Najlepsze rośliny miodu dla pszczół

Aby zdobyć 100 g miodu, pszczoła poszukująca surowców musi przelecieć 46 tys. Km - odległość ta odpowiada długości równika. Ze względu na pracochłonność procesu zbierania miodu, wielu pszczelarzy specjalnie sieje długie kwitnące byliny z dużą ilością nektaru i pyłku w pobliżu uli, uruchamiając w ten sposób ciągły przenośnik kwiatów od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Dowiedz się, które pszczoły pszczele polecają pszczołom w strefie klimatu umiarkowanego, kiedy je siać i jak je zamieniać - dowiesz się więcej z tego artykułu.

Funkcje roślin miodu

Jeśli początkowo baza pokarmowa pszczół składała się z kwitnących drzew, krzewów i źdźbeł łąkowych, to współczesni pszczelarze rozszerzyli łapówki o specjalnie zasiane rośliny, które czasami zwiększają wydajność zbioru miodu.

Czy wiesz Przeciętna rodzina pszczół może zebrać do 10 kg miodu dziennie. Aby to zrobić, musi odwiedzić około 80 milionów kwiatów.

Botanicy izolują drzewa, krzewy i trawy w osobne grupy okrytozalążkowe, których kwiaty charakteryzują się unikalnymi gruczołami wytwarzającymi słodki płyn. Są to nektaria, które mogą składać się ze spłaszczonych kropek, silnie podwyższonych guzków lub pogłębionych rowków u podstawy pąków.

Obfite łapówki są możliwe z dzikich traw łąkowych i leśnych, a także ze specjalnie uprawianych, rolniczych, owocowych i jagodowych, ogrodowych i ozdobnych upraw. Wśród nich pszczelarze uważają za najbardziej obiecujące: koniczyna, słonecznik, gryka, akacja, klon, lipa, melilot, fatseliya.

Osobliwością tych roślin jest intensywna produkcja nektaru w okresie kwitnienia, w oparciu o procesy ewolucyjne mające na celu zapylenie krzyżowe kwiatów za pomocą owadów.

Okres pączkowania i powstawania liścieni, a także ilość uwalnianego cukru zależy od cech biologicznych każdego rodzaju roślinności, czynników klimatycznych i geograficznych. Pora dnia wpływa na niestabilny wskaźnik produkowanego nektaru i pyłku. W niektórych bylinach więcej pojawia się rano (na przykład oregano, wyka), w innych - po południu (facelia, plaster miodu), a inne - wieczorem (medunica).

W słoneczną pogodę pszczoły zbierają nektar, przetwarzając go na miód i chleb pszczeli. Jeśli łapówkę otrzymano z wiśni, topoli, brzozy lub innych roślin wytwarzających substancje żywiczne, produktem końcowym owadów będzie propolis i ouza.

Zazwyczaj większość roślin miodu ma właściwości lecznicze, ale ilość nektaru wydzielanego przez jeden kwiat jest inna. Na przykład w lipie wskaźnik ten wynosi 0, 14–7, 55 mg, w koniczynie - 0, 19 mg, a w tropikalnych storczykach - 30 g. Ponadto nie wszystkie rośliny charakteryzują się pyłem.

Czy wiesz Każdego dnia w poszukiwaniu pożywienia pszczoły badają powierzchnię około 12 hektarów.

Klasyfikacja roślin miodu

Pszczoły mogą dostać dobrą łapówkę w równym stopniu z traw, a także z krzaków lub drzew.

W zależności od czasu pojawienia się szypułek wszystkie rośliny z obfitym tworzeniem się nektaru są podzielone na kilka rodzajów:

  • wczesna wiosna (wierzba);
  • wiosna (większość zbiorów owoców);
  • lato (słonecznik);
  • jesień (mięta pieprzowa).
Głównym zadaniem pszczelarza jest umiejętny dobór roślin miodu, który zapewni miód oznaki wysokiej jakości i cennych składników, a także pozwoli pszczołom stale zbierać nektar do jego produkcji w ciepłym sezonie.

Na podstawie cech roślin kwiatowych można wyróżnić między nimi:

  • nektaronozy są bardzo rzadkimi roślinami, które mają nektarniki wyjątkowo kwitnące (wyka);
  • rośliny pylące - charakteryzujące się nieokreślonym, ale obfitym kwitnieniem bez jasnych płatków (brzoza, wiąz, winogrona, leszczyna);
  • pyły nektarowe (guma arabska, gryka).

