Rosnącym uprawom ogrodowym prawie zawsze towarzyszą pewne trudności, o których każdy ogrodnik powinien wiedzieć. W przypadku pieprzu częstym problemem jest jego więdnięcie, co negatywnie wpływa nie tylko na wielkość, ale także smak przyszłej uprawy. Dlaczego papryki znikają i jak zapobiegać obumieraniu wierzchołków - dowiesz się o tym z tego artykułu.

Po co więdnąć i wysuszyć krzaki pieprzu z owocami

W rzeczywistości istnieje wiele przyczyn pogorszenia wyglądu kultury. Dlatego jeśli masz pewność co do poprawności opieki, warto rozważyć prawdopodobieństwo inwazji szkodników lub choroby roślin. Zasadniczo lista możliwych przyczyn zwiędnięcia obejmuje następujące powody.

Czy wiesz Papryka zawiera substancję likopen, która jest przydatna dla organizmu, co zapobiega rozwojowi komórek rakowych. Ponadto w owocach rośliny gromadzi się wiele innych przydatnych mikro i makroelementów, zapobiegając rozwojowi anemii i osteoporozy.

Błąd rotacji upraw

Ani jedna roślina nie powinna być uprawiana w tym samym miejscu przez kilka lat z rzędu, ponieważ zawartość składników odżywczych w podłożu jest znacznie zmniejszona, co oznacza, że ​​kolejne uprawy nie będą już tak obfite. Ponadto przy wielokrotnym sadzeniu pieprzu w tym obszarze nowe rośliny mogą zostać zarażone patogennymi zarodnikami zachowanymi w glebie.

Najlepiej byłoby, gdyby plon powrócił do poprzedniego ogrodu zaledwie 2-3 lata po poprzednich zbiorach, a wcześniej paprykę można sadzić po cebuli, ogórkach, dyniach, kapuście i sadzonkach, które są doskonałymi poprzednikami tej uprawy. Jednocześnie działka, na której uprawiano w ubiegłym roku pomidory, ziemniaki, bakłażan i pęcherzycę, nie nadaje się do sadzenia, ponieważ wszystkie one cierpią z powodu tych samych problemów co pieprz.

Złe nasiona

Niska jakość nasion może powodować ograniczony wzrost posadzonej papryki lub osłabienie jej części łodygi, dlatego płyty liściowe więdną lub obserwuje się spadek odcienia samego owocu. Z tego powodu przed siewem nasiona są odrzucane przez zanurzenie w szklance słonej wody.

Czy wiesz Do niedawna największą paprykę w historii uważano za owoc o ciekawej nazwie „Godzila” (jego waga osiągnęła 0, 5 kg), uprawiany w 2013 r. Przez izraelskiego rolnika ze wsi Ein Yahav. Jednak nieco później (w 2015 r.) Dowiedział się o innym osiągnięciu w tym kierunku i tym razem mieszkaniec Terytorium Krasnojarskiego Federacji Rosyjskiej pochwalił się ogromnym warzywem o wadze 535 g.

Żywe nasiona zawsze opadają na dno, ale puste okazy z pewnością unoszą się na powierzchni. Po wyschnięciu zdrowe nasiona papryki można łatwo wysiać na sadzonki lub bezpośrednio na otwartym terenie (w zależności od regionu klimatycznego i cech wybranej odmiany).

Niezgodność z systemem nawadniania

Naruszenie zasad nawadniania jest kolejnym typowym powodem pogorszenia wyglądu uprawy. W przypadku owoców pieprzu zarówno nadmierne wysuszenie, jak i brak wilgoci w glebie są równie niepożądane - jednak w tym drugim przypadku usychanie poszczególnych części rośliny szybko zastępuje się ich całkowitym wyschnięciem. Aby temu zapobiec, ważne jest, aby zawsze skupiać się na stanie górnej warstwy gleby i wody tylko wtedy, gdy wystarczająco wyschnie, ale jeszcze nie zaczyna pękać.

Wskazane jest dodawanie płynu w godzinach porannych lub po zachodzie słońca, w przeciwnym razie jest mało prawdopodobne, aby uniknąć strupów na powierzchni łóżka. Nadmierne zagęszczenie gleby i ograniczona ilość powietrza dostającego się do systemu korzeniowego może być również odpowiedzią na pytanie, dlaczego pieprz więdnie na winorośli.

Szklarnia nie jest wentylowana

Podczas uprawy pieprzu w warunkach szklarniowych szczyty mogą czasami uschnąć z powodu zwiększonej wilgotności wewnątrz szklarni. W połączeniu z wysoką temperaturą w pokoju powstaje prawdziwa sauna pieprzowa, co rzadko ma na nią pozytywny wpływ. Wskazane jest wentylowanie nasadzeń w ciągu dnia, gdy temperatura powietrza na ulicy jest tak wysoka, jak to możliwe, i nie musisz się martwić o przepływ zimnego powietrza, które weszło do środka.

