Być może każdy miłośnik roślin domowych jest dobrze znany z piękna begonii. Ogromna liczba odmian tego kwiatu, czasami całkowicie różniących się od siebie, zadziwia wyobraźnię i może zaspokoić każdy gust. W tym przeglądzie porozmawiamy o podstawowych wymaganiach, jakie stwarza begonia podczas uprawy w domu, i podamy kilka wskazówek, dzięki którym nie poczuje się gorzej w doniczce niż w rodzimych tropikach.

Odmiany kwitnące begonii i ich opis

Begonia to roślina, którą można bezpiecznie nazwać unikalną. Rodzaj Begonia obejmuje nie tylko, według różnych źródeł, od tysiąca do ponad półtora tysiąca gatunków, ale wszystkie one różnią się między sobą tak wieloma kryteriami, że pod względem klasyfikacji botanicy z całego świata nie mogą dojść do wspólnej opinii.

Tak więc roślina jest podzielona na różne grupy w zależności od:

• cechy zewnętrzne - kwitnące i ozdobne liście;
• gatunki układu korzeniowego - bulwiaste, z włóknistym korzeniem, o powierzchownych korzeniach;
• struktury pni - trawiaste i krzewiaste;
• rozwój pędów - pełzanie, wyprostowanie, opadanie i leżenie na ziemi;
• metody wydalania - dzikie i hybrydowe.

Jako rośliny domowe zwykle stosuje się hybrydowe odmiany begonii, to one wyróżniają się specjalną dekoracyjnością i oszałamiająco pięknymi kwiatami.

Czy wiesz Begonia swoją nazwę zawdzięcza Michelowi Begonowi S., francuskiemu dowódcy kolonii i marynarki wojennej, który przeprowadził naukową wyprawę na Karaiby w latach 80. XVII wieku, podczas której botanik Charles Plumier, badając florę tropikalnej wyspy Haiti, natychmiast odkrył sześć odmian nieznanej rośliny i opisując w 1690 r. nowa rodzina nadała mu imię na cześć swojego patrona.

Dziś dzicy przedstawiciele rodzaju Begonia rosną głównie na trzech kontynentach: w Ameryce Południowej (do terytorium Meksyku), w Azji (Indie, Himalaje, wyspa Sri Lanka, archipelag Malajski), a także w Afryce (zachodnie lasy tropikalne). Jeśli chodzi o hybrydy, ich hodowcy są uprawiani prawie na całym świecie.

Galeria zdjęć

Hybrydowe odmiany begonii, zwane dzięki swoim wspaniałym kwiatom, zawsze kwitnącym, zwykle klasyfikuje się w trzech grupach w zależności od jednego kryterium - wielkości.

Wysoki

Do tej grupy należą odmiany, których wzrost sięga 25 cm i więcej (maksymalna wysokość rośliny doniczkowej zwykle nie przekracza 40 cm).

Wśród najpopularniejszych przedstawicieli tej grupy są:

Nie. P / p	Nazwa klasy	Krótki opis
1	Alba	Wysokość - od 35 do 37 cm. Krzew jest luźny i rozłożysty, liście są ciemnozielone. Kwitnie niezbyt obficie, do 30 raczej dużych białych kwiatów (do 4 cm średnicy).
2)	Gustav Knaake	Wysokość - od 27 do 28 cm. Krzew rozchodzi się, liście są zielone z charakterystyczną czerwoną obwódką. Kwitnienie o średniej intensywności, do 55 kwiatów o nasyconym kolorze malinowym (do 5 cm średnicy).
3)	Kate Teicher	Wysokość - od 30 do 31 cm. Krzew się rozprzestrzenia, liście są zielone z czerwoną obwódką. Kwiaty są czerwone, do 65 sztuk na jednym krzaku. Średnica kwiatu wynosi średnio 3-4 cm.
4	Renesans	Wysokość - do 40 cm. Krzew jest zwarty, liście są jasnozielone, błyszczące, mają piękny kształt serca z postrzępionymi krawędziami. Kwiaty są duże, około 4 cm średnicy, mają czerwono-pomarańczowy kolor i charakterystyczne faliste krawędzie; nawet pięć tuzinów może kwitnąć na krzaku.
5	Double Red (frotte red)	Wysokość - od 20 do 30 cm. Krzew rozłoży się, pozostawia wspaniały brązowy odcień z rzeźbionymi krawędziami. Kwiaty są duże - do 10 cm średnicy, jasnoczerwony kolor z delikatnymi zebranymi („frotte”) płatkami, mają silny słodkawy aromat.