Drzewa i krzewy

Nazwy roślin miodu pospolitych w strefie umiarkowanej można znaleźć w poniższych tabelach.

Drzewa owocowe:

Nazwa kulturyKiedy kwitnieJakościowe cechy miodu
JabłońPrzez cały maj (w zależności od odmiany)
  • jasnożółty kolor;
  • wyraźny zapach i smak
WiśnieOstatnia dekada kwietniaokreślony kolor światła
GruszkaOstatnia dekada kwietniaokreślony kolor światła
CzereśniaRozpoczyna się w drugiej dekadzie kwietniaprzejrzystość
ŚliwkaŚrodkowa wiosnabiaławy odcień
Śliwka WiśniowaPierwsza połowa kwietnia-
MorelaOstatnie 2 tygodnie kwietnia-
BrzoskwiniaKwietnia-
PigwaPoczątek kwietnia-

Inne rodzaje drzew:

Nazwa kulturyKiedy kwitnieJakościowe cechy miodu
LipaOstatnia dekada czerwcajasny odcień bursztynu
KlonPierwsza połowa kwietnia-
WierzbaPierwsza dekada kwietnia
  • złoty żółty odcień;
  • pojawienie się drobnego ziarna po krystalizacji
Biała akacjaKoniec wiosny - początek lata
  • przejrzystość
  • brak procesu krystalizacji przez długi czas, a po jego rozpoczęciu produkt staje się płatkami śniegu
KasztanowiecKoniec wiosny - początek lata
  • niska ocena;
  • nadmiar płynu;
  • szybka krystalizacja;
  • przejrzystość
Sophora JapaneseDruga połowa lata
  • jasny kolor;
  • wysokiej jakości

Krzewy:

Nazwa kulturyKiedy kwitnieJakościowe cechy miodu
Porzeczka (czarna i czerwona)Wczesna wiosna (przed kwitnieniem drzew)-
MalinyPoczątek czerwca
  • jasny kolor;
  • specyficzny smak;
  • zapach malin
JeżynaOd połowy maja do połowy czerwca
  • przejrzystość
  • bogaty smak
BerberysOstatnia dekada maja
  • złoty żółty kolor;
  • silny zapach;
  • doskonały smak
JagodyNa początku maja - połowa czerwca
  • przejrzystość
  • szkarłatny odcień
KalinaPo jabłoniach (kwitnienie trwa około 2 tygodni)-
Rokitnik zwyczajnyOd drugiej połowy kwietnia do końca maja-
JarzębinaPołowa maja
  • szkarłatny cień;
  • wyraźny aromat
RokitnikOd późnej wiosny do wczesnej jesieni
  • słaby zapach;
  • brązowy kolor z lekkim zażółceniem;
  • specyficzny smak
WrzosW sierpniu i wrześniu
  • niska ocena;
  • bogaty żółty kolor z jasnobrązowym odcieniem;
  • wyraźny zapach;
  • cierpkość w smaku;
  • powolna krystalizacja

Trawa i kwiaty

Aby zwiększyć wydajność zbioru miodu, doświadczeni pszczelarze sieją jedno- i wieloletnie rośliny nektarowe w pasiece. Może to być roślina rolnicza lub pastewna, olejek eteryczny, zioła lecznicze lub kwiaty ozdobne. Najważniejsze, że są karłowaci.

Ważne! Miodzie, który został skrystalizowany, surowo zabrania się topić w temperaturach powyżej + 50 ° C. Wynika to z toksycznych substancji powstających w produkcie, które są bardzo szkodliwe dla zdrowia ludzkiego.

Poza miejscem, w którym znajdują się ule, można planować uprawy wysokich roślin. Podczas ich uprawy ważne jest, aby wziąć pod uwagę nie tylko okres kwitnienia, ale także dostosowanie do warunków klimatycznych w danym regionie. Rzeczywiście, nie wszystkie nośniki miodu mogą przystosować się do ostrych różnic ciepła-wilgoci charakterystycznych dla środkowego pasma. Suche lata, ostre zimy, wczesna lub późna wiosna, zmienna cyrkulacja atmosferyczna i częste cyklony są dobrze tolerowane przez rośliny wymienione poniżej.

