym kontakcie z powietrzem - pomarańczowy;
• mają specyficzny zapach „apteczny” (aromaty anyżu lub migdały są charakterystyczne dla jadalnych owocników);
• jeśli trujące grzyby zostaną wrzucone do wrzącej wody, żółkną, plamiąc wodę, a nieprzyjemny zapach nasila się. W ciągu kilku sekund żółknięcie i nieprzyjemny zapach znikają, ale toksyczne substancje nie znikają.

Ważne! Wspomniany aromat „apteki” trujących grzybów kojarzy się z jodem, fenolem lub zapachem kwasu karbolowego.

Zdarza się, że niedoświadczeni zbieracze grzybów zabierają młode śmiertelnie trujące odmiany grzybów, takie jak blady perkoz i blady muchomor dla młodych pieczarek łąkowych. Na zewnątrz są bardzo podobne, a ich zasięg dystrybucji pokrywa się. Bardzo ważne jest, aby zachować jak największą ostrożność i wiedzieć, jak nie stać się ofiarą zatrucia. W przeciwieństwie do papryki kolor płytek w muchomorach i muchomorach nie zmienia się wraz z ich wzrostem - zawsze są śnieżnobiałe, podobnie jak mięso podczas przerwy (cięcia) i ucisku.

Charakterystyczną cechą muchomora jest nieprzyjemny zapach, więc z czasem łatwiej go rozpoznać. Blady perkoz pod tym względem jest bardziej podstępny: trucizny nie można określić ani kolorem, ani smakiem, ani zapachem. Ponadto objawy zatrucia pojawiają się, gdy nie można już uratować ofiary. Jeden taki przypadek wystarczy, aby otruć kilka osób.

Wideo: Jak nie pomylić pieczarek z jasnym muchomorem

Zastosowanie pieczarki łąkowej

Ze względu na doskonały smak, dostępność i wysoką zawartość składników odżywczych paprykę zastosowano nie tylko w kuchni, ale także w medycynie ludowej. Zawartość kalorii w pieczarce surowej łąki wynosi 27 kcal / 100 gramów. Zawiera wiele ważnych witamin i minerałów:

• Witaminy z grupy B;
• witaminy z grupy E;
• witaminy z grupy PP;
• fosfor;
• wapń
• cynk;
• potas;
• żelazo
• Mangan
• miedź
• ponad 20 aminokwasów.

Pomimo wszystkich zalet papryki, lekarze zalecają, aby dzieci poniżej 12 roku życia, kobiety w ciąży i laktacji, a także osoby cierpiące na ostre lub przewlekłe choroby przewodu pokarmowego powstrzymały się od ich używania. Wynika to z wysokiej zawartości chityny, której trawienie jest trudne dla układu trawiennego. Ponadto eksperci zalecają wybieranie grzybów w sklepach zamiast zbierania ich w miejscach o wątpliwym otoczeniu środowiskowym.

Czy wiesz Poziom witamin z grupy B w grzybach łąkowych jest wyższy niż w młodych warzywach, a fosfor jest wyższy niż w owocach morza.

W gotowaniu

Temat używania pieczarki łąkowej w gotowaniu można odkryć w nieskończoność. Grzyb ten świetnie nadaje się do przygotowywania różnych potraw, pikli, suszenia, a nawet do jedzenia surowca. Bez względu na wybraną metodę gotowania paprykę należy dokładnie umyć. Nie zaleca się moczenia ich w wodzie - stracą one swój aromat i gęstą konsystencję. Obróbkę cieplną należy rozpocząć natychmiast po cięciu, ponieważ produkt szybko ciemnieje.

1. Gotowanie Wybrane pieczarki łąkowe zaleca się gotować przed smażeniem lub duszeniem przez 10 minut w wodzie z dodatkiem soli (do smaku), kwasu cytrynowego (na końcu noża), ziela angielskiego i liścia laurowego (po kilka).
   

2. Marynowanie Marynowane kalafiory można zwinąć w słoiki na zimę lub zjeść kilka godzin po ugotowaniu. Proces jest prosty i nie jest uciążliwy, a wynik jest nie do pochwały. Podczas konserwowania marynowanych grzybów konieczne jest sterylizowanie słoików. Przyczynia się to do długiego okresu przechowywania przedmiotu obrabianego i zapobiega pojawianiu się śmiertelnego zatrucia jadem kiełbasianym.
   

