Przyzwyczajeni do stosowania kopru jako przyprawy, nie myślimy o tym, że oprócz doskonałego smaku roślina ma również szeroki zakres właściwości przydatnych dla ludzkiego ciała. Na pierwszy rzut oka prosta kultura ma swoje cechy i sekrety. Ten artykuł sugeruje zapoznanie się ze szczegółowymi cechami rośliny, jej korzystnymi właściwościami i przeciwwskazaniami, cechami aplikacji, a także podstawowymi zasadami uprawy.

Ważne! Konieczne jest dodanie kopru do już przygotowanego naczynia, ponieważ podczas gotowania roślina całkowicie traci swój pikantny aromat.

Koper jest warzywem, czy nie

Przed przystąpieniem do opisu kultury należy dowiedzieć się, czy koper nadal stosuje się do warzyw lub zieleni. Jest to roślina warzywna należąca do rocznych roślin zielnych z rodzaju Umbrella. Ta rodzina obejmuje tylko jeden gatunek - pachnący koperek, popularnie nazywany ogrodnikiem. W naturalnych warunkach wzrostu można go znaleźć w Azji, a jako roślina ogrodowa jest uprawiana na całym świecie.

Mówiąc najprościej, roślina jest trawą z wysoką łodygą, w której jadalne są tylko pędy boczne, a na górze kwitnący kwiat, który wygląda jak parasol. W oparciu o te cechy możemy bezpiecznie przypisać kulturę tak zwanym „pikantnym warzywom”, które obejmują również znaną zieloną cebulę i pietruszkę. Wniosek nasuwa się sam: koper jest rośliną zielną stosowaną jako jeden z produktów rolnych, które są powszechnie nazywane warzywami.

Opis i charakterystyka rośliny

Koper jest jedną z rocznych roślin zielnych, których wysokość waha się od 45 do 130 cm. Oprócz Azji, Egiptu i Europy Południowej, gdzie uprawiana jest od ponad wieku, uważane są również za miejsce narodzin tej rośliny. Łodyga jest dość gęsta, pojedyncza, liście są ciemnozielone, mają bogaty aromat charakterystyczny dla kultury. Ponieważ owoce koperku są szaro-brązowe jajowate nasiona. Pędy są wyprostowane, ich średnia wysokość osiąga 30 cm.

Czy wiesz Dla starożytnych ludzi koperek początkowo nie stanowił absolutnie żadnej wartości odżywczej; używali go do celów dekoracyjnych. Na przykład starożytni Grecy i Rzymianie, wraz z różami, podarowali swoim kochankom bukiet koperku na znak wiecznej miłości i poświęcenia, a starożytni zwycięzcy, oprócz wieńców laurowych, otrzymali także wieńce z kopru. Zwyczajowo dekorowano także domy i groby szlachetnych ludzi przyprawami.

Masa jednej rośliny nie przekracza 15 g. Okres kwitnienia kultury przypada na okres od czerwca do lipca, a maksymalne dojrzewanie osiąga pod koniec lipca - na początku września. Jakość przyprawy charakteryzuje się średnim rozmiarem, twardością i brakiem defektów w postaci żółtych lub ciemnobrązowych łat.

Do tej pory roślina znalazła szerokie zastosowanie jako przyprawa, jej stosowanie jest możliwe zarówno w świeżej, jak i w postaci soli i suszonej, dodając do różnych potraw. Oprócz żywności roślina jest również popularna w przemyśle mydlanym, konserwowym i chemicznym.

Skład chemiczny i zawartość kalorii

Ze względu na niską zawartość kalorii - tylko 42 kcal na 100 g, koperek zyskał status jednego z najbardziej odpowiednich warzyw do diety. Roślina zawiera również ogromną ilość witamin, dzięki czemu jest nie tylko przydatna, ale także niezbędnym produktem do walki z chorobami przewlekłymi.

Dominującym składnikiem w przyprawie jest witamina C - jest zawarta w warzywach przez około 100 g. To z jej pomocą zachodzą reakcje redoks i funkcjonowanie układu odpornościowego, a jej brak jest obarczony ogólnym pogorszeniem samopoczucia i krwawieniem z nosa z powodu kruchości naczyń włosowatych krwi.