Średni

Zwyczajowo klasyfikuje się średnie gatunki zimozielonej begonii, której wysokość wynosi od 20 do 25 cm.

Rośliny te obejmują na przykład:

Nie. P / p	Nazwa klasy	Krótki opis
1	Carmen	Wysokość - od 24 do 25 cm. Krzew jest dość zwarty, brązowe liście z obecnością niebieskiego. Kwitnienie jest obfite, do ośmiu tuzinów małych (2-3 cm średnicy) różowych kwiatów.
2)	Othello	Wysokość - od 24 do 25 cm. Krzew jest dobrze zebrany, liście są ciemnego koloru. Średnica kwiatów wynosi 3-4 cm, ich liczba z należytą starannością jest po prostu ogromna. Kolor jest jasno czerwony.
3)	Lucyfer	Wysokość - około 20 cm. Krzew jest zwarty, liście są zielone z czerwoną obwódką. Kwiaty są jaskrawoczerwone, raczej duże (do 3, 5 cm średnicy), ale ich liczba na krzaku nie jest tak duża jak u odmiany Othello.
4	Ambasador	Wysokość - około 25 cm. Krzew jest zwarty, liście są błyszczące, jasnozielone. Kwiaty o średnicy do 3 cm pokrywają górną część krzewu pięknym kapeluszem. Kolor może być dziewięciu różnych rodzajów - biały, czerwony, różowy z czerwoną obwódką, a także wszelkiego rodzaju odcienie różu.
5	Bada Bing	Wysokość - od 20 do 25 cm. Krzew jest schludny, ale bardzo bujny. Pozostawia błyszczącą teksturę nasyconą zielenią. Duże, do 3 cm średnicy, kwiaty rosną nad liśćmi. Opcje kolorów - biały, czerwony, różowy (najczęściej spotykany czerwony). Kwitnienie jest bardzo obfite.

Niewymiarowy (karzeł)

Begonie karłowate to rośliny o wysokości mniejszej niż 20 cm (najmniejsi przedstawiciele gatunku rosną nie więcej niż 8 cm wysokości).

Do niewymiarowych begonii należą takie odmiany jak:

Nie. P / p	Nazwa klasy	Krótki opis
1	Albert Martin	Wysokość - od 14 do 15 cm. Krzew nie rozlewa się, zielone liście z czerwoną obwódką. Kwiaty są małe (nie więcej niż 2, 5 cm średnicy), jasne szkarłatne. Ich ilość na krzaku przy dobrej pielęgnacji może wynosić nawet pięć lub więcej.
2)	Bella	Wysokość - około 19 cm. Krzew nie rozlewa się, liście są zielone z czerwonymi krawędziami. Kwitnie ciemnoróżowymi, raczej dużymi (do 3 cm średnicy) kwiatami, ponad półtora z nich może kwitnąć na jednym krzaku.
3)	Linda	Wysokość - nie więcej niż 8–9 cm. Krzew jest zwarty, liście zielone, z tradycyjną czerwoną obwódką dla begonii. Kwiaty osiągają 3 cm średnicy, mają delikatny różowy kolor, około osiemdziesięciu kwiatów powstaje na jednym krzaku z należytą starannością.
4	Scarletta	Wysokość - nie więcej niż 16 cm. Krzew nie rozlewa się, liście są zielone, a ich krawędzie czerwone. Kwitnie bardzo obficie, wyrzucając prawie półtora setki jaskrawoczerwonych kwiatów o średnicy do 3 cm.
5	Sheila	Wysokość - nie więcej niż 16 cm. Krzew jest zwarty, liście są zielone z czerwoną obwódką. Średnica kwiatów wynosi do 2, 5 cm, ich liczba na krzaku wynosi około ośmiu tuzinów. Kolor jest czerwony, bardzo jasny.

Sadzenie i pielęgnacja w domu

Evergreen begonia jest bardzo często stosowana w projektowaniu krajobrazu, jednak ponieważ ta tropikalna roślina nie może zimować w środkowej strefie, jest uprawiana w otwartym terenie co roku. Ale jako roślina doniczkowa, begonia może cieszyć oko obfitym kwitnieniem przez cały rok - po prostu stwórz dla niej optymalne warunki, co nie jest takie trudne, i przesadzaj ją w nowej doniczce na czas, gdy stanie się ciasna w starej roślinie.