Pikantne Zioła:

Nazwa kultury

Kiedy kwitnieJakościowe cechy miodu
SzałwiaDruga połowa lata
  • wysoka ocena;
  • wyraźny zapach;
  • doskonały smak
MelissaDruga połowa lata
  • przejrzystość
  • przyjemny smak;
  • silny aromat
BoragoDruga połowa lata
  • przejrzystość
  • światło
  • doskonały smak;
  • nasycony zapach
Musztarda

biały

Czerwiec - sierpień
  • jasnożółty kolor;
  • szybka krystalizacja
szaryPierwsza połowa lata
  • złoty żółty odcień;
  • szybka krystalizacja (po zmianie koloru na żółto-kremowy)
KolendraOstatnia dekada czerwca - początek lipca
  • przejrzystość
  • ostry zapach;
  • specyficzny smak
SnakeheadKwitnie przez miesiąc od drugiej połowy lipca do sierpnia
  • jasny cień;
  • przejrzystość
  • doskonały smak;
  • smak cytryny
LawendaCzerwiec - sierpień
  • na najwyższym poziomie;
  • złoty kolor;
  • zapach
  • właściwości lecznicze
MiętaCałe lato
  • jasnożółty kolor;
  • zapach mięty;
  • dobry smak
KminekKoniec wiosny - początek lata
  • jasnożółty kolor;
  • delikatny smak
AnyżPierwsza połowa lata
  • bogaty specyficzny aromat;
  • właściwości lecznicze

Trawy paszowe:

Nazwa kultury

Kiedy kwitnieJakościowe cechy miodu
FaceliaPoczątek lata
  • wysoka ocena;
  • wyraźny zapach;
  • doskonały smak;
  • kolor biało-zielony
SiniakPierwsza połowa lata
  • na najwyższym poziomie;
  • bursztynowy kolor;
  • powolna krystalizacja
Koniczyna biały i różowy-
  • pod względem cech jakościowych przoduje wśród innych lekkich odmian miodu;
  • słabo krystalizuje
czerwonyCzerwiec - sierpień
  • bezbarwny (rzadko purpurowożółty odcień);
  • przejrzystość
  • wysoki smak;
  • po krystalizacji przekształca się w gęstą stałą substancję o białym kolorze
Lucerna siew-
  • kolor biały lub bursztynowy;
  • plastyczność;
  • specyficzny smak;
  • szybka krystalizacja
półksiężycCałe lato
EsparcetaOstatnia dekada maja - początek czerwca
  • światło
  • przejrzystość
  • wysoki smak;
  • aromat
Donnikjeden rokDuża ilość
  • bezbarwny;
  • subtelny smak waniliowy;
  • najwyższa jakość
    co dwa lataKwitnie w drugim roku w połowie czerwca przez 40–45 dni
    • jasnożółty odcień;
    • aromat; zapach przypomina wanilię);
    • wysoka jakość
    WykaDruga dekada maja - połowa czerwca-

    Inne rodzaje ziół:

    Nazwa kultury

    Kiedy kwitnieJakościowe cechy miodu
    ResedaCałe lato
    • wysoka ocena;
    • podobieństwo do miodu lipowego
    Kasza GryczanaDruga dekada czerwca
    • zmiana koloru (od brązowo-żółtego do gęsto-brązowego);
    • specyficzne pogrubienie po krystalizacji (miód nabiera papkowatej konsystencji)
    SłonecznikPoczątek lipca - września (w zależności od terminu siewu)
    • złoty żółty odcień;
    • wczesna krystalizacja
    Rzepak zimaObfity, cytrynowy
    • jasnożółty kolor;
    • zwiększona gęstość;
    • szybka krystalizacja;
    • słaba rozpuszczalność w wodzie;
    • skłonność do psucia się
    wiosnaCzerwiec - lipiec
    Roślina bawełnianaLato to początek jesieni
    • przejrzystość
    • pojawienie się bieli i drobnego ziarna po krystalizacji;
    • specyficzny smak i zapach
    Motherwort (officinalis)Druga dekada lipca - początek jesieni
    • jasny złoty odcień;
    • specyficzny smak
    ZefirKwitnie w drugim roku od drugiej połowy lipca do połowy sierpnia
    • wysoka jakość;
    • właściwości lecznicze
    AngelicaKwitnie w drugim roku od czerwca do sierpnia
    • czerwono-żółty odcień;
    • wyraźny przyjemny zapach;
    • wysoki smak

    Zioła te są idealne na duże i małe tereny. Dobrze rozwijają się w strefach stepowych i leśno-stepowych, masywach górskich i podgórskich północnych, środkowych i południowo-zachodnich stref Federacji Rosyjskiej oraz na przedmieściach.

