Opis grzybów i cechy ich zastosowania

Belyanka (Lactarius pubescens) to atrakcyjny grzyb z białym kapeluszem, który jest mikoryzowym towarzyszem brzozy. Ponadto rośnie nie tylko tam, gdzie drzewo występuje w środowisku naturalnym, ale także zbiera bielenie w miejscach, w których drzewa sadzą ludzie. Rozpoznanie grzyba podczas zbioru jest bardzo łatwe. Przeczytaj o tym, jak to wygląda i jak go używać w poniższym artykule.

Opis grzyba

Belyanka została po raz pierwszy opisana w 1815 r. Przez wielkiego szwedzkiego mikologa Eliasa Magnusa Frisa. Nadał jej naukowe imię Agaricus pubescens. Ale od tego czasu niektóre grzyby zostały wyizolowane w osobne rodzaje. W 1838 r. Gatunek ten został przypisany do obecnego rodzaju Lactarius pubescens. Nazwy synonimiczne: biała fala, volzhanka.

Jak to wygląda

Opis zawiera charakterystyczne cechy wyglądu wszystkich części grzyba, zapachu i smaku. Jeśli chodzi o zdjęcie, jest ich sporo, dzięki czemu możesz wyróżnić główne parametry zewnętrzne, nawet jeśli nigdy nie widziałeś odrobiny w rzeczywistości. Pomaga również zidentyfikować, że Lactarius pubescens nie ma podobnych fałszywych odmian. Czy wiesz Ogólna nazwa „Lactarius” po łacinie oznacza „mleko”. Po rozerwaniu talerzy na kapeluszu uwalniany jest z nich biały płyn podobny do mleka.

Kapelusz: Średnica od 5 do 15 cm, kształt wypukły. Na środku nasadki może znajdować się niewielki wgniecenie. Krawędzie zwijają się w dół. Skórka jest biała, pośrodku czapki nieco ciemniejsza. Wybielacz może mieć inne odcienie: żółtawy lub różowawy. Powierzchnia owłosiona może być lepka w dotyku. Słowo „pokwitanie” w nazwie rodzaju oznacza „puch” i odnosi się do nazwy cienkich kosmków, które tworzą pokwitanie czapki.

Płytki: umieszczone u dołu nasadki. Są lekko opadające, wąskie, gęsto położone. Kolor jest złamanej bieli.

Noga: długość 2–8 cm. Im wyższa trawa otaczająca, tym wyższa będzie noga. Grubość - 1-2 cm Gładka, proporcjonalna, sucha, bez pokwitania, pomalowana tak samo jak kapelusz. Ale czasami może być pokryty rozmytymi brązowawymi plamami.

Miąższ: ma odcień białawy do różowawego. Z wiekiem staje się bardziej luźny. Jeśli w jakikolwiek sposób go uszkodzisz, żółtawy mleczny sok zaczyna się od niego wyróżniać. Następnie sok wysycha, plamiąc powierzchnię w jasnożółtym kolorze. Specyfika miąższu w jego smaku jest gorzka ze względu na specyficzny sok.

Sok mleczny: biały. Nie zmienia się lub powoli żółknie pod wpływem powietrza.

Zapach i smak: pachnący i słodki, ledwo wyczuwalny. Smak jest żrący.

Zarodniki: elipsoidalne, 6, 5-8 × 5, 5-6, 5 mikrona, odcień łososia. Może być kremowy.

Gdzie rośnie

Belyanka jest raczej rzadkim, ale rozpowszechnionym grzybem prawie w całej Europie kontynentalnej, Syberii i Ameryce Północnej. Wśród osób zbierających grzyby nie spotyka się zbyt często wśród całkowitej masy dojrzewających grzybów, ale tam, gdzie je spotkasz, znajdziesz grupę kilkudziesięciu białych różnej wielkości. Prawdopodobieństwo „spotkania” z przedstawicielami tego gatunku wzrasta w obszarze wilgotnych polan łąkowych.

Siedlisko: Występuje w grupach pod brzozami na trawnikach, w parkach, na polanach leśnych, a nawet na nieużytkach. Zaobserwowano, że bielik często towarzyszy młodym brzozom w wieku około 5 lat.

Okres zbiorów: od sierpnia do października.

Ważne! Nie jedz tych rodzajów Lactarius, które mają wyraźny gorzki lub zwiększony pikantny smak. Uważaj na próbki, których sok intensywnie plami tkankę grzyba na żółto lub liliowo.

Jadalne czy nie

Jadalność wybielania jest niejednoznaczna. W naszej literaturze zauważono, że grzyb jest warunkowo jadalny. Możesz go użyć po obróbce cieplnej w marynowanej formie. Istnieją jednak dowody, że stosowanie białych fal może powodować zaburzenia jelitowe. Dlatego niektóre źródła europejskie twierdzą, że nie jest jadalny z powodu toksyczności soku.

Odmiany i podwójne

Odmiany siei (Lactarius pubescens) to 3 grzyby:

  • Betulae, opisane w 1979 r .;
  • Betularum 1985;
  • Scoticus, 1991.

