Miód cypryjski: korzystne właściwości i zastosowanie

Pomimo faktu, że technologia produkcji miodu jest zawsze taka sama, właściwości lecznicze tego produktu są zwykle oceniane w zależności od tego, z czego jest wykonany, to znaczy, która roślina miodu jest używana przez pszczoły do ​​zbierania nektaru i pyłku. W tym przeglądzie skupimy się na miodzie cyprysowym. Być może ktoś słyszy tę nazwę po raz pierwszy, podczas gdy niektórzy eksperci skłaniają się do włączenia tej odmiany do pierwszej piątki najbardziej przydatnych.

Opisy i cechy charakterystyczne miodu cypryjskiego

Fireweed to roślina zielna, bliski krewny Ivan Tea. W niektórych źródłach fireweed jest nawet nazywany odmianą herbaty Ivan (herbata Ivan ma wąskie liście), ale większość współczesnych klasyfikacji uważa fireweed za niezależny rodzaj o łacińskiej nazwie Chamerion.

Fireweed to nie tylko cudowna roślina miodna, ale dzięki tej jakości jest uważana za prawdziwego mistrza wśród roślin zielnych. To prawda, że ​​należy pamiętać, że produktywność medyczna ognistego ognia zależy bezpośrednio od wieku trawy, miejsca jej wzrostu i warunków pogodowych.

Ważne! Im wyższy punkt wzrostu ognistego ognia znajduje się nad poziomem morza, a na północy, tym większa ilość nektaru wytwarzanego przez jego kwiaty.

Jeśli mówimy o terytorium Federacji Rosyjskiej, najwięcej miodu miodu gromadzi się w dorzeczu rzeki Amur, a także w innych regionach Dalekiego Wschodu, Uralu i Syberii. Ponadto, jeśli średni zbiór miodu można uznać za 600 kg na hektar, wówczas maksymalna „wydajność” może osiągnąć nawet tonę, a jedna rodzina pszczół może wyprodukować do 6 kg użytecznego produktu dziennie. Nic więc dziwnego, że słynny miód z Ałtaju często powstaje przy użyciu nektaru ognistego.

Miód Monoflera, zebrany podczas kwitnienia chwastów, ma przezroczystą wodnistą strukturę i zielonkawy kolor z lekkim zażółceniem. Zapach produktu jest delikatny, kwiatowy, a smak niezwykle delikatny. Z powodu braku goryczy i bogatego miodu miodowego taki miód jest czasem nazywany miodem dziecięcym, zwłaszcza, że ​​pachnie trochę jak ukochany przez dzieci kissel. Z drugiej strony nie wszystkim podoba się ta „nieważkość”, dlatego cypryjski miód jest często mieszany przez mieszanie w różnych proporcjach z innymi rodzajami.

Jedną z najciekawszych, a jednocześnie wyraźnych, charakterystycznych właściwości miodu cyprysowego jest to, że podczas procesu krystalizacji zmienia kolor na biały, uzyskując kolor smalcu i strukturę kaszy śnieżnej.

Czy wiesz Biały kolor, oprócz herbaty Iwan wąskolistnej, nadają także lucerna, maliny, melilot, lipa, biała akacja i koniczyna, sainfoin, ak-kurai, bawełna, a także ... cierń wielbłąda.

Zawartość kalorii i skład chemiczny

Podstawą każdego miodu (około 4/5 jego składu) są monosacharydy - fruktoza i glukoza, a także bardziej złożone węglowodany, w tym maltoza, sacharoza, platyna, turanoza, kojbioza itp. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że reszta produktu jest głównie woda (w płynnym miodzie może być ponad 22%, w krystalizowanym miodzie - około 18%), dla innych składników odżywczych, a ich produkt pszczely zawiera, według niektórych szacunków, ponad trzysta, ogólnie bardzo mały procent jego składu. Ale to ich połączenie, wraz z absolutnie naturalnym pochodzeniem każdego składnika, sprawia, że ​​miód jest tak cenny.

Spośród minerałów bogatych w miód miodowy warto przede wszystkim wymienić potas i fosfor. Oprócz nich znaleziono w produkcie wapń, magnez, siarkę, mangan, żelazo, krzem, glin, jod, bor, cynk, chlor, sód, kobalt, bizmut, tytan, a także metale szlachetne - srebro i złoto.