Ważne! Jeśli w używanej szklarni zdarzały się już przypadki masowego uszkodzenia upraw przez te dolegliwości, to przed następnym sadzeniem papryki należy zdezynfekować nie tylko glebę, ale także wszystkie wewnętrzne powierzchnie konstrukcji, a także podpory, do których przymocowane będą sadzonki.

Źle ocieplona gleba

W celu szybkiego wzrostu i rozwoju posadzonych sadzonek pieprzu gleba w miejscu sadzenia powinna zostać ogrzana do + 12 ... + 15 ° C. W przeciwnym razie młode rośliny prawie zawsze zaczynają boleć i tracą zdolność do wchłaniania składników odżywczych z gleby. Więdnięcie łodyg i liści częściej obserwuje się, gdy wzrost w zimnej glebie jest uzupełniany ekspozycją na bezpośrednie działanie promieni słonecznych: przy zwiększonym odparowaniu wilgoci korzenie nie mają czasu na jej wchłonięcie, zwłaszcza że same nie są w stanie normalnie pracować w takich warunkach.

Zbyt wysoka temperatura

Długotrwałe narażenie na podwyższoną temperaturę powietrza w miejscu uprawy papryki w każdym przypadku prowadzi do zmniejszenia jej wydajności. Na zewnątrz brak wilgoci wyraża się w stanie opadania liści i części łodygi krzewu, którą szybko zastępuje się żółknięciem i całkowitym wysuszeniem płytek liściowych. Dzięki terminowej diagnozie i wyeliminowaniu problemu plon można zapisać, a wygląd rośliny szybko wraca do normy.

Szkodniki w glebie gryzą korzenie

Jeśli liście pieprzu usychają i opadają bez wyraźnego powodu, nadszedł czas, aby sprawdzić krzaki pod kątem objawów choroby lub szkodników. Bez względu na to, gdzie uprawiana jest roślina (w szklarni lub na otwartym terenie), nie należy wykluczać możliwości dostania się na nią szkodników.

Ważne! Roztwór popiołu pomoże pozbyć się naziemnych szkodników pieprzu, które w połączeniu z wodą (40-50 g na 10 l) należy nakładać na liście pieprzu co najmniej 3 razy w sezonie. I możesz przetwarzać uprawy chemikaliami nie później niż 2-3 tygodnie przed oczekiwanymi zbiorami.

Najczęściej papryka cierpi na ślimaki, mączliki, szufelki, mszyce i stonki ziemniaczane, ale przyczyną usychania poszczególnych jej części jest zwykle niedźwiedź, który uszkadza system korzeniowy. Pozbawiony możliwości normalnego spożycia składników odżywczych z gleby, kłącze nie może dostarczyć ich do części nadziemnych, w wyniku czego te ostatnie szybko zanikają. Plantacje można chronić przed tym szkodnikiem za pomocą plastikowych nakrętek z ciętych butelek (penetrują glebę o 10-15 cm).

Choroby grzybicze

Choroby pochodzenia grzybowego są kolejną częstą przyczyną pogorszenia wyglądu krzaków papryki. Podczas gdy niektóre dolegliwości objawiają się żółknięciem listków liści lub pojawieniem się plam na ich powierzchni, inne charakteryzują się zmniejszeniem elastyczności poszczególnych części wegetatywnych, co jest również wyraźnie widoczne z wyglądu.

Najczęstsze choroby w tym przypadku obejmują:

1. Czarna noga - przejawia się w więdnięciu i wysuszeniu najpierw dolnej części krzaka, a następnie całej łodygi. Głównym powodem rozwoju choroby jest ignorowanie zalecanego schematu sadzenia i nadmiernej wilgotności w szklarni. Zgodność z wymogami agrotechnicznymi i wcześniejsze traktowanie materiału do sadzenia słabym roztworem nadmanganianu potasu pomoże zapobiec chorobie.
   

2. Szara zgnilizna to kolejna choroba wywołana zwiększoną wilgotnością w miejscu wzrostu pieprzu. Na początkowych etapach rozwoju w dolnej części krzaków pojawiają się brązowe plamy, które z czasem pokrywają się szarą powłoką. Więdnięcie roślin obserwuje się tylko na ostatnich etapach masowego niszczenia krzewów, ale zwykle nie osiąga tego punktu, a paprykę traktuje się wcześniej (kredą lub sproszkowanym węglem aktywnym rozcieńczonym w wodzie). Dotknięte części roślin lub wszystkie chore krzewy należy natychmiast usunąć z ogrodu.
   