Wybór doniczki i sadzenie

Jak każda inna roślina domowa, najlepiej sadzić lub przesadzać (przeładowywać) begonię późną zimą - wczesną wiosną, kiedy długość światła dziennego zaczyna szybko rosnąć, a kwiat budzi się po okresie zimowej spoczynku.

Ważne! Wszelkie rośliny doniczkowe zakupione w specjalistycznym sklepie należy przesadzić do nowej doniczki z całkowitym zastąpieniem gleby. Faktem jest, że kwiaty w pomieszczeniach nie trafiają do sklepów detalicznych posadzonych nie w glebie odpowiedniej dla gatunku, ale w specjalnym podłożu odżywczym, które zapewnia dobry transport i zachowanie „prezentacji” rośliny, ale jest całkowicie nieodpowiednie jako gleba trwała. Szybki i aktywny rozwój kwiatu zależy w dużej mierze od właściwego wyboru doniczki. W tym sensie nie mniej ważną rolę odgrywa różnorodność (rodzaj systemu korzeniowego i wielkość) rośliny, ale z reguły niezbyt głębokie pojemniki lepiej nadają się na begonie, ponieważ ich korzenie są bliżej powierzchni ziemi. Z tego samego powodu krzak musi mieć jak najwięcej poziomej przestrzeni, to znaczy doniczka powinna być wystarczająco szeroka.

Jednak zbyt pojemny pojemnik również nie jest odpowiedni dla rośliny. Wielu początkujących hodowców popełnia ten błąd, wierząc, że w ten sposób nie można przesadzić kwiatu przez kilka lat. W rzeczywistości sadzenie roślin doniczkowych w celowo dużych doniczkach jest tym samym, co kupowanie dziecięcych ubrań: kwiaty w takich warunkach czują się niekomfortowo. Begonia w szczególności reaguje na zbyt dużą doniczkę ze słabym kwitnieniem: w najlepszym przypadku kwiaty będą małe, a okres kwitnienia będzie krótki, w najgorszym przypadku - piękno w ogóle nie zakwitnie.

Ważne! Optymalna średnica doniczki to średnica śpiączki korzeniowej rośliny plus 3-4 dodatkowe centymetry.

Jeśli doniczka zakupiona w sklepie nie zawiera otworu drenażowego, należy to zrobić, aby nadmiar wody nie gromadził się na dnie. Ponadto dolne podlewanie (gdy woda jest nalewana bezpośrednio na patelnię), wraz z górnym (na glinianej bryle) zapewnia bardziej jednolite nasycenie wilgocią całej gleby w doniczce.

Materiał, z którego wykonana jest doniczka, lepiej jest wybrać naturalny, ponieważ gleba nie ma zdolności do „oddychania” plastikiem, co często prowadzi do uszkodzenia rośliny przez choroby grzybowe. Dobrym wyborem jest glina lub ceramika, ale bez ciągłej warstwy szkliwa.

Przed zasypaniem gleby należy umieścić w doniczce grubą, do jednej trzeciej całkowitej objętości, warstwę drenażową (piasek, drobny żwir, ekspandowana glina) - zapobiegnie to kontaktowi korzeni ze stojącą wodą po silnym podlewaniu.

Niezbyt duża ilość uprzednio przygotowanej lub nabytej mieszanki gleby, którą należy uformować jako pagórek, wylewa się na warstwę drenażową. Układ korzeniowy begonii jest bardzo starannie na nim układany, następnie pozostała część ziemi jest stopniowo wypełniana z góry, dobrze zagęszczana, a następnie ponownie wypełniana, aż punkt wzrostu begonii zrówna się bezpośrednio z ziemią.

Młode begonie, zwłaszcza niewymiarowe, można umieszczać w doniczkach po kilka sztuk, ale w tym przypadku musisz zachować wystarczającą odległość między krzakami, aby rośliny nie przeszkadzały sobie nawzajem i aby można je później sadzić bez uszkodzenia systemu korzeniowego.

Dowiedz się więcej o tym, jak sadzić kwiaty w doniczce.