Czy wiesz Starożytni Egipcjanie używali wywaru z kopru, aby złagodzić bóle głowy. Nawiasem mówiąc, dzięki roślinie dobrze znana ogórek kiszony tak skutecznie pomaga pozbyć się kaca rano.

Mniejsza ilość koperku zawiera również witaminy A, PP i grupę B, ale razem tworzą one dość silny przeciwutleniacz, który może zapobiec pojawieniu się większości chorób. Skład chemiczny rośliny charakteryzuje się również zwiększoną zawartością błonnika, białek, tłuszczów, węglowodanów i minerałów.

Wartość odżywcza:

• zawartość kalorii - 42 kcal;
• białka - 2, 6 g;
• tłuszcze - 0, 5 g;
• węglowodany - 7, 3 g;
• woda - 85, 6 g.

Witaminy

• A - 753 mcg;
• B1, tiamina - 0, 04 mg;
• B2, ryboflawina - 0, 1 mg;
• B5, kwas pantotenowy - 0, 30 mg;
• B6, pirydoksyna - 0, 20 mg;
• C, kwas askorbinowy - 100 mg;
• E, alfa tokoferol - 1, 8 mg;
• PP - 1, 5 mg.

Elementy śladowe:

• żelazo - 1, 9 mg;
• Mangan - 1, 265 mg;
• miedź - 150 mg;
• cynk - 0, 90 mg.

Makroskładniki:

• potas - 340 mg;
• wapń - 225 mg;
• magnez - 73 mg;
• sód - 40 mg;
• siarka - 35, 7 mg;
• fosfor - 94 mg.

Właściwości koperku

Oprócz wyjątkowego smaku pikantne warzywo ma również godną pozazdroszczenia listę właściwości leczniczych dla ludzkiego ciała. Z tego powodu zaczął być szeroko stosowany do eliminowania pozornie nieuleczalnych dolegliwości. Rozważ bardziej korzystne właściwości i przeciwwskazania do stosowania roślin.

Korzyść

• Lista przydatnych właściwości przyprawy jest imponująca:
• pomaga zwiększyć apetyt, poprawia metabolizm i funkcjonowanie przewodu żołądkowo-jelitowego;
• Będąc naturalnym przeciwutleniaczem, doskonale usuwa stres i napięcie nerwowe, a także stabilizuje układ sercowo-naczyniowy. Przydatne jest również stosowanie rośliny na bezsenność, nadciśnienie, choroby żołądka i nerek oraz wiele innych chorób;
• ze względu na niską zawartość kalorii i wysoką zawartość witamin koper jest nieocenionym produktem w żywieniu. Jest zalecany do stosowania przez matki karmiące, ponieważ pomaga zwiększyć laktację;
• Ma działanie przeciwbólowe, dlatego można go stosować w celu łagodzenia wrzodziejącego bólu;
• zwiększona zawartość olejków eterycznych pomaga złagodzić plwocinę podczas kaszlu;
• szeroko stosowany w kosmetykach, doskonale usuwając zaczerwienienia i różnego rodzaju stany zapalne na skórze.

Ważne! Nie zaleca się sadzenia koperku po selerze. Najlepszymi poprzednikami uprawy są ogórek, kapusta, cebula, marchew i czosnek.

Szkoda i przeciwwskazania

Koper może powodować znaczne szkody tylko w przypadku nadużycia. Jeśli używasz go w nieograniczonych ilościach, możesz odczuwać ból w żołądku i jelitach, a także tymczasowe zaburzenia widzenia i ostry rozkład. Jednak jest mało prawdopodobne, aby ktokolwiek pomyślał o jedzeniu tej rośliny w pęczkach. Podobnie jak inne warzywa, ma wiele przeciwwskazań.

• Konieczne jest wykluczenie przypraw z diety dla ludzi:
• o zwiększonej wrażliwości na olejki eteryczne;
• alergicy;
• z niedociśnieniem, ponieważ zdolność koperku do obniżenia ciśnienia krwi może być śmiertelna.

Funkcje aplikacji

Zakres przypraw jest dość szeroki, a wynika to zarówno z jego smaku, jak i licznych korzystnych właściwości. Przede wszystkim koperek jest aktywnie stosowany w medycynie - lekarze zalecają włączenie go do diety z dietą na otyłość, choroby wątroby, nerek i pęcherza moczowego. Nasiona roślin stosuje się jako napar do chorób jelit, wywierając działanie przeciwskurczowe i zmniejszając perystaltykę jelit.