Lactarius scoticus Berk. & Broome to mała biała fala, która rośnie w pobliżu brzozy alpejskiej i brzozy karłowatej (arktycznej). Betulae rośnie w lasach Ameryki Północnej, a Betularum - w lasach Francji.

Grzyb podobny do niego to Lactarius torminosus - różowy drozd. Ma podobną budowę i „wełniany” kapelusz w kolorze łososiowo-różowym. Rośnie również pod brzozami. Ale wyróżnia się cieniem i większymi sporami. Różowa koniczyna pojawia się nieco wcześniej niż bielenie - w lipcu.

Czy wiesz Starożytni Egipcjanie nazywali rośliny grzybowe, które zapewniają nieśmiertelność.

Rośnie

Być może zastanawiałeś się, dlaczego nie możesz kupić na przykład świeżych kurkami lub emocji w sklepie. Być może spotkałeś ich suszonych lub marynowanych, ale nigdy nie spotkałeś ich świeżo.

Aby uzyskać odpowiedź, musisz poznać kilka faktów na temat grzybów:

  1. Po podzieleniu organizmów na „Rośliny” i „Zwierzęta” naukowcy odkryli, że grzybów nie można przypisać do jednej z tych grup. Wytwarzają zarodniki, a nie nasiona i nie wytwarzają chlorofilu. Dlatego grzyby nie są podobne do roślin. Ale co najważniejsze, potrzebują innych organizmów do odżywiania. I te grzyby wyglądają jak zwierzęta.
  2. „Mycorrhiza” po łacinie oznacza „grzybowy korzeń”. Biały wierzchołek to grzyb mikoryzowy. Jego korzeń rośnie w korzeniach drzewa gospodarza. W symbiotycznym związku gardło wchodzi z brzozą. W procesie wymiany bielenie pobiera z drzewa część cukrów uzyskanych w wyniku fotosyntezy, aw zamian zaopatruje roślinę w wodę i substancje potrzebne drzewu, ale nie jest w stanie samodzielnie przyswoić ich z gleby. Takie substancje obejmują fosfor. Jego związki w glebie praktycznie nie wchodzą w reakcje chemiczne, są nierozpuszczalne w wodzie i mogą być wchłaniane tylko w wyniku przetwarzania przez mikroorganizmy glebowe. Dlatego każda próba uprawy grzybów mikoryzowych wymagałaby uprawy lasu odpowiednich drzew żywicieli, przygotowania gleby i nadziei, że pod brzozami pojawią się pioruny.

Korzyści z grzybów

Płatki są używane w żywności na półkuli północnej, szczególnie w Europie Wschodniej i Rosji. Ze względu na ich specyficzny skład chemiczny można je również wykorzystywać do produkcji leków, jeżeli można je hodować w kontrolowanym środowisku. Ważne! Pomimo faktu, że większość ludzi wie, jak klasyfikować grzyby, przypadki zatrucia są regularnie rejestrowane. Dlatego, zbierając emocje, nie bierz tych, których jadalności nie jesteś w 100% pewien.

Jednak najbardziej użytecznymi grzybami z rodzaju Lactarius są L. barrowsii i L. Indigo. W literaturze odnotowano ich wysoką wartość odżywczą. Pozostali przedstawiciele klanu Mlechnik nie są przydatni. Niektóre gatunki mogą powodować poważne problemy jelitowe z powodu toksyczności.

Ci, którzy cierpią na choroby pęcherzyka żółciowego, powinni skonsultować się z lekarzem przed spożyciem przepustnic. Nie są również zalecane dla kobiet w ciąży i dzieci poniżej 12 lat.

Aplikacja do gotowania

Przeczytaj informacje o grzybach, które możesz zebrać w swojej okolicy, zanim po nich odzyskasz zdrowie. Grzyby to żywność łatwo psująca się. Dlatego zebrane fale należy natychmiast zdemontować z kosza lub wiadra i ułożyć cienką warstwą. Służą do solenia po wstępnym moczeniu lub gotowaniu.

Instrukcje przygotowania fal:

  1. Do użytku wybierz gęste, niedojrzałe okazy. (Przejrzyste fale są kruche, żółtawe.)
  2. Sortuj według rozmiaru i usuwaj robaki.
  3. Spłucz piasek, mech i ziemię.
  4. Z powodu gorzkiego mlecznego soku pleśniawki należy namoczyć w osolonej wodzie (10 g soli, 2 g kwasu cytrynowego na 1 litr wody). Stosunek wody do grzybów powinien wynosić 1: 1. Wskazana jest zmiana wody co 5-7 godzin. Czas namaczania - 1-2 dni. Główną wskazówką jest zniknięcie gorzkiego posmaku.
  5. Podziel grzyby na czapki i nogi.
  6. Duże czapki pokrojone na kilka części.

Białka konserwowane na różne sposoby: marynowane, marynowane. Czapki są używane do zimowych detali w trevushki, a nogi są smażone i spożywane.