    Według ekspertów najbardziej produktywnym pod względem pszczelarskim regionem Federacji Rosyjskiej jest Baszkiria. Fakt ten wynika z wyjątkowości roślin miodu, których miejscowi botanicy mają ponad 350 nazw. Tutejsza przyroda jest tak bogata i różnorodna, że ​​czasem nie można nawet pomyśleć, że w tej samej miejscowości uzyskano 2 różne odmiany. Dlatego eksperci rozróżniają miód łąkowy, górski Baszkir, a także klasyfikują go według roślin miodnych (koniczyny, akacji, lipy itp.). Czy wiesz Najdroższy miód jest produkowany w Izraelu. Lokalni pszczelarze sprzedają kilogramy produktów pszczelich za 17–20 USD. W trudnych warunkach Syberii chwasty są głównym źródłem nektaru i pyłków.

    W szczególności mówimy o:

    • piołun plamisty - rośnie wszędzie, charakteryzuje się wysoką zawartością nektaru i pyłu, jest dobrze odwiedzany przez pszczoły;

    • Torfowisko - preferuje podmokłe łąki, leśne polany i krzewy, jego wydajność miodu odpowiada 300 kg / ha;

    • Sadzonki syryjskie - nawet niewielka ilość tej trawy w uprawach rolnych prowadzi do znacznych strat wydajności. Pszczoły dobrze odwiedzają tę roślinę i zbierają z niej do 250 kg nektaru (na hektar całej powierzchni);

    • oset locha - występuje wszędzie, daje dużo pyłku i nektaru, zbiór miodu wynosi 380 kg / ha;

    • łąka chabrowa - reprezentuje grupę roślin nektarowo-pyłowych, dobrze odwiedzaną przez pszczoły, jej produktywność miodu pod względem ciągłych masywów wynosi ponad 110 kg / ha;

    • ostry mleczny - ten chwast jest dobrą rośliną miodową, a jednocześnie agresorem, ponieważ wypiera wszystkie rosnące w pobliżu rośliny. Wydajność miodu wynosi 250 kg / ha.

    Rodzaje najlepszych roślin miodu

    Aby właściwie sporządzić kalendarz kwitnienia roślin nektaru z pyłku dla określonego obszaru, należy zapoznać się z najlepszymi roślinami miodowymi w kraju.

    Melilot biały i żółty

    Oba rodzaje koniczyny to dwuletnie wysokie rośliny o liściach skąpych i gęsto rozgałęzionych łodygach, na końcu których tworzą się szczotki kwiatowe. W białej odmianie ich długość jest znacznie krótsza w porównaniu do żółtej. Ważne! Miód może powodować reakcje alergiczne, dlatego jest kategorycznie przeciwwskazany dla alergików. Kwitną co roku przez całe lato, czasami zwiększając liczbę pąków w drugim sezonie wegetacyjnym. Następnie nasiona dojrzewają. Z każdego hektara ciągłego siewu można zebrać do 12 centów materiału do sadzenia (lepiej to zrobić we wrześniu). Zasiewa się go w celach paszowych i miododajnych.

    Słodka koniczyna jest szeroko rozpowszechniona w pasie środkowo-rosyjskim, rzadziej w regionach zachodniej Syberii. Ten dziki chwast można zobaczyć na łąkach, poboczach, stromych wybrzeżach, skalistych zboczach, a nawet w pobliżu mieszkań miejscowej ludności.

    Roślina jest nektarnikowa i w ogóle nie emituje pyłków. Pszczoły mogą zbierać około 0, 5 miligrama surowca z każdego kwiatu, ale ze względu na to, że łodygi są gęsto pokryte pąkami (średnio ich liczba sięga 10 tysięcy), właściwości miodowe trawy są bardzo wysokie. Przyda ci się poczytać o właściwościach i charakterystyce stosowania miodu koniczynowego.

    Według ekspertów produktywność nektaru koniczyny jest różna i zależy od warunków geograficznych i klimatycznych danego regionu. Na przykład w regionie Woroneż osiąga 170 kg / ha, aw Nowosybirsku - 270 kg / ha.

    Najwyższą frekwencję pszczół miodnych przez owady odnotowano w temperaturze + 25 ° C i wilgotności powietrza 60% (głównie od 13 do 17 godzin).