Ważnym punktem w tworzeniu optymalnych warunków dla begonii jest wybór miejsca na doniczkę. Roślina ta ma raczej „samolubny” charakter: aby zadowolić właściciela obfitym kwitnieniem, nie można jej umieszczać w pobliżu innych kwiatów w pomieszczeniach, begonie potrzebują przestrzeni i „przestrzeni osobistej”.

Gleba i górny opatrunek

Ponieważ begonia jest bardzo powszechną rośliną domową, odpowiednią glebę można zawsze kupić w tym samym sklepie, w którym zakupiono sam kwiat (produkt nazywa się „Begonia. Pożywna gleba”).

Jeśli nazwa rośliny nie jest podana na opakowaniu, powinieneś skupić się na liście kwiatów, które wykazują takie same wymagania glebowe jak begonia. Ta lista obejmuje na przykład:

• balsaminy;
• fuksja;
• gloksynia;
• bluszcz
• chlorofity;
• sansevier;
• Gisneria
• pelargonia;
• pylaea.

Ważne jest, aby gleba była pożywna, ale jednocześnie wystarczająco lekka i luźna, dobrze przepuszczając powietrze i wilgoć. W tym celu dodaje się zwykle perlit (skała wulkaniczna) lub wermikulit (minerał warstwowy). Reakcja gleby powinna być lekko kwaśna, pH powinno mieścić się w zakresie 5, 5 i 6, 5. Gotowe mieszanki glebowe zawierają torf, podłoża organiczne, wspomniane składniki strukturalne i dodatki mineralne (azot, fosfor i potas) w wymaganych proporcjach.

Trudno jest stworzyć taką glebę w domu, ale jeśli chcesz, możesz sadzić begonię w mieszance gleby ogrodowej lub liściowej, próchnicy i piasku, przyjmowanych w równych proporcjach. Inną opcją jest gleba ogrodowa, torf, próchnica i piasek w stosunku 2: 1: 1: 1.

Przy odpowiednim doborze gleby w ciągu pierwszych kilku miesięcy kwiat nie może być karmiony (zastosowanie nawozów na nowo przesadzoną roślinę może spowodować oparzenie systemu korzeniowego). Następnie co cztery tygodnie, wraz z nawadnianiem, do doniczki wprowadza się nawozy mineralne zawierające pełną ilość potasu i fosforu oraz ograniczoną ilość azotu (ten pierwiastek chemiczny przyczynia się do zbioru zielonej masy, a tym samym zmniejsza intensywność kwitnienia).

Czasami kwiat można również karmić manganem i borem. Roztwór odżywczy przygotowuje się przy użyciu 0, 2 g kwasu borowego i 0, 1 nadmanganianu potasu (powszechnie znanego nadmanganianu potasu) na litr wody.

Optymalna wilgotność i temperatura

Begonia jest domem dla tropików, więc roślina uwielbia ciepło i wysoką wilgotność. Główną trudnością jest to, że w przypadku „wiecznego kwitnienia” warunki te muszą być utrzymane przez cały rok.

Idealna temperatura dla begonii wynosi 18 ° C, tolerancja wynosi trzy stopnie w dół i dwa do czterech stopni w górę. Im mniejsze różnice sezonowe, tym lepsze kwitnienie da roślinie. Optymalna wilgotność, w której begonia będzie wygodna, wynosi 60%. Muszę powiedzieć, że jest to taki wskaźnik, który jest uważany za optymalny dla osoby, sprzętu gospodarstwa domowego i mebli drewnianych, dlatego też „interesy” zakładu wewnętrznego i właścicieli lokali, w których się znajduje, pokrywają się w tym przypadku.

Czy wiesz W sezonie grzewczym w mieszkaniach miejskich powietrze jest zwykle znacznie suchsze niż oczekiwano. Możesz to zweryfikować, przeprowadzając prosty eksperyment. Wlej zimną wodę do szklanki i przechowuj w lodówce przez kilka godzin. Następnie umieść szklankę wody na środku pokoju (nie obok grzejnika) i obserwuj jego ściany przez pięć minut. Jeśli kropelki wody pojawiły się na szybie i nie wyschły po pięciu minutach lub zaczęły spływać na szybie, oznacza to, że pomieszczenie jest dość wilgotne, ale jeśli po tym czasie woda całkowicie wyschnie, powietrze w pomieszczeniu jest zbyt suche.