Wlew koperkowy jest również skuteczny jako środek wykrztuśny i moczopędny. Roślina jest szeroko stosowana w kuchni - ze względu na bogaty korzenny smak i aromat może być stosowana zarówno w postaci świeżej, jak i suszonej i solonej. Koper stosuje się po dodaniu do sałatek, zup i różnych dań mięsnych i rybnych.

Idealnie uzupełnia i nadaje pikantny smak młodym ziemniakom, serowi, twarożkowi, kapuście kiszonej. Nasiona rośliny można również aromatyzować octem, herbatą i marynatami, a olejek koperkowy jest bardzo popularny w wyrobach cukierniczych. Zwiększona zawartość fitoncydów w roślinie umożliwia stosowanie go do solenia warzyw i ochrony ich przed pleśnią i przedwczesnym psuciem się.

Olejek eteryczny pozyskiwany z kopru jest nie mniej wielofunkcyjny - jest stosowany w prawie wszystkich gałęziach przemysłu, od żywności po mydło. Dill znalazł również zastosowanie w perfumerii - za pomocą ekstraktów z nasion powstaje ogromna liczba kompozycji perfum, które są również dodawane do kremów i past do zębów.

Będziesz zainteresowany, aby dowiedzieć się o przygotowywaniu i stosowaniu oleju koperkowego.

Podstawowe zasady uprawy

Bezpretensjonalność rośliny pozwala uprawiać ją w prawie wszystkich regionach i warunkach klimatycznych, ale nie wszyscy wyrastają z gęstej, soczystej zieleni. Faktem jest, że większość hodowców warzyw nie bierze pod uwagę cech kultury, bez których osiągnięcie dobrych wyników jest prawie niemożliwe. Nieprzestrzeganie praktyk rolniczych może prowadzić do słabych sadzonek i słabego plonu, nawet w przypadku siewu zdrowych i świeżych nasion.

Aby koperek był na czas zadowolony z jego pikantnego bogatego aromatu, konieczne jest przestrzeganie następujących prostych zasad:

1. Roślina preferuje ciepły i umiarkowanie wilgotny klimat, dlatego najlepiej hodować hodowlę metodą sadzonkową, sadząc we wczesnych stadiach, aby chronić ją przed mrozem.
2. Czas siewu sadzonek powinien wynosić od początku marca do połowy kwietnia i można go sadzić na otwartym terenie pod koniec maja.
3. Kultura swiatlolubna nie toleruje przeciągów i cienia, dlatego konieczne jest sadzenie jej tylko w dobrze oświetlonym i osłoniętym przed wiatrem odcinku.
4. Przed przesadzeniem konieczne jest wprowadzenie humusu do gleby (1/3 wiadra na 1 m²) lub, w przypadku jego braku, rozcieńczonej dziewanny i dodanie jednej łyżki nitrofoski.
5. Odległość między sadzonkami powinna wynosić co najmniej 5 cm, a odstęp między rzędami powinien wynosić 25-30 cm.
6. Za pierwszym razem rośliny należy przykryć folią, aż do ostatecznego ustalenia korzystnych warunków pogodowych.
7. Podlewanie powinno być umiarkowane - 1-2 razy w tygodniu.
8. Pamiętaj o usunięciu chwastów, poluzowaniu i wzniesieniu gleby.
9. Zbiór lepiej rozpocząć od momentu, gdy na roślinie tworzą się kwiatostany - w tym okresie wysokość krzewu będzie wynosić 35–40 cm.
10. Zaleca się przechowywać go w postaci wysuszonej, ale można go również przechowywać w lodówce.

Dowiedz się więcej o uprawie koperku w domu.

Dziś koperek jest zasłużenie jednym z najpopularniejszych warzyw powszechnie stosowanych we wszystkich gałęziach przemysłu. Ze względu na swoją korzyść i doskonały smak uzyskał status jednej z ulubionych roślin ogrodników, a biorąc pod uwagę jej bezpretensjonalność i łatwość uprawy, jest on również najbardziej powszechny.