Charakterystyka i cechy rosnącej wiciokrzew Aurora (Aurora)

Owoce jadalnych odmian wiciokrzewu Aurora są uważane za jedne z największych. Są doceniane nie tylko ze względu na atrakcyjny wygląd, ale także ze względu na swoje właściwości lecznicze. Uprawa ma również duży potencjał do komercyjnej uprawy. O charakterystyce odmiany i technologii jej uprawy czytaj dalej w artykule.

Historia wyboru

Wiciokrzew jest pierwszą rośliną ogrodniczą, która dojrzewa w ogrodach przydomowych. Ta jakość znajduje odzwierciedlenie w nazwie konkretnej odmiany - Aurora. Ucieszy jagody w połowie czerwca.

Aurora jest uzyskiwana przez krzyżowanie odmian Solovey i niektórych odmian odmian z Maxine w ramach programu hodowlanego Thompson na University of Saskatchewan (Saskatoon, Kanada). Prace selekcyjne rozpoczęto w 2007 r., Testy odmianowe zakończono w 2016 r. Dlatego możemy powiedzieć, że Aurora jest jedną z najnowszych jadalnych odmian wiciokrzewu.

Po przejściu testów odmianowych próbka otrzymała najwyższą ocenę smaku jagód, ich wielkości i wydajności. Testy odmian kanadyjskich polegają na posadzeniu 5 kopii każdej próbki na działce o powierzchni 3 m² w odległości 0, 6 m. Dopuszczalne są tylko próbki wykazujące nie więcej niż 5% odchyleń od podanych parametrów do dalszej uprawy.

Ważne! Jadalne odmiany wiciokrzewu - właściciele niebieskich jagód. Odmiany dekoracyjne mają czerwone jagody i są bardzo trujące. Odmiany z czarnymi owocami mogą być nietoksyczne, ale z reguły są niejadalne.

Opis botaniczny

Dzikie wiciokrzewy (Lonicera) pochodzą głównie z regionów północnych, więc większość odmian jest odporna na zimę. Wysokość dzikiego krzewu sięga 1, 8 m, co czyni go doskonałym kandydatem do budowy dekoracyjnych żywopłotów i dekoracji ścian budynków gospodarczych. Krzew składa się z 10-15 pionowych pędów. Wśród wszystkich rodzajów wiciokrzewu można znaleźć odmiany liściaste i zimozielone. Kwitnienie rozpoczyna się bardzo wcześnie.

Jagody zaczynają zmieniać kolor z zielonego na niebieski 10 dni po ich utworzeniu. Dojrzałość można określić na podstawie tego, w jaki sposób kolor staje się bardziej nasycony. Dojrzałe jagody smakują słodko, lekko gorzko i cierpko.

Miąższ jadalnych odmian zyskuje czerwony odcień w środku. Ale nie myl ich z dekoracyjnymi odmianami, które mają czerwoną skórkę.

Funkcja

Każda odmiana różni się od typowego opisu botanicznego. W Aurora gałęzie są pochylone, a nie ściśle pionowe. Dlatego krzew będzie potrzebował więcej miejsca do wzrostu. Wysokość rośliny wynosi około 1, 5 m, a średnica korony będzie około 1, 2–1, 3 m. Krzew charakteryzuje się średnią siłą wzrostu. Roczne pędy są minimalnie owłosione. Kolor kory zmienia się od ciemnobrązowego do czerwonobrązowego.

Przeczytaj także jakie są cechy smakowe jagód wiciokrzewu.

Talerz liściowy nie jest zaokrąglony