Ważne! Wartość nektaru z Fireweed polega na tym, że ma bardzo mało sacharozy, podczas gdy większość węglowodanów to cukry pojedyncze.

Ważną cechą miodu miodowego jest aktywność enzymatyczna, która przejawia się w jego białkach składowych, w szczególności alfa-beta amylazie, proteazie, peroksydazie, reduktazy, glikogenazie, inulazie, lipazie i fosfolipazie, katalazy, fosfatazy, diastazie, inwertazie, oksydazie polifenolowej, oksydaza askorbinowa i oksydaza glukozowa.

Wśród produktów „Ivan-tea” kwasy organiczne, które nadają mu charakterystyczny smak (wraz z substancjami aromatycznymi), przede wszystkim należy wyróżnić jabłko, wino, mleko, bursztyn, cytrynowy, szczawiowy i glukonowy.

Skład aminokwasowy miodu miodnego reprezentują następujące substancje:

  • alanina;
  • arginina;
  • kwas asparaginowy;
  • walina;
  • kwas glutaminowy;
  • leucyna;
  • izoleucyna;
  • seryna;
  • lizyna;
  • fenyloalanina;
  • tyrozyna;
  • treonina;
  • tryptofan,
  • histydyna;
  • cystyna;
  • prolina;
  • oksyprolina;
  • metionina;
  • ornityna.
Miód nie jest zbyt bogaty w witaminy, ale zawiera niewielką ilość kwasu askorbinowego, a także wiele witamin z grupy B - kwasu pantotenowego i nikotynowego, tiaminy, ryboflawiny i niacyny.

Czy wiesz Liście fireweed zawierają trzy razy więcej kwasu askorbinowego niż cytryna!

Zawartość kalorii w miodzie zależy od obecności w nim cukru. W odmianie fireweed wskaźnik ten wynosi 316 kcal na 100 g, co jest nieco wyższe niż w przypadku gryki, kwiatów i wrzosu, ale niższe niż w przypadku akacji i limonki.

Właściwości i miód miodu

Miód makowy, podobnie jak inne naturalne produkty, które zawierają dużą liczbę biologicznie aktywnych pierwiastków, ma sprzeczne właściwości: w małych dawkach może być nie tylko ucztą, ale także prawdziwym lekarstwem, ale w dużych dawkach może powodować poważne szkody zdrowotne.

Korzyść

  • Wśród wielu leczniczych właściwości produktu pszczelego z herbaty Ivan, jego zdolność należy przede wszystkim zauważyć:
  • stymulują procesy tworzenia krwi (zalecane w przypadku niedokrwistości, niskiego poziomu hemoglobiny i innych objawów niedoboru żelaza);
  • wzmocnić układ odpornościowy (często stosowany w objawowym leczeniu przeziębienia i innych ostrych chorób układu oddechowego, a także jako środek szybkiego łagodzenia zmęczenia);
  • mają korzystny wpływ na funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego (wzmacnia ściany naczyń krwionośnych, rozszerza je, obniżając w ten sposób ciśnienie krwi, jednak jednocześnie, ze względu na wysoką zawartość cukru, może być również stosowany jako dobry lek na niskie ciśnienie krwi);
  • zwiększyć tempo wszystkich procesów metabolicznych w ciele;
  • poprawić funkcjonowanie przewodu żołądkowo-jelitowego, nerek, wątroby (stosowany jako lek na zgagę, zaburzenia jelitowe, zaparcia);
  • korzystny wpływ na układ nerwowy (łagodzi skurcze, depresję, łagodzi niepokój, czasami stosowany jako lek na bezsenność);
  • przywrócić równowagę hormonalną (dotyczy zarówno mężczyzn, jak i kobiet);
  • leczyć rany i wrzody (czasami nawet stosowane w objawowym leczeniu zapalenia gruczołu krokowego);
  • złagodzić niektóre objawy bólowe (ból mięśni, stawów, bóle głowy itp.);
  • poprawiają kondycję skóry, włosów i paznokci (szeroko stosowane w kosmetologii).

Czy wiesz Obecne przekonanie, że miód poprawia męską potencję, jest w większości mitem. W rzeczywistości pozytywny wpływ produktu pszczelarskiego na funkcję rozrodczą mężczyzn zależy bardziej od jego ogólnych właściwości wzmacniających niż od bezpośredniego ukierunkowanego narażenia.

