Choroby cebuli: opis i leczenie, środki kontroli

Cebula jest popularna do uprawy roślin w naszym kraju. To warzywo jest uprawiane zarówno na małych łóżkach ogrodowych, jak i na dużych polach uprawnych. W tym artykule zastanowimy się, jakie choroby są niebezpieczne dla cebuli, a także przyczyny ich występowania i metody leczenia.

Ogólne informacje o zakładzie

Cebula (Allium cepa L.) to roślina dwuletnia. W pierwszym roku uprawy wytwarza podziemną cebulkę, z której wyrastają białe korzenie i mięsiste, soczyste zielone liście. Zarówno części podziemne, jak i naziemne są jadalne. W drugim roku uprawy dorosła żarówka wyrzuca pędy kwiatostanów - ich wysokość może osiągnąć dwa metry, powstają na nich białe lub niebieskie parasole z kwiatów, z których następnie powstają nasiona.

Cebula jest podatna na wiele chorób, które mogą wpływać na wiele różnych części rośliny. Niektóre z tych chorób mogą prowadzić do dużych strat w uprawach, jeśli nie zostaną podjęte środki w celu ochrony i leczenia nasadzeń. Choroby mogą być grzybicze, bakteryjne lub wirusowe. Zgodność z wieloma rosnącymi warunkami może zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia i rozwoju chorób.

Choroby grzybicze

Choroby grzybicze obejmują alternariozę, peronosporozę, antraknozę liści, zgniliznę korzeni i zapalenie nerek. Oprócz chorób grzybowych sadzenie cebuli może powodować poważne uszkodzenie zgnilizny bakteryjnej.

Ważne! Optymalne dla cebuli jest pH gleby 6, 5 - 7, 0. Wskazane jest zakwaszenie gleb o pH poniżej 6, 0 przez wapnowanie, jednak tej procedury nie należy przeprowadzać jednocześnie z nawożeniem złóż obornikiem, ponieważ powoduje to szybką mineralizację nawozu i utratę azotu z gleby.

Liść

Niektóre choroby grzybowe wolą liściastą część rośliny, a cały cykl ich rozwoju odbywa się na piórach cebuli. Są to choroby takie jak peronosporoza, alternarioza lub rdza cebuli. Ich opis podano poniżej.

Peronosporoza

Choroba grzybicza dotyczy większości rodzajów cebuli (zielona, ​​pora itp.). Najkorzystniejsza atmosfera dla wystąpienia peronosporozy występuje przy temperaturze powietrza + 20 ° C i wysokiej wilgotności względnej - ponad 80%. Zarodniki grzyba są transportowane na duże odległości wraz z chorymi cebulami.

Peronosporoza powoduje znaczne uszkodzenie kultury w warunkach wysokiej wilgotności, ze zbyt bliskim sadzeniem, nawadnianiem i podczas okresów długotrwałego chłodzenia. Intensywność ataku peronosporozy wiąże się również z brakiem równowagi składników odżywczych, głównie fosforu i potasu.

Grzyb przetrwał w szczątkach roślin, na cebulach używanych do sadzenia i na nasionach. Dystrybucja odbywa się poprzez zainfekowane cebulki, nasiona, wodę i wiatr, którymi zarodniki grzyba przemieszczają się na duże odległości.

Objawy

1. Początkowo dotknięte obszary pojawiają się w postaci ciemnych linii na żarówkach, a następnie wzdłuż piór pojawiają się duże wydłużone plamy. Zmiany wyglądają jak koncentryczne strefy przebarwionej tkanki i mogą być pokryte białawą, beżową, a czasem fioletową pleśnią.
2. Rośliny wyhodowane z nasion zainfekowanych peronosporozą będą opóźnione w rozwoju - w rezultacie plon cebul lub materiału siewnego znacznie spadnie.

Czy wiesz Odmiany cebuli różnią się smakiem - ich smak może być zarówno ostry, jak i miękki. Cebule o słodkim i łagodnym smaku są często nazywane słodką cebulą - zwykle mają białe łuski i śnieżnobiałe, soczyste i delikatne mięso.