W okresie kwitnienia (czyli w rzeczywistości zawsze) opryskiwanie begonii nie jest konieczne; od bezpośredniego kontaktu z kroplami wody na płatkach kwiatu pojawiają się nieestetyczne ciemne plamy. Ten sam efekt może wystąpić na liściach. Dlatego należy zapewnić niezbędny poziom wilgotności za pomocą specjalnych urządzeń do nawilżania powietrza, a jeśli nie jest to możliwe, instalując pojemnik wypełniony wodą w bezpośrednim sąsiedztwie doniczki lub umieszczając doniczkę na tacy z wilgotnym piaskiem, żwirem, ekspandowaną gliną, mchem itp. .

Oświetlenie

Begonia potrzebuje dobrego oświetlenia, ale jak wszyscy mieszkańcy tropików, nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego. Szczególnie szkodliwe, niezakłócone światło wpływa na delikatne kwiaty rośliny. Z tego powodu doniczkę najlepiej zainstalować po stronie wschodniej lub zachodniej, a jeśli na parapecie jest zbyt dużo światła, kwiat należy zasłonić materiałami rozpraszającymi światło (na przykład zasłonami).

Przycinanie i przesadzanie

Zasadniczo przycinanie nie jest obowiązkowym środkiem w pielęgnacji begonii, jednak ta procedura może być zastosowana, aby dać krzakowi większy efekt dekoracyjny. W szczególności przycinanie stosuje się do:

• usuwanie wysuszonej, osłabionej lub powalonej z ogólnej „kompozycji” pędów;
• stymulowanie rozwoju nowych pędów;
• powstawanie krzewu (ograniczanie wzrostu krzewu na wysokości i zachęcanie do jego rozwoju z boku, ta forma na zawsze kwitnące rośliny wygląda bardziej korzystnie).

Stymulowanie przycinania wykonuje się w następujący sposób. Długie łodygi nie są skracane, ale krótsze, wręcz przeciwnie, są cięte na wysokości 4–5 cm od ziemi, jednak na każdym ciętym pędzie należy zachować taką samą liczbę liści. Przycięte pędy można wykorzystać jako sadzonki do wegetatywnego rozmnażania roślin. Jednocześnie górne łodygi są przymocowane specjalnymi zaciskami, które blokują dalszy wzrost i powodują boczny podział.

Ważne! Zwiędłe kwiaty należy zawsze przycinać, a wraz z kwiatostanem.

Z reguły taką procedurę przeprowadza się wiosną, gdy roślina wchodzi w fazę aktywnego wzrostu. Musisz wyciąć kwiat bardzo ostrym nożem, zwykłe nożyczki nie są odpowiednie do tego celu.

Przez pierwsze dwa lata życia begonia powinna być przesadzana co roku, za każdym razem podnosząc doniczkę o małej (3-4 cm) średnicy. Dzięki temu roślina będzie się lepiej rozwijać i bardziej aktywnie kwitnąć.

Do przesadzania lepiej wybrać momenty, w których kwitnienie nie następuje (właśnie się zakończyło) lub traci swoją intensywność, ponieważ przesadzanie jest dużym obciążeniem dla rośliny kwitnącej. Ponadto, aby ułatwić przeniesienie procedury, zaleca się stosowanie metody przeładunku, gdy kwiat usuwa się ze starej doniczki glinianą grudką, nie odsłaniając korzeni, i bezpośrednio w tej formie umieszcza się go w większym pojemniku, w którym drenaż jest wstępnie wypełniony, po czym jest wlewany i ostrożnie ubijany z góry. świeża mieszanka gleby.

Rośliny starsze niż trzy lata zwykle nie są przesadzane, ale po prostu zastępowane młodszymi. Jeśli jednak dorosła begonia nadal aktywnie kwitnie, zamiast przesadzać, możesz po prostu posypać nową warstwę gleby do doniczki - przedłuży to żywotność kwiatu bez zakłócania go.

Рекомендуем узнать подробнее о том, как правильно и когда нужно пересаживать комнатные растения.

Период покоя и цветения

Обычно комнатные растения после периода активного цветения уходят в фазу покоя, однако бегония вечноцветущая, оправдывая своё название, действительно может цвести практически непрерывно. Исключение из этого правила составляют лишь те сорта растения, которые имеют клубневую корневую систему. К середине осени полив таких бегоний следует постепенно сократить; если вазон находился на открытой веранде — занести его в помещение и затем, примерно через две недели, перестать поливать землю полностью.