    Biało-żółte rodzaje słodkiej koniczyny tolerują suszę, ale w warunkach nadmiernego ciepła, gdy termometr wzrośnie powyżej + 30 ° C, roślina rośnie słabo i charakteryzuje się gorszymi właściwościami miododajnymi.

    Czy wiesz W starożytnym Rzymie miód był uważany za walutę. Przysmak może zapłacić za towar i zapłacić grzywny.

    Hizop

    Roślina wieloletnia charakteryzuje się gęsto rosnącymi pionowymi pędami o wysokości do 1 m - rozwijają się w postaci krzaka ze zdrewniałą częścią korzenia. Wydłużone liście są przeciwne, mają bogaty ciemnozielony kolor, gładkie krawędzie i spiczastą końcówkę.

    Preferowane dla hyzopów są gliniaste słoneczne obszary. Jest to bezpretensjonalna trawa, która toleruje suszę i ostre zimy, w sprzyjających warunkach może rozwijać się przez 10 lat. Ale nadmierne opady deszczu mogą zniszczyć roślinę.

    Kwitnienie hizopu rozpoczyna się w drugiej połowie lata i trwa do początku jesieni. Pąki o strukturze wargowej są w kolorach niebieskim, fioletowym, fioletowym, szkarłatnym, białym i niebieskim. Tworzą one przypominające kolce kwiatostany, które otwierają się stopniowo.

    Dla pszczelarstwa hyzop jest cenny jako źródło nektaru i pyłków, które owady zbierają głównie rano. Z każdego hektara powierzchni zasiewu możliwe są łapówki w zakresie 120–150 kg. Charakterystyczne jest to, że każdego roku wzrasta produkcja miodu w zakładzie.

    Czy wiesz Słowo „miód” pochodzenia żydowskiego oznacza dosłownie „ten, który jest obdarzony zaklęciem”.

    Koniczyna

    Kultura reprezentuje rodzinę fasoli, jest roczna i wieczna. Rozpoznawalny po krzaczastym kształcie, podzielony na trzy lub pięć klapowane liście, ćmy kwiaty różowe, białe lub czerwone, fioletowe.

    Trawa ta jest jednym z najważniejszych pasz w rolnictwie, a także wiodącą rośliną miodową. W dużych ilościach uwalnia pyłek i nektar.

    Masowe kwitnienie koniczyny rozpoczyna się w czerwcu i trwa przez miesiąc. Intensywne zbieranie miodu sprzyja temperatura w zakresie + 24 ... + 28 ° С, a także wilgotność na poziomie 60%. W takich warunkach pszczoły mogą zbierać około 140-200 kg surowca z każdego hektara pola koniczyny.

    Cechą tej kultury jest to, że każdy krzew tworzy od 50 do 90 jasnych, pięknych kwiatów, które przyciągają z okolic owadów zapylających.

    Lofant

    Ta roślina w medycynie ludowej znana jest z wielu właściwości leczniczych, ale na terytorium Federacji Rosyjskiej nie jest zarejestrowana jako lecznicza.

    Roślina wieloletnia rozwija się do wysokości 2 mi wyróżnia się długimi brązowawo-niebieskawymi liśćmi sięgającymi 10 cm długości, grubymi gałęziami, krzaczastą formą, długim kwitnieniem. Radzimy przeczytać, czym jest pasieka pszczół. Pierwsze liliowe i białe pąki na łodygach otwierają się wraz z nadejściem lata i więdną po około 3 miesiącach. Na ich miejscu dojrzewają małe ziarna ciemnego koloru.

    Wydajność nektaru rośliny jest bardzo wysoka, ze względu na jej zdolność do wydzielania słodkiej ciekłej substancji przez cały dzień, niezależnie od warunków pogodowych. Przekupstwo pszczoły z pola Lofant wynosi 550 kg / ha.

    Taki miód charakteryzuje się wysokiej jakości objawami i ma ogólne właściwości wzmacniające, immunostymulujące. Trawa jest specjalnie wysiewana na żyznych glebach lekkich.

    Kufa

    Представляет собой многолетний куст высотой до 2 м с одиночными пряморастущими ворсистыми стеблями, длинной перистой листвой, шаровидными соцветиями, состоящими из трубчатых бутонов.

    Цветёт мордовник в начале лета белыми или голубыми цветами, а его плодоношение начинается ближе к середине лета. Тогда из цветоносов созревают чашеобразные семянки.