Do wytrawiania potrzebne będą następujące składniki:

  • grzyby - 3 kg;
  • woda - 3 l;
  • sól - 3 łyżki. l.;
  • kwas cytrynowy - 10 g.

Aby wypełnić:

  • woda - 3 l;
  • serwatka - 1 łyżka. l.;
  • sól - 3 łyżki. l na 1 litr;
  • cukier - 1 łyżka. l za 1 litr
Ważne! Ustalenie gotowości gotowanych grzybów jest bardzo proste: jeśli zatopią się na dnie patelni, są gotowe.

Instrukcje krok po kroku do wytrawiania:

  1. Wlać 3 litry wody do emaliowanej patelni i podpalić.
  2. Wlać 3 łyżki. l sól i 10 g kwasu cytrynowego.
  3. Gdy woda się zagotuje, zagotuj 3 kg białka we wrzącej wodzie. Jeśli jest inna ilość, zmień proporcje składników.
  4. Za pomocą łyżki cedzakowej usuń pianę powstałą podczas gotowania.
  5. Szacowany czas wrzenia - 15-30 minut.
  6. Wyrzuć gotowane grzyby do durszlaka i pozwól wodzie spłynąć.
  7. Teraz włóż do słoików i wypełnij nadzieniem.
  8. Aby przygotować wypełnienie, musisz zagotować 9 łyżek. W 3 l wody. l sól, 3 łyżki. l cukier
  9. Po zagotowaniu schłodzić nadzienie do 40 ° C.
  10. Wlać 1 łyżkę. łyżka czystej serwatki.
  11. Wlejcie białka do banków i uciskajcie ich.
  12. Moczyć w kuchni w temperaturze pokojowej przez 3 dni, a następnie schłodzić. Płatki będą gotowe do użycia za miesiąc.

Gorące grzyby w puszkach mogą trwać dłużej.

Aby przygotować się w ten sposób, musisz wziąć następujące składniki (dla trzech puszek o objętości 0, 5 l):

  • woda - 1 litr na 1 kg grzybów;
  • laur laurowy t - 1 szt. na 1 puszce;
  • ziele angielskie - 3 groszek na słoik;
  • ocet (5%) - 2 łyżki. l do puszki.

Instrukcje gotowania:

  1. Włóż przyprawy do przygotowanych słoików, zalej ocet.
  2. Dodaj gotowane grzyby. Wypełnij surowce na ramionach.
  3. Zagotuj 20 g soli w 1 litrze wody i wlej nadzienie do słoików.
  4. Przykryj i umieść w sterylizatorze na 40 minut.
  5. Zwiń pokrywki i ostudź w temperaturze pokojowej.

Zastosowanie medyczne

Większość rodzajów grzybów jest pożytecznych dla organizmu jako pokarm, więc powstaje pytanie, czy mogą leczyć choroby, jeśli tradycyjna medycyna tak twierdzi. W przeciwieństwie do grzybów mikroskopijnych, które dały światu tak ważny antybiotyk w medycynie jak penicylina, wiele grzybów leczniczych nigdy nie zostało krytycznie przebadanych i nie ma poważnych badań potwierdzających ich działanie terapeutyczne. Innymi słowy, są one porównywalne z medycyną: nie są szkodliwe i mogą stanowić uzupełnienie głównego leczenia.

  • Jeśli chodzi o fale, na obszarach Runeta można znaleźć odniesienia do faktu, że można ich użyć do:
  • wzmocnienie odporności;
  • odzyskanie ciała;
  • normalizacja włosów, skóry lub paznokci.

Ale to samo dotyczy większości roślin ze względu na witaminy i minerały w ich składzie. Z pewnością można argumentować, że toksyczny sok może niszczyć bakterie. Oznacza to, że sam grzyb po leczeniu może zachować właściwości bakteriobójcze i być przydatny do leczenia mikroflory jelitowej. Ale informacje, że pułapki są w stanie leczyć cukrzycę lub padaczkę, należy traktować ostrożnie. I pamiętaj, aby sprawdzić to na poważnych zasobach medycznych przed kontynuowaniem takiego leczenia.

Czy wiesz W medycynie ludowej w różnych krajach są informacje o korzystnych właściwościach grzybów. Ich negatywna opinia w oficjalnej medycynie oparta jest na pismach Pliniusza i Galena, którzy uważali grzyby za bezużyteczne do celów terapeutycznych.

Zagrożenie grzybami

Koniczyna prawdopodobnie nie spowoduje czyjejś śmierci, ale jest warunkowo jadalna. Można go jeść dopiero po odpowiednim przetworzeniu. Dlatego należy namoczyć białka, a następnie ugotować je, aby usunąć gorycz.

Grzyby są źródłem korzystnych składników odżywczych. Mają mało kalorii, ale wiele witamin, błonnika, białka roślinnego. Zapewniają organizmowi spożycie witamin z grupy B, selenu, potasu, miedzi i witaminy D. Można je uznać za probiotyki, które równoważą korzystne bakterie w jelitach. Dlatego należy je wprowadzić do diety.

Ciekawe Artykuły