3. Zamrażanie Kochanki umieszczają pieczarki w innej formie w zamrażarce: całe, krojone, gotowane, smażone, a nawet natychmiast z bulionem. Nie musisz rozmrażać przed gotowaniem.
   

4. Gaszenie Duszone kalafiory z cebulą i kwaśną śmietaną są przygotowywane bardzo szybko i prosto, ale wynik nie pozostawi nikogo obojętnym. Konieczne jest pokrojenie wstępnie umytych przygotowanych grzybów plasterkami i smażenie na patelni bez oleju, aż wilgoć odparuje. Następnie musisz dodać olej roślinny i cebulę i smażyć na złoty kolor. Na koniec dodaj śmietanę, sól i gotuj jeszcze kilka minut.
   

5. Ponadto smażone, surowe i marynowane grzyby są często używane do przygotowania różnych sałatek, zup, zup kremowych, frytek i innych dań dla smakoszy, świątecznych i codziennych.
   

W medycynie ludowej

• Niewiele osób wie, że pieczarka łąkowa może być bezpiecznie stosowana nie tylko do gotowania kulinarnych przysmaków, ale także do leczenia wielu chorób:
• minimalna ilość tłuszczów i węglowodanów oraz zdolność papryki do obniżania poziomu glukozy we krwi sprawiają, że jest to prawdziwe odkrycie dla diabetyków;
• ten niskokaloryczny, wysokobiałkowy produkt jest zalecany wszystkim, aby schudnąć;
• eksperci zalecają stosowanie pieczarek z zapaleniem tchawicy, zapaleniem oskrzeli, astmą i innymi problemami z układem oddechowym, ponieważ mają łagodne działanie wykrztuśne i rozszerzające oskrzela;
• idealny dla zwolenników diety bez soli ze względu na minimalną zawartość sodu;
• składniki lizyny i argininy przyczyniają się do poprawy aktywności mózgu i pamięci;
• pomagają radzić sobie z wrzodami, objawami łuszczycy i egzemy, ropnymi ranami;
• udowodnili skuteczność w leczeniu świnki, duru brzusznego, gruźlicy;
• suszona papryka pomoże oprzeć się chorobie wrzodowej i zapaleniu wątroby;
• wyciąg z oleju radzi sobie z ropnymi zmianami skórnymi, łuszczycą.

Wyciąg z oleju jest unikalnym narzędziem do leczenia różnych chorób skóry (łuszczyca, ropne rany itp.). Przygotowanie takiego leku w domu nie wymaga wiele czasu, wysiłku ani specjalnych umiejętności. Instrukcje gotowania krok po kroku:

1. Weź świeże pieczarki (nie myj!), Pokrój je na małe kawałki o dowolnym kształcie (kostki, kostki), napełnij je szklanym słoikiem do góry i wlej oliwę z oliwek, aby całkowicie przykryła grzyby.
2. Zamknij pokrywę i wyślij przyszły ekstrakt oleju na 4 godziny do lodówki.
3. Następnie słoik należy umieścić w łaźni wodnej na 1 godzinę, po czym jego zawartość jest filtrowana.
4. W razie potrzeby paprykę można przyprawić przyprawami i zjeść, a uzyskany ekstrakt olejowy (przechowywany w lodówce) można wykorzystać do leczenia chorób skóry, smarując dotknięty obszar 2 razy dziennie do wyzdrowienia.

Jak widać, zakres zastosowania pieczarki łąkowej jest bardzo szeroki. Najważniejsze jest odpowiedzialne podejście do miejsca i jakości „cichego polowania”. Ludzie, którzy lubią grzyby, ale nie są pewni swojej wiedzy na ich temat, powinni kupować grzyby w sklepach i nie jeść własnych wyborów. Grzyby uprawiane w warunkach przemysłowych zachwycą Cię nie tylko nienagannym smakiem i aromatem, ale także przyniosą korzyści zdrowotne.