    Трава распространена в РФ, Украине, Средней Азии и на Кавказе. Чаще её можно увидеть в луговых и степных зонах. Во многих странах её культивируют как лекарственное сырьё и выдающийся медонос. Ważne! При покупке мёда учитывайте, что чаще подделывают светлые сорта . Мордовник шароголовый интенсивно выделяет нектар, часто заливая им все соцветия, а также даёт белёсую пыльцу. Активная посещаемость растения пчёлами наблюдается в солнечную тёплую погоду. В таких условиях возможен взяток в пределах 1050 кг/га. Полученный мёд характеризуется лечебными свойствами, а также слабым ароматом, отменным вкусом, прозрачностью и бесцветностью.

    Facelia

    Речь идёт об однолетнике с пряморастущими стеблями высотой до одного метра, густыми боковыми ответвлениями, перистыми листьями и лилово-голубыми миниатюрными цветками колоколообразной формы. Соцветия состоят примерно из 5–10 бутонов.

    В уходе трава неприхотлива, хорошо адаптируется к любым субстратам, не чувствительна к болезням и вредителям. Полезно ознакомиться с советами для начинающих пчеловодов. Цветение фацелии начинается через полтора месяца после посева и длится около 45–50 дней.

    Для усиленного медосбора опытные пчеловоды высевают растение в несколько этапов, что в один сезон позволяет обеспечить насекомым до 4 цветоносных периодов.

    Соцветия этой культуры характеризуются высокой мёдопродуктивностью: каждый цветок на протяжении суток выделяет до 5 мг нектара. В итоге пчёлы с гектара фацелиевого поля могут собрать около 650 кг сырья.

    Поскольку цветение фацелии длится весь световой день, эксперты считают её лидером среди травянистых медоносов.

    Lipa

    Это роскошное медленно растущее дерево высотой до 30 м с тёмной корой, густыми ветками, сердцевидными листьями и ароматными соцветиями.

    Культура интенсивно развивает крону до 80 лет, а продолжительность её развития составляет не более 120 лет. Цветение начинается со второй половины июня и длится на протяжении 2 недель (в северных регионах липовые цветы появляются в последней декаде июля).

    Ботаники выделяют разные виды лип, что отличаются размерами листвы и особенностями цветоносов. На территории РФ чаще встречаются мелко- и крупнолистые, амурские, маньчжурские разновидности. Читайте также о правилах разведения пчёл в населённых пунктах. Особенностью растения является повышенная требовательность к грунтам и условиям выращивания. Лучше всего эти деревья развиваются в лесных зонах на подзолистой, суглинистой, песчаной или супесчаной почве. Также они не переносят засухи и чрезмерной влаги.

    По оценкам экспертов, липа относится к лидерам нектароносных культур, но не даёт пыльцы. С каждого гектара липового леса пчёлы до заката солнца могут собрать около 1200 кг сырья. Это обозначает, что одно дерево обеспечивает взяток, который равен 10 кг. При изобилии древостоя пчелосемья собирает до 60 кг мёда.

    Как лучше посеять медоносы?

    Тот, кто не первый год занимается разведением пчёл, знает, какое из этих, перечисленных выше, медоносных растений характеризуется лучшей эффективностью для конкретного региона. Чтобы не ошибиться новичкам, нужно составить специальный календарь, планируя его так, чтобы посевы цвели непрестанно.

    Для того чтобы обеспечить пасеку стабильным снабжением нектара, требуются большие участки. Соответственно, мелкие землевладельцы обсаживают пасеку нектароносными деревьями и кустами, что позволяет поддержать рабочий настрой в ульях на протяжении всего сезона.

    Важно создать вокруг ульев медоносную среду из основных источников нектара: донника, липы, синюхи, фацелии. Желательно, чтобы эти культуры находились в радиусе не более 1, 5 км. Интересно почитать о сроках и способах осенней подкормки пчёл.

    Опытные хозяева советуют высевать двулетники под покров однолетних трав: например, донник под люцерну, синяк под фацелию.

    Медоносы с более поздними сроками вегетации рекомендовано культивировать для сбора семенного материала. А для продления периода бутонизации нужно скашивать часть травяных посевов до середины июня.

    Между ульями приветствуются нектароносные сорняки и декоративные культуры — медуница, пустырник, одуванчик, дербенник, мята, мелисса.

    Стоит ли высевать специальные растения на своём участке или проще вывезти улья на медоносные поля и лужайки, решать вам. Главное, чтобы пчелосемьи были на протяжении всего сезона обеспечены возможностью доступа к нектару и пыльце.

    Ciekawe Artykuły