Ogólnie rzecz biorąc, miód nie jest całkowicie poprawny do rozważenia leku, jednak wraz z tradycyjnymi metodami leczenia może on być bardzo dobrze stosowany jako dodatkowy sposób na wzmocnienie ciała i, co również ważne, zmniejszenie negatywnych skutków ataku narkotyków na dużą skalę.

Przeciwwskazania i szkody

Pomimo tego, że miód jest bardzo przydatny, miód należy spożywać ostrożnie i w ograniczonych ilościach. Ponadto zdarzają się przypadki, gdy taki przysmak należy całkowicie odrzucić.

  • Przede wszystkim dotyczy to osób cierpiących na:
  • alergie - zarówno pokarmowe, jak i astmatyczne (udowodniono, że co najmniej 3% światowej populacji ma indywidualną nietolerancję na produkty pszczelarskie);
  • zapalenie żołądka, wrzody lub zapalenie trzustki, a także inne patologie przewodu pokarmowego w ostrym stadium;
  • grypa i inne choroby charakteryzujące się gorączką, dreszczami i silną gorączką;
  • kamica moczowa;
  • niektóre choroby psychiki.

Czy wiesz Standardowe zalecenia, aby nie podawać dzieciom miodu, dopóki nie osiągną one jednego, a nawet lepiej, trzech lat, nie są spowodowane niebezpieczeństwem alergii, jak wielu ludzi myśli, ale znacznie poważniejszym ryzykiem zatrucia jadem kiełbasianym. Okazuje się, że produkt pszczelarski może zawierać niewielką liczbę patogenów tej niebezpiecznej choroby, niewystarczającą do zarażenia osoby dorosłej, ale krytyczną dla dziecka.

Możliwość używania gotowanego miodu dla osób chorych na cukrzycę wymaga indywidualnej konsultacji z endokrynologiem.

Wskazania do stosowania białego miodu cypryjskiego

Dla zdrowej osoby ogólnie przyjętą bezpieczną dzienną normą miodu, w tym cyprysu, jest 100 g. Możesz używać produktu tak, jak chcesz - w czystej postaci, z mlekiem, orzechami, jako część sałatek, sosów itp. Ale jeśli nektar jest przetwarzany przez pszczoły Herbata Ivan jest stosowana jako leczenie, bardzo ważne jest ścisłe przestrzeganie jasnych dawek, proporcji i innych ważnych zaleceń, aby korzyści nie rozwiązywały jeszcze większych problemów zdrowotnych.

Choroby żołądkowo-jelitowe

Jeśli praca przewodu żołądkowo-jelitowego pozostawia wiele do życzenia, sytuację można nieco poprawić za pomocą aperitifu miodowego. Aby to zrobić, wlej 1 łyżeczkę. miód zmieszany ze szklanką oczyszczonej wody podgrzanej do temperatury 40 ° C (gorącej, ale nie palącej się), dobrze wymieszać, aż powstanie jednorodna masa, i pić przed posiłkami. W ciągu dnia taki lek można stosować 2-3 razy, ale tylko przy braku oznak alergii i innych skutków ubocznych.

Przeczytaj o korzystnych i szkodliwych właściwościach sainfoin i miodu wrzosowego.

W leczeniu wrzodów trawiennych tradycyjni uzdrowiciele od dawna stosują taki przepis. Najpierw przygotuj wywar z cynamonu (inna nazwa dla rośliny leczniczej to cynamon bagienny), podpal 1 łyżkę. l suchej trawy 250 ml świeżo przegotowanej wody i gotować na wolnym ogniu przez 20 minut w łaźni parowej. Gdy bulion ostygnie, należy go przefiltrować, dodać 1 łyżkę. l miód miodu, podgrzany do stanu płynnego, aby ułatwić rozpuszczenie go w wodzie - i dobrze wymieszać. Gotowy produkt dzieli się na trzy dawki i przyjmuje 30 minut przed posiłkiem.

Przeziębienia

W leczeniu przeziębienia zwykle stosuje się różne wywary ziołowe, w których dodaje się trochę (do 1 łyżeczki) miodu. Należy pamiętać, że napoje muszą być schłodzone do temperatury pokojowej przed zmieszaniem ich z miodem, ponieważ ogrzewanie niszczy wszystkie właściwości lecznicze produktu pszczelego, ponadto oksymetylofurfural, który jest niebezpiecznym czynnikiem rakotwórczym, zaczyna się wyróżniać.