Обычно к этому моменту цветок подсыхает и сбрасывает всю зелёную часть, но если этого не произошло, вооружившись острым ножом, следует обрезать его под корень. Теперь вазон нужно обернуть несколькими слоями газеты, поместить в тёмное место (хорошо, если оно будет достаточно прохладным, с температурой не более 10–15 °С), не поливать и не подкармливать, оставив таким образом в состоянии полного покоя до конца зимы.

Альтернативным вариантом зимовки является извлечение клубня из горшка и хранение его в торфе и даже в овощном отделе холодильника, но этот способ чаще используется при выращивании вечноцветущих бегоний в открытом грунте.

Ważne! Молодым клубневым бегониям (в возрасте менее одного года) зимовка не нужна. Их рост ещё слишком активный, с наступлением холодов он не прекращается, поэтому если такое растение обрезать и перестать поливать, оно, вероятнее всего, погибнет. Зимой такие цветы лучше просто перенести в более прохладное, но достаточно освещённое место и немного ограничить их полив.

В отношении сортов бегоний, имеющих мочковатую корневую систему, ограничение полива и подкормки зимой проводится только в том случае, если температура и освещение в помещении, где стоит цветок, сильно отличаются от летних условий. Однако, поскольку в квартирах и частных домах зимой и летом бывает одинаково тепло, такие цветы могут обходиться без фазы покоя.

Metody hodowlane

Традиционно бегония размножается двумя способами — вегетативным и семенным. В качестве первого варианта чаще всего используется черенкование (хотя возможно также выращивание нового растения из листа, а клубневые сорта также размножаются делением корня).

Sadzonki

Этот метод однозначно является самым простым — более того, его можно прекрасно совместить со стимулирующей обрезкой.

У взрослого куста выбирается молодой (весенний или летний) побег. Острым ножом его нужно срезать так, чтобы получившийся черенок имел в длину около 10 см и две-три пары листьев.

Теперь возможны два варианта:

• поместить черенок в воду примерно на полтора-два месяца для пускания корней (в такую воду лучше добавить какой-нибудь укоренитель, его можно приобрести в цветочном или сельскохозяйственном магазине);
• высаживать в грунт сразу же — в таком случае срез сначала нужно подсушить, например, окунув в перетёртый древесный уголь.

Высадка производится в обычный для бегонии грунт, можно также добавить в него немного песка для придания большей рыхлости. Сверху ёмкость накрывают полиэтиленовой плёнкой для создания парникового эффекта и помещают в хорошо освещённое, но защищённое от прямых солнечных лучей место с температурой воздуха от 22 до 25 ºС. Первое время уход за черенками ограничивается регулярным проветриванием (снятием плёнки) и поверхностным поливом (из пульверизатора опрыскивается верхний слой почвы, переувлажнение на этом этапе очень опасно).

Когда черенок начал пускать молодые побеги, его можно пересаживать в постоянный горшок описанным выше способом.

Видео: Размножение бегонии черенками

Siew nasion

Выращивание бегонии из семян — дело намного более долгое и хлопотное.

Ważne! Семенной способ выращивания не подходит для гибридов с махровыми цветами, поскольку полученные таким образом молодые растения не сохраняют декоративных свойств материнского куста.

Высеивание обычно проводится в конце зимы:

1. В заранее подготовленную ёмкость закладывается почвенная смесь примерно на 2/3 глубины ящика.
2. По верху осторожно выкладываются семена.
3. Сверху их нужно лишь слегка присыпать субстратом, не допуская излишнего заглубления.
4. Далее ёмкость затягивается плёнкой и ставится для проращивания. Условия — те же, что используются для укоренения черенков.

Чтобы солнце не обожгло молодые всходы, можно накрыть ящик листом белой бумаги поверх плёнки. Когда семена прорастут, плёнку следует убрать, однако полив продолжать проводить капельным способом. После появления трёх полноценных листочков всходы прореживают (пикируют), а ещё спустя два месяца молодые растения готовы к высаживанию в отдельные горшочки.

Правильно посаженная бегония может зацвести в первый же год.

Szkodniki i choroby

Комнатная бегония — растение не очень капризное, и если ему созданы хорошие условия, болеет оно редко.