Alternarioza

Choroba grzybicza, której drugie imię to mączniak rzekomy. Korzystnymi warunkami do jego rozwoju są wilgotność względna około 70% i wysoka temperatura. Czynnik sprawczy przetrwa na szczątkach roślin i chwastach rosnących w pobliżu złoża cebuli, rozprzestrzenia się głównie dzięki użyciu zainfekowanego materiału do sadzenia, a zarodniki mogą być również przenoszone przez deszcz i wiatr.

Nasiona uzyskane z zainfekowanych roślin matecznych zostaną zainfekowane i mogą prowadzić do poważnych strat podczas uprawy sadzonek cebuli z nich. Jeśli w sezonie wegetacyjnym, regularnie, w celach profilaktycznych, leczymy nasadzenia środkami grzybobójczymi przeciwko mączniakowi rzekomemu i mączniakowi, możliwe jest całkowite uniknięcie występowania tych chorób w kulturze. Jako ochronę zaleca się stosowanie fungicydów z grupy strobilurin, takich jak Amistar 250 SC. Produkt stosuje się w ilości 8 litrów na hektar.

Objawy

1. Początkowo na liściach, łodygach i cebulkach powstają białawe okrągłe, wydłużone lub nieregularnie ukształtowane plamy, stopniowo powiększające się, z ciemnym środkiem w środku i fioletowymi obwódkami z żółtawym zewnętrznym aureolą.
2. Obrażenia mogą się zwiększać, łączyć, aw rezultacie powodować śmierć blachy. Pióra cebuli mają również podobne objawy, które powodują, że spadają lub wysychają, co może zagrozić produkcji nasion. Zainfekowane żarówki nie nadają się do długotrwałego przechowywania.

Przeczytaj, jak i co przetwarzać cebulę przed sadzeniem.

Rdza

Na tę chorobę podatne są różne rodzaje cebuli - w równym stopniu dotyczy to cebuli, porów lub cebuli. Podobnie jak wiele innych patogenów, czynnik powodujący hibernację rdzy na łóżkach, na nieoczyszczonych szczątkach roślin. Źródłem choroby są również wieloletnie cebule.

Objawy

1. Wiosną zielone pióra cebuli stają się czerwonawe, nieco później stają się brązowożółte, małe brodawkowate plamki, które wraz z nadejściem lata zmieniają kolor na czarny.
2. Zielone liście umierają wcześnie w zarażonych roślinach, a cebulki przestają rosnąć - w rezultacie hodowca otrzyma niewielki zbiór małych cebul.

Żarówki

Niektóre patogeny wolą rozwijać się nie na liściach, ale na żarówce - rozważ następujące choroby: aspergiloza, zgnilizna podstawy Fusarium, zgnilizna szyjki macicy lub zielona pleśń.

Zgnilizna szyi

Zgnilizna szyjki macicy jest powszechną chorobą wszystkich odmian cebuli. Choroba zaczyna się rozwijać po zbiorach, jej winowajcami są grzyby z rodzaju Botrytis. Oznaki choroby są trudne do zauważenia podczas sezonu wegetacyjnego uprawy lub podczas żniw.

Zakażenie zgnilizną szyjki macicy jest również sprzyjające błędami agrotechnicznymi - zbyt rzadkim siewem nasion cebuli (pojawienie się grubej szyi) lub nadmiernym nawozem azotowym. Metodą walki z chorobą jest wyeliminowanie wszystkich źródeł pierwotnej infekcji. Aby to zrobić, należy unikać uprawy roślin według kultury, zwłaszcza gdy lato jest deszczowe.

Konieczne jest również uniknięcie zbyt długiego suszenia plonu na polu po kopaniu. Zaleca się siać zdrowe nasiona, najlepiej po leczeniu środkiem grzybobójczym zawierającym substancję czynną - tiuram. 2-3 tygodnie przed zbiorem sadzenie należy spryskać trzy razy w odstępie 1 tygodnia. Do opryskiwania stosuje się fungicyd Amistar 250 SC (0, 8 l / ha) lub inny z tej samej grupy środków ochrony roślin. Ta procedura znacznie poprawi również jakość cebul podczas długotrwałego przechowywania warzyw.