Jako ziołowe składniki wywaru leczniczego można używać roślin takich jak:

  • Rumianek
  • szałwia;
  • Miodunka;
  • Dziurawiec zwyczajny
  • rozmaryn;
  • lawenda;
  • podbiałek;
  • piołun;
  • melisa;
  • krwawnik pospolity
Standardowa dawka - nie więcej niż 1 łyżka. l zioła na 250 ml wody. W przypadku braku przeciwwskazań można wypić taki wywar na 2-3 szklanki dziennie, niezależnie od spożycia pokarmu.

Ważne! Mleko z masłem i miodem nie tylko nie pomaga w przeziębieniach, ale może również powodować poważne szkody, szczególnie jeśli choroba ustępuje na tle gorączki. Nawiasem mówiąc, to samo dotyczy herbaty z malinami - zwiększone pocenie się spowodowane przez takie „leki” prowadzi jedynie do dodatkowego odwodnienia, a zatem ostatecznie zmniejsza przenoszenie ciepła.

Klasycznym lekiem na kaszel jest czarna rzodkiew z miodem. Otwór w kształcie lejka jest wycięty w górnej części rośliny okopowej, 1 łyżka. l produkt pszczele i pozostawiono na kilka godzin, aby rzodkiewka wypuściła sok. Płyn uzyskany w wyniku zmieszania tych dwóch składników pobiera się w 1 łyżeczce, aby pozbyć się bolesnych ataków kaszlu.

Choroby laryngologiczne, astma oskrzelowa

Dławica piersiowa jest niebezpieczną chorobą o charakterze bakteryjnym, w której czasami ból gardła jest tak silny, że nie można mówić o przyjmowaniu pokarmów, nawet przecierów i płynów. Możliwe jest utrzymanie stanu pacjenta, wzmocnienie jego układu odpornościowego, a także zmniejszenie bólu za pomocą miodu, w tym fireweed: w ustach należy przyjmować małe porcje i dokładnie rozwiązać przed połknięciem.

Pomimo faktu, że astma oskrzelowa jest zwykle uważana za przeciwwskazanie do stosowania miodu, trucizna w niektórych przypadkach może stać się lekiem. Produkt pszczely ma zdolność stymulowania wydzielania śliny, podczas gdy ślina nawilża drogi oddechowe, zmniejszając w ten sposób ich podrażnienie. Ponadto naturalny smakołyk zmniejsza obrzęk i pomaga zatrzymać procesy zapalne w ciele, co również w przypadku astmy może być bardzo pomocne. Dlatego w przypadku braku alergii kalifornijscy naukowcy zalecają, aby pacjenci z astmą oskrzelową jedli 2 łyżeczki każdej nocy. kochanie

Czy wiesz W 2014 r. Przeprowadzono ciekawe badania nad wpływem inhalacji miodu na stan zwierząt cierpiących na astmę oskrzelową. Wyniki przekroczyły wszelkie oczekiwania.

Należy jednak zauważyć, że leczenie astmy oskrzelowej u osób z miodem za pomocą współczesnej medycyny odbywa się dotychczas wyłącznie doustnie.

Choroby skóry

Wiele chorób skóry można wyleczyć maściami miodowymi i ciastami miodowymi. Do ich przygotowania używa się czystego produktu pszczelego lub miesza się go w równych proporcjach z kwaśną śmietaną i białkiem jaja. Oprócz zwykłego trądziku lub zapalenia skóry, takie środki ludowe czasami potrafią wyleczyć nawet niektóre rodzaje porostów.

Jeśli ropień pojawił się na skórze, powodując silny ból, można go przyspieszyć przez dojrzewanie, a następnie gojenie skóry za pomocą zawiesiny wykonanej z liści piołunu, zmiażdżonego czosnku, miodu, grubej soli i kilku kropli octu zmieszanych ze sobą w równych proporcjach.

Dowiedz się, ile miodu możesz jeść dziennie bez szkody dla zdrowia.

Odzyskiwanie układu nerwowego po stresie

Najlepszym lekarstwem na bezsenność jest zjedzenie 1 łyżeczki przed snem. miód i wypij go szklanką ciepłego mleka lub wody. Interesująca jest także „miodowa” metoda leczenia tak nieprzyjemnego zespołu, jak taniec św. Wita (naukową nazwą tego stanu jest pląsawica). Na zewnątrz objawia się to słabo kontrolowanymi ruchami mięśni, w tym ruchami twarzy, przypominającymi dziwny taniec. Pacjentom przepisuje się duże spożycie (do 300 g) miodu dziennie przez 15–20 dni, a trzeciego dnia wyraźnie widać pozytywny trend.

