Jednym z nielicznych przedstawicieli królestwa grzybów jest oliwkowobrązowy Dubovik. Dlatego jest bardzo pożądanym trofeum dla miłośników spokojnego polowania. Prezentujemy Państwu szczegółowy opis ze zdjęciem.

Wygląd i struktura

Borowik luridus (inaczej oliwkowobrązowy Dubovik, Poddubnik, siniak, brudny brązowy borowik) jest warunkowo jadalnym (tj. Zawierającym niewielką ilość toksycznych substancji) grzybem należącym do rodzaju Borovik, z rodziny Boletov i należy do drugiej kategorii żywieniowej walory smakowe.

Czy wiesz Podczas gotowania Dubovika woda zmienia kolor na ciemnoniebiesko-zielony. Nie warto się bać, ponieważ nie bez powodu popularnie nazywany jest siniakiem.

Owocowy agaricoid składa się z czapki i nóg. Gymenofor (dolna część kapelusza) - rurkowaty, porowaty. Jego kapelusz ma około 20 cm średnicy, półkulisty lub wypukły, w trakcie wzrostu może stać się bardziej płaski, podobny do poduszki.

Kolor czapki może się różnić, ale w zasadzie jest jasnozielony z brązowym odcieniem. Skóra kapelusza jest aksamitna, sucha, a przy mokrej pogodzie może stać się śluzowa. Jeśli go dotkniesz, na powierzchni pozostaną ciemne ślady.

Miąższ jest żółto-cytrynowy, gęsty. Z załamaniem szybko uzyskuje najpierw kolor niebieski, a następnie brązowy. Smak i zapach nie są wyrażane. Rurki są najpierw żółte, oliwkowe lub zielone, są luźne, mają długość do 3, 5 cm, pory są małe, czerwone po naciśnięciu zmieniają kolor na niebieski.

Ważne! Jeśli po jedzeniu grzybów odczuwasz pragnienie, wymioty lub biegunkę, kołatanie serca lub gorączkę, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.

Pomiędzy czapką a warstwą rurkową widoczna jest, po odcięciu, cętkowana warstwa czerwieni. Stopa ma postać wrzeciona, rośnie około 15 cm długości i 6 cm średnicy, z bulwiastym uszczelnieniem u podstawy i zwężającym się w pobliżu kapelusza, o gęstej konsystencji. Kolor pod kapeluszem jest pomarańczowo-żółty, a poniżej czerwono-brązowy.

Pokryty wzorem siatki z wypukłymi podłużnymi pętlami brązu lub czerwieni. Zarodniki są małe i gładkie, w postaci wrzeciona o czerwono-brązowym odcieniu. Proszek zarodników może być oliwkowy do brązowego.

Lotność

Kolor grzyba zmienia się z wiekiem: kapelusz od jasnożółtego do ciemnobrązowego, z żółto-czerwonymi krawędziami; stopa na środku może stać się czerwonawa i u podstawy stać się zielona.

Gdzie rosną i się rozprzestrzeniają

Oliwkowo-brązowy Dubovik to kochający ciepło przedstawiciel królestwa grzybów. Rośnie na glebach wapiennych w lasach liściastych i mieszanych, rzadziej w drzewach iglastych, w dobrze oświetlonych i ogrzewanych miejscach. Preferuje dęby, buki i lipy, czasem rosnące w pobliżu brzóz .

Czy wiesz Gatunek ten został po raz pierwszy opisany przez niemieckiego botanika-mikologa Ya.G. Schaeffer, w 1774 r.

Zasadniczo można go znaleźć w Europie, na Kaukazie, rzadziej w południowej części Dalekiego Wschodu i zachodniej Syberii, rzadko, ale zdarza się to w regionie Leningradu. Pod brzozami rośnie na terytorium Krasnojarska. Okres owocowania przypada na lipiec - wrzesień, szczyt dojrzewania w sierpniu . W sprzyjających warunkach pogodowych może pojawić się w maju, a jesienią rośnie do października.

Najlepszy czas na zbieranie Boletów jest wcześnie rano, w tym okresie są świeże i elastyczne, co pozwala im dłużej zachować świeżość.

Powody wyginięcia

Według naukowców gatunek ten stał się rzadki z powodu czynnika ludzkiego. Niekontrolowane zbieranie masy, wylesianie i zanieczyszczenie środowiska są głównymi przyczynami wyginięcia tego rodzaju grzybów. Na przykład w 2012 r. Duboviki zostało wymienione w Czerwonej Księdze Terytorium Krasnojarskiego.

Skład chemiczny

Grzyby te są bogate i bogate w skład chemiczny.

Mianowicie:

• białka;
• węglowodany - fruktoza i glukoza;
• tłuszcze - nasycone i wielonienasycone kwasy tłuszczowe, kampesterol;
• minerały - sód, potas, wapń, cynk, fosfor, magnez, żelazo, miedź, selen, mangan;
• witaminy - C, D, kwas foliowy, pantotenowy i nikotynowy, tokoferol, kalcyferol itp.;
• aminokwasy - leucyna, glicyna, lizyna, arginina itp.;
• antybiotyk - boletol.

Toksyczność

Biorąc pod uwagę, że skład Poddubnika zawiera niewielką ilość toksycznych substancji, przed gotowaniem należy go odpowiednio poddać obróbce cieplnej.

Odbywa się to w następujący sposób:

1. Dokładnie spłucz oczyszczone grzyby pod bieżącą wodą.
2. Zanurz we wrzącej osolonej wodzie, gotuj przez co najmniej 15 minut.
3. Następnie osusz bulion (w żadnym wypadku nie używaj go do gotowania, ponieważ zawiera dużą ilość toksyn).
4. Dobrze opłucz grzyby pod bieżącą wodą i ściśnij.
5. Wlać zimną wodę, doprowadzić do wrzenia, gotować przez co najmniej 5 minut.
6. Odcedzić wodę, opłukać grzyby i można gotować zgodnie z przepisem.

Ważne! Aby uniknąć zatrucia, grzyby te nie są zalecane do spożycia z alkoholem.

Stosować w gotowaniu i medycynie

Po obróbce cieplnej Poddubniki mogą być smażone, marynowane, konserwowane, suszone itp. Służą do wyrobu kawioru, dodatków do ciasta oraz przygotowania pysznych sufletów i zup. Fani grzybowych smakołyków z pewnością znajdą zastosowanie.

• Właściwości lecznicze wynikają z bogatego składu chemicznego:
• normalizacja ciśnienia krwi i układu sercowo-naczyniowego jako całości;
• oczyszczanie organizmu z toksyn i produktów rozpadu;
• stymulacja układu odpornościowego;
• poprawa stanu naskórka, włosów i paznokci;
• zwiększona moc i pożądanie seksualne;
• stymulacja gojenia się ran.

Dubovik zawiera boletol, antybiotyk stosowany w walce z bakteriami, który pomaga w ogólnym osłabieniu i nudnościach.

Zbieraj grzyby prawidłowo, pokrój je ostrożnie nożem, aby nie zepsuć grzybni. Wchodząc do lasu, uważaj, bo w zaroślach mogą znajdować się węże lub dzikie zwierzęta. Jeśli stałeś się dumnym właścicielem tak rzadkiego grzyba jak oliwkowobrązowy Dubovik, postępuj zgodnie z zasadami przygotowywania i ciesz się ulubionymi przepisami.