Objawy

1. Zarodniki grzyba rozwijają się na resztkach okrywy nasiennej, następnie tkanka liścienia umiera z wierzchołka, a później wpływa to również na wierzchołki liści. Następnie następuje utajona faza choroby, która przechodzi do okresu żniw.
2. Najniebezpieczniejsza infekcja występuje pod koniec sezonu wegetacyjnego cebuli, to znaczy od momentu pojawienia się zielonych piór do zbiorów. Infekcja najczęściej powoduje wysychanie końcówek liści i uszkodzenie zewnętrznych łusek cebuli. W górnej części szyi żarówki tkanka staje się szara i zaczyna gnić. W tym okresie na powierzchni warzyw może pojawić się obficie szara powłoka z czarnymi skupiskami - mikroskleroza (forma grzyba zarodników).

Fusarium zgnilizna dna

Ta choroba często wpływa na kulturę cebuli. Zakażenie może wystąpić na każdym etapie sezonu wegetacyjnego i najprawdopodobniej doprowadzi do śmierci rośliny. Grzyb występuje w glebie, przetrwał przez długi czas w postaci stabilnych struktur (chlamydosporów). Zarodniki przenikają do roślin przez uszkodzenia w tkankach uzyskane metodami naturalnymi lub mechanicznymi. Ważne! Po zbiorach należy dobrze wysuszyć cebulę na słońcu, aby dezynfekować promienie ultrafioletowe. Gotowość cebuli do przechowywania zależy od zewnętrznej powierzchni: jeśli łuska jest mocna, złota i sucha - plon można przenieść do sklepu.

Grzyb rozwija się podczas długotrwałych i obfitych opadów deszczu lub nieregularnego nawadniania; jego zarodniki rozprzestrzeniają się wraz z wiatrem i nasionami uzyskanymi z zainfekowanych sadzonek. Rozwój patogenu jest wspierany przez temperaturę +26 ... + 28 ° C, a rozprzestrzenianie się infekcji - wysoka wilgotność.

Objawy

1. Na liściach choroba zaczyna się od żółknięcia końcówki i rozciąga się do podstawy szyjki cebuli.
2. W chorych roślinach żarówka zmienia kolor na brązowy.
3. W okresie zbiorów lub podczas przechowywania następuje zgnilizna, która postępuje i może obejmować całą cebulę.
4. Fusarium powoduje, że spód żarówki staje się ciemny i płaski. Podczas przechowywania dochodzi do kontaktu zdrowych i chorych żarówek.

Zgnilizna zielonej pleśni

Taka pleśń często tworzy się na płatkach cebuli podczas długotrwałego przechowywania. Zarodniki zielonej pleśni gniją zimą bez żadnych problemów w glebie, na powierzchni gleby, na wysuszonych resztkach pożniwnych, podczas przechowywania. Choroba rozwija się szybko przy wysokiej wilgotności w pomieszczeniu, w którym przechowywane są warzywa, lub z częściowym zamrożeniem cebuli.

Objawy

1. Pierwsze znaki pojawiają się w postaci brązowych wodnistych koncentrycznych stref na dnie cebulki (w pobliżu korzeni) i po bokach warzywa.
2. Dalej na plamach i pod nimi znajduje się powłoka, na początku choroby biaława, nieco później staje się zielona lub niebiesko-zielona.

Aspergiloza

Przyczyną choroby są zarodniki Aspergillus. Choroba objawia się głównie podczas transportu lub przechowywania warzyw. Szczególnie szybko choroba rozwija się na zielonych lub źle wysuszonych cebulach leżących w magazynach w pomieszczeniach o słabej wentylacji i wysokiej temperaturze powietrza. Patogen hibernuje na szczątkach roślin, w glebie i na innych uprawach. Rozwija się szybko w temperaturach otoczenia powyżej + 28 ° C.

Czy wiesz Od niepamiętnych czasów cebule były przechowywane w wieńcach i warkoczach. Nie zostało to zrobione w celach dekoracyjnych - główki cebuli były lepiej przechowywane, zawieszone pod sufitem, gdzie powietrze jest zawsze suche i ciepłe.