Среди вредителей, которые могут поразить растение, в первую очередь следует назвать:

• нематоду (галловую или листовую);
• щитовку и ложнощитовку мягкую;
• трипса тепличного;
• белокрылку оранжерейную;
• тлю оранжерейную.

Обнаружив паразита на растении, первым делом можно попытаться удалить его механическим способом, используя ватный тампон, смоченный в этиловом спирте или в мыльном растворе. Особое внимание следует уделять обратной стороне листа, где насекомые часто откладывают свои личинки. Если подобные мероприятия не дали результата, куст нужно как можно быстрее обработать системным инсектицидом.

Czy wiesz 20 октября 1920 года немецкий астроном Карл Вильгельм Рейнмут, наблюдая за звёздным небом из обсерватории, находящейся на холме Кёнигштуль в городе Гейдельберг, открыл новый астероид в Главном астероидном поясе и назвал его Бегонией. Это малое небесное тело вращается вокруг Солнца, не пересекая орбиту Земли, и делает полный оборот за 2011 дней, то есть примерно за пять с половиной лет.

Помимо вредителей, бегонии могут также угрожать различные заболевания, прежде всего грибковые. В отличие от насекомых, способных поразить даже совершенно здоровое растение, развитию патогенных грибов практически всегда способствует неправильный уход, в первую очередь — избыток влаги в земле или в воздухе.

Ниже приведены основные болезни, характерные для бегонии, и их возможные причины:

Название болезни	Znaki	Возможная причина
Mączniak prawdziwy	белый пятнистый налёт на поверхности листовой пластины	застой влаги в почве, недостаточный полив
Plamienie bakteryjne	на листьях появляются маслянистые размытые пятна, листья чернеют, сохнут и опадают	занесение возбудителя из почвы или от соседних растений
Plamienie pierścienia	наличие светло-зелёных кругов на листьях	возбудитель (вирус) может быть занесён нематодами из почвы или от соседних растений
Серая гниль (листовая)	серо-зелёный пушистый налёт на листьях и стеблях	высокая влажность воздуха в сочетании с низкой температурой; поверхностное опрыскивание листьев и цветов
Zgnilizna korzeni	увядание и высыхание листьев, тёмные полосы на стебле	podlewanie zimną wodą; нарушение температурного режима (в обе стороны); избыток удобрений

Первый и главный способ борьбы с грибами и другими патогенами — это корректировка условий содержания, чтобы растение само могло справиться с болезнью. Однако если поражение сильное, куст следует обработать системным фунгицидом (таким, например, как Бактофит, Витарос, Гамаир и др.), предварительно удалив больные листья и побеги. Если диагноз установлен точно, можно использовать препараты направленного действия — скажем, проверенным средством от мучнистой росы является Раек, от корневых гнилей хорошо помогает Глиокладин.

Ważne! Кольцевая пятнистость, как и большинство вирусных болезней, не лечится. Поражённое растение уничтожается вместе с землёй, в которой оно росло.

Наконец, очень частый вопрос, возникающий у людей, которые приобрели бегонию вечноцветущую, связан с тем, почему растение не цветёт (или цветёт плохо, непродолжительное время, не обильно, сбрасывает цветы и т. п.). Причины этого явления практически всегда связаны с неправильной посадкой или нарушением условий выращивания.

К наиболее частым ошибкам, на которые бегония реагирует плохим цветением, относятся:

• слишком большой горшок (цветы мелкие, быстро опадают);
• повышенная влажность воздуха (цветение не наступает);
• низкая влажность воздуха (бутоны подсыхают и опадают);
• избыток освещения, попадание прямых солнечных лучей на куст;
• перегрев (бутоны сохнут);
• переохлаждение (бутоны чернеют);
• резкая смена температурного режима или других условий, например, сразу после приобретения или пересадки (цветы и бутоны опадают).

Тем, кто любит выращивать цветы у себя на подоконнике, обязательно стоит обратить внимание на бегонию. Это едва ли не единственное растение, способное цвести на протяжении всего года, не требуя создания для себя каких-то особых условий. Разнообразие сортов и гибридов бегонии настолько велико, а размножается она настолько просто, что, сосредоточившись только на ней, можно регулярно обновлять своё жилище, всякий раз наполняя его всё новыми и новыми красками и их причудливыми сочетаниями.

Видео: Выращивание бегонии вечноцветущей