Jak odróżnić miód cyprysowy od podróbki?

Jeśli zmieszasz cukier z wodą w stosunku 2: 1, doprowadzisz powstały roztwór do wrzenia, dodasz do niego trochę kwasu cytrynowego i gotujesz na wolnym ogniu przez godzinę, otrzymujesz tak zwany syrop inwertowany - lepką substancję o żółtawym kolorze, często nazywaną „sztucznym miodem” z - dla prawie całkowitego podobieństwa do prawdziwego produktu pszczelarskiego. Jest to syrop inwertowany, który składa się z wody, fruktozy i glukozy, ale nie obejmuje wszystkich innych składników leczniczych, które bardzo nieuczciwi sprzedawcy używają, przekazując go jako naturalny miód.

Pomimo tego, że podczas stwardnienia miód staje się biały, cukier krystalizowany za pomocą niektórych chemicznych sztuczek może mieć te same zewnętrzne oznaki. Możesz odróżnić fałszywkę, przeprowadzając kilka eksperymentów:

Metoda weryfikacjiNaturalna funkcja produktu
Zanurz łyżkę w substancji, obróć ją kilka razy wokół jej osi, a następnie unieś ją nad powierzchnię (w przypadku płynnego lub stopionego miodu)Jest nawinięty na łyżkę, płynie powoli, tworząc wyraźnie widoczne wzgórze, które następnie stopniowo rozchodzi się po powierzchni; pęcherzyki powietrza muszą być obecne.
Kapać na płaską powierzchnięUtrzymuje kształt, nie pozostawia mokrych pozostałości
Zanurz kawałek chleba w substancjiChleb nie nasiąka
Rozcieńczyć w wodzie i dodać kroplę joduBrak niebieskiego koloru (daje zanieczyszczenia skrobi lub mąki, stosowane w uprawie miodu z wodą do późniejszego zagęszczenia). Ten sam eksperyment można przeprowadzić przy użyciu zamiast wodorotlenku jodu amonu (amoniaku), ale skrobia lub mąka w tym przypadku nie da niebieskiej, ale brązowej reakcji
Rozcieńczyć w wodzie i dodać ocet.Bez syczenia (występuje podczas dodawania kredy)
Zanurz świecący drut w substancji, a następnie wyciągnij goNie ma nic na przewodzie
Do smakuPrzy powolnej resorpcji w jamie ustnej pozostaje uczucie pieczenia

Warunki przechowywania

Aby miód miodu dobrze zachował swoje właściwości lecznicze i jednocześnie pozostawał płynny przez długi czas, należy go przechowywać w następujących warunkach:

  • ciemne miejsce;
  • ochrona przed przeciągami;
  • dobra wentylacja;
  • suchość (wilgotność powietrza nie wyższa niż 20%);
  • stała temperatura (+ 5 ... + 10 ° С).
Dlatego najlepszym miejscem do przechowywania miodu jest piwnica lub lodówka. Jeśli nie można osiągnąć powyższych parametrów temperatury, lepiej zejść na niższą, a nie na górną stronę: produkt traci swoje właściwości tylko w mrozie poniżej -35 ° C, ale w temperaturze pokojowej trwa nie dłużej niż 6 miesięcy.

Ważne! Krystalizacja nie zmienia leczniczych właściwości miodu i nie oznacza, że ​​jest zepsuty. W rzeczywistości, z zastrzeżeniem powyższych warunków, produkt pszczele może być przechowywany przez dziesięciolecia. Ёмкость для хранения мёда лучше всего выбирать стеклянную или глиняную, но ни в коем случае не металлическую, в противном случае окисление некоторых ингредиентов, входящих в состав продукта, могут привести к его порче и даже вызвать серьёзное отравление.

Кипрейный мёд, безусловно, не так знаменит, как липовый или гречишный, однако точно не уступает этим сортам своими целебными свойствами. При правильном хранении и использовании этот натуральный продукт, приготовленный пчёлами из нектара ближайшего родственника Иван-чая, может стать не только замечательным лакомством, но и настоящей панацеей от множества болезненных состояний.

Ciekawe Artykuły