Objawy

1. Chore warzywa często wysychają, mumifikują.
2. Choroba może przejść do fazy wtórnej, powodując mokry rozkład cebuli.
3. Zarodniki Aspergillosis atakują roślinę nawet w ogrodzie, ale ślady choroby są tam trudne do zauważenia, z wyjątkiem przebarwienia łusek na szyi żarówki.
4. Zbieracz grzybów wygląda jak czarny proszek pokrywający suche lub soczyste łuski warzyw. Następnie aspergiloza nadaje płatkom cebuli wodnistą strukturę, po czym rośnie w nich grzybnia i dojrzewają zarodniki grzyba.

Wirusowe choroby cebuli

Nie ma skutecznych metod leczenia chorób wywoływanych przez wirusy, dlatego zaleca się podejmowanie działań zapobiegawczych w celu uniknięcia lub ograniczenia zakażenia roślin.

Mozaika

Czynnikiem sprawczym mozaiki jest wirus Allium 1 Smith. Szczególnie podatne na uszkodzenia mozaiki są cebule drugiego roku wegetacji uprawiane na nasiona i cebula wielopoziomowa, podczas gdy wirus mozaiki porów nie jest straszny. Wirus mozaiki cebuli ma naturalną odporność na wysokie i niskie temperatury, nie umiera po leczeniu pepsyną.

Zakażenie nie występuje przez chore nasiona lub skażoną glebę - choroba niesie mszyce. Od zakażenia do manifestacji objawów zewnętrznych mija około 7-10 dni. Chora roślina jest usuwana z ogrodu wraz z korzeniami i niszczona przez ogień

Objawy

1. W chorych roślinach zielone pióra zmieniają kolor na żółty. Liście i strzały skręcają się nienaturalnie, na powietrznych częściach rośliny pojawiają się białawe małe plamki i linie.
2. Cebula przestaje rosnąć, nieco później roślina zaczyna więdnąć i stopniowo wysycha.
3. Na jądrach pojawiają się brzydkie kwiatostany, dojrzałe nasiona będą małe i będzie ich bardzo mało.

Żółty karłowatość

Ta choroba jest wywoływana przez wirusa, który może być przenoszony przez różne gatunki mszyc.

Objawy

1. Choroba zaczyna się od pojawienia się chlorotycznych i żółtawych pasków u podstawy starych liści.
2. Następnie pojawiają się plamy na młodych liściach - od pojedynczych rowków po całkowite zażółcenie, czasem spiralne skręcanie, fałdy i opadanie piór.
3. Rozwój wirusa powoduje zmniejszenie wielkości cebulek, zmniejszając wydajność.

Ważne! Doświadczeni ogrodnicy zalecają sadzenie cebuli, naprzemiennie przez kilka rzędów z marchewką. Ta metoda sadzenia chroni obie uprawy: fitoncydy emitowane przez marchewkę odpychają muchy cebulowe, a zapach cebuli odpycha szkodniki marchwi.

Metody zapobiegania chorobom cebuli

Aby zapobiec przedostawaniu się chorób na łóżka cebuli, hodowcy warzyw podejmują szereg działań przeciwko chorobom grzybiczym i wirusowym.

Zapobieganie chorobom grzybiczym:

1. Odżywianie roślin musi być zrównoważone, aby zapewnić dostępność składników odżywczych we właściwej ilości i we właściwym czasie. Nadmiar lub brak żywienia predysponuje cebulę do inwazji i rozmnażania się patogennych mikroorganizmów. Częstotliwość i obfitość podlewania mogą również znacząco wpływać na predyspozycje kultury do czynnika wywołującego chorobę.
2. Równolegle z planowaniem sadzenia wybiera się odmiany odporne na choroby . Na gęstość sadzenia na określonym obszarze może mieć wpływ sezon sadzenia i system nawadniania. Na przykład ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że wysoka gęstość sadzenia w połączeniu z wysoką wilgotnością zwiększy predyspozycję cebuli do choroby i będzie wymagać dostosowania ilości zużytej wody i składników odżywczych. Właściwe przygotowanie gleby i płodozmian mogą zmniejszyć prawdopodobieństwo rozwoju patogenu lub, jeśli są niewłaściwie wykonane, zwiększyć nasilenie rozwoju patogennych mikroorganizmów.
3. Chemikalia chroniące cebulę stanowią alternatywną kontrolę patogenów, ale należy pamiętać, że ich stosowanie jest tylko jedną z możliwych strategii uprawy roślin. Właściwe połączenie metod profilaktycznych zmniejszy nasilenie choroby, jednocześnie kontrolując pestycydy. Z drugiej strony uzależnienie od samych chemikaliów może powodować problemy, ponieważ przy bardzo wysokim poziomie infekcji nawet dobrze udowodnione skuteczne substancje mogą mieć ograniczony wpływ.

Środki zapobiegawcze przeciwko wirusowym chorobom cebuli:

• ważne jest systematyczne traktowanie sadzonek insektycydami podczas uprawy i po przesadzeniu na otwarty teren w celu zwalczania wciornastków i mszyc;
• Używaj tylko sprawdzonego materiału do sadzenia;
• chwasty powinny zostać zniszczone w pobliżu pola cebuli, które wykazują oznaki oczywistych chorób wirusowych i są domem dla owadów przenoszących wirusy;
• wskazane jest na przemian uprawy z gatunkami innych rodzin botanicznych, zakłócając w ten sposób cykl rozwoju wirusa;
• stosować izolację nasadzeń od sąsiadów roślin, które mogą stać się źródłem infekcji lub migracji owadów, nosicieli wirusa;
• prowadzić kontrolę chemiczną nad nośnikami (wciornastki i mszyce);
• sadzić odporne na wirusy odmiany cebuli;
• zapewnić bariery wokół łóżek cebuli, aby zapobiec migracji wektorów owadów;
• układać łóżka cebulowe co roku w nowym miejscu, w pewnej odległości od położenia łóżek zeszłorocznych;
• usuń rośliny zainfekowane wirusem z łóżek lub pól (wraz z systemem korzeniowym);
• na przemian z odpornymi na wirusy uprawami ogrodowymi.

Czy wiesz Nasiona cebuli wysiewa się wczesną wiosną (zwykle w trzeciej dekadzie marca), ponieważ kultura ma długi sezon wegetacyjny. Nasiona wysiewa się w rzędach w odstępach 25 cm, w bruzdach do 2 cm głębokości - po wykiełkowaniu roślinność w rzędach jest przerzedzana, pozostawiając rośliny co 6-7 cm.

Metody agrotechniczne

Jedną z udanych praktyk rolniczych w uprawie cebuli jest przejście do ściółki. Ta metoda ma kilka zalet: nie ma potrzeby dodatkowej uprawy roli (pielenie), dlatego obciążenie plantatora warzyw jest zmniejszone, istnieje możliwość mechanicznego uszkodzenia cebul i liści, a wilgoć ściółki zostaje zatrzymana w glebie.

Jeśli łóżko nie jest zbyt duże, można je przykryć dowolnym materiałem nietkanym do ogrodu (spunbond, agrofibra). Uprawa pod osłonami zapobiegnie pojawianiu się szkodników i wektorów chorobowych w uprawie. Łóżko pokryte agrofibrą dłużej zatrzymuje wilgoć w glebie, a jednocześnie materiał pokrywający przepuszcza wilgoć, dzięki czemu można podlewać rośliny bezpośrednio na niej.

Łóżka cebuli sadzi się na obwodzie w kilku rzędach z wysokimi roślinami, które stanowią barierę dla owadów uszkadzających kulturę. Jako strażnik zwykle wysiewa się 3-4 rzędy kukurydzy lub sorgo.

Obróbka wstępna miejsca i nasion

Leczenie przedsadzeniowe i dezynfekcja nasion sprawi, że roślina będzie odporna na nagłe zmiany temperatury, strzelanie, przyczyni się do najszybszego kiełkowania zielonych liści z cebulki.