3. Zaraza późna jest jedną z najczęstszych chorób roślin z rodziny Solanaceae. W przypadku pieprzu pierwszymi oznakami rozwoju choroby będą brązowe plamy, które najpierw pojawiają się na poszczególnych częściach rośliny, a następnie wpływają na owoce. Jeśli nie przyjrzysz się bliżej naturze takich „obrażeń”, może się wydawać, że pieprz po prostu zmienił kolor i zwiędł. Główne metody kontroli i zapobiegania tej dolegliwości obejmują zgodność z wymogami płodozmianu na terenie, terminowe leczenie krzewów chemikaliami i całkowite usunięcie wszystkich dotkniętych roślin. Podczas górnego sosowania z gotowymi nawozami należy zwrócić szczególną uwagę na preparaty o wysokiej zawartości manganu, jodu, potasu i miedzi.
   

4. Więdnięcie pieprzu wertykiliny jest dolegliwością, która objawia się głównie przed kwitnieniem rośliny i przejawia się w kruszeniu liści i pojawianiu się na nich plam rosnących. Jeśli początkowo po prostu tracą elastyczność, żółkną i opadają, w wyniku czego tylko krzaki górnych liści pozostają na krzaku, ale wkrótce umierają. Środki zwalczania choroby zależą od konkretnych przyczyn jej rozwoju: na przykład wysoka temperatura i niska wilgotność podłoża lub ciągłe sadzenie rośliny w tym samym miejscu przez kilka lat z rzędu. Czasami w celu zapobiegania więdnięciu pieprzu przez verticillum wprowadza się do gleby preparaty biobójcze, które po prostu podlewają strefę korzeniową.
   

5. Fusarium jest chorobą pochodzenia grzybowego, zaczynając od uszkodzenia systemu korzeniowego kultury, a kończąc na zamknięciu wewnętrznych pasaży łodyg, dzięki czemu pieprz najpierw odrzuca liście, a następnie całkowicie wysycha. Sprzyjające warunki do rozwoju choroby - gwałtowne zmiany temperatury i nadmierna wilgotność powietrza.
   

6. Biała zgnilizna - początkowo objawia się jako biała powłoka na części łodygi w strefie korzenia, ale gdy się rozprzestrzenia, zaczynają cierpieć inne części krzaka, na których mogą pojawić się szkodliwe wzrosty - grzyby. Uratowanie dotkniętych roślin jest prawie niemożliwe, dlatego lepiej jest natychmiast je zniszczyć.
   

7. Mączniak prawdziwy - bardziej niebezpieczny dla okazów hodowanych w szklarniach. Przejawia się to w tworzeniu dużych plam na górnych częściach liści z białą powłoką. W procesie rozwoju choroby wszystkie inne części rośliny pokryte są podobnymi plamami, po których jest zdeformowana i wysycha. Idealne warunki do szybkiego rozwoju choroby - sucha pogoda, wysoka temperatura i niska wilgotność.
   

Zapobieganie

Bez względu na konkretną przyczynę więdnięcia pieprzu można zapobiec tak niepożądanemu zjawisku, przestrzegając prostych zasad:

1. Zawsze przestrzegaj zasad płodozmianu i nigdy nie uprawiaj papryki przez kilka lat z rzędu w tym samym miejscu. Lepiej jest sadzić rośliny po „użytecznych” poprzednikach i unikać bliskości innych upraw psiankowatych.
2. Po zbiorach zawsze ostrożnie usuwaj wszystkie resztki roślin z miejsca, a jeśli istnieje duże prawdopodobieństwo zachowania patogenów w glebie, warto dalej dezynfekować podłoże, rozlewając go roztworem Fitosporin lub zwykłym roztworem nadmanganianu potasu.
3. Jeśli to możliwe, kupuj tylko te odmiany pieprzu, które zgodnie z instrukcjami producentów wyróżniają się zwiększoną odpornością na choroby.
4. Przed wysiewem nasion sadzonek warto zanurzyć je w roztworze „Epina”, „Cyrkon” i „Novosil”.
5. Do podlewania używaj umiarkowanie ciepłej i osiadłej wody, unikając stosowania zimnego płynu (uszkadza system korzeniowy pieprzu na każdym etapie jego rozwoju).

Będziesz zainteresowany, aby wiedzieć, co sadzić po pieprzu w przyszłym roku.

Ogólnie rzecz biorąc, więdnięcie pieprzu nie zawsze jest uważane za zdanie na uprawę, ale jeśli to możliwe, wskazane jest, aby zapobiec nawet częściowemu zmniejszeniu elastyczności części rośliny. Właściwe przygotowanie do sadzenia i terminowa pielęgnacja uprawianych sadzonek są głównymi środkami zapobiegawczymi, które w większości przypadków będą więcej niż wystarczające, aby uzyskać wysokiej jakości i smaczne zbiory mięsistych owoców.