Czy wiesz Помимо моркови, отличными соседями для репчатого лука являются укроп, огурцы, лук-порей, свёкла, петрушка, салат и редис. Соседство с луком плохо влияет на горох и бобы, поэтому не стоит сажать их рядом.

Способы предпосадочной обработки:

1. Мелкий лук-севок перед посадкой прогревают в горячей воде (+30...+35°С). Этот способ помогает избежать луковичного стрелкования и дезинфицирует посадочный материал. Севок заливают горячей водой, накрывают ёмкость крышкой и оставляют на 5–6 часов. Чтобы горячая вода медленнее остывала, ёмкость укутывают в старый плед. Это процедура называется длительным прогреванием.
2. Также овощеводы практикуют быстрое прогревание лука: мелкий севок или семена (чернушку) замачивают в воде с температурой от +45 до +50°C на 15 минут, далее горячую воду сливают, а луковицы заливают холодной водой и оставляют так на 15 минут. После обработанные в горячей и холодной воде луковицы погружают на пару часов в жидкий раствор, содержащий комплексную минеральную подкормку.
3. Можно продезинфицировать мелкий севок или семена в тёмно-розовом растворе воды и марганца (1 грамм марганца на 1 л воды). Время проведения дезинфекции — примерно 25 минут. В этих же целях можно применять раствор воды и медного купороса из такого расчёта — 3 грамма вещества на 1 литр воды.
4. Раствором марганца (1 г марганцовки на 1 л воды) поливают грунт для обеззараживания за неделю до высадки посадочного материала. Вместо раствора марганца можно провести полив грядки кипятком, правда, это возможно осуществить только на очень небольших площадях.
5. Также можно проводить предпосадочную обработку лука стимуляторами роста — это «Биостин», «Циркон», «Цитовит».

Особенности борьбы с болезнями во время вегетации

Соблюдение некоторых условий выращивания позволит вовсе избежать или уменьшить негативное воздействие на культуру грибковых или бактериальных патогенов, а также вирусов.

Защита лука от грибных заболеваний:

1. Плантации лука-севка, посеянные весной, следует размещать только на проветриваемых местах, вдали от грядок с репчатым луком зимнего сева.
2. В случае выращивания лука на том же поле, что и в прошлом сезоне, нужно уничтожить случайные побеги лука, перезимовавшего в почве, и сделать это не позднее середины мая.
3. Систематически (1-2 раза в неделю) с начала мая необходимо удалять растения с первичными симптомами заболевания. В то же время, луковые грядки следует обработать 1-2 раза с промежутком в 6–7 дней системным фунгицидом — это, например, «Ридомил MZ 67, 8 WG» (2, 5 кг/га). Можно проводить совместную обработку и смешивать «Ридомил» с фунгицидом Amistar 250 SC (0, 8 л/га), который в дополнение к защите от ложной мучнистой росы всесторонне защищает лук от других грибковых заболеваний, таких как альтернариоз, серая плесень, антракноз, возникающих в период вегетации или во время хранения.
4. Если в районе выращивания лука есть известия о вспышке грибковых заболеваний, то химическую защиту следует продолжать систематически. На рубеже июля и августа, непосредственно перед опадением зелёных перьев или после града и других повреждений растений, рекомендуется применять опрыскивание средствами для ограничения возникновения бактериоза.
5. При разведении химических препаратов с водой необходимо придерживаться указанной дозировки. Также в готовую рабочую жидкость желательно добавить прилипатель, например, жидкое мыло. Условием эффективности химической защиты посадок является точное и равномерное покрытие всей наземной части растения защитным раствором. Плантации лука обрабатывают ранцевым садовым опрыскивателем. Лечение следует проводить утром, до наступления жары, вечером, после 18 часов, или пасмурным днём.

Читайте также как и чем обрабатывать лук перед посадкой.

На небольших грядках и огромных фермерских полях в нашей стране выращиваются различные луковые сорта: от обычного белого, жёлтого, красного и фиолетового репчатого до батуна и многоярусного лука. Чтобы получить хороший урожай этой культуры, нужно вовремя провести профилактические и лечебные мероприятия против грибковых, бактериальных и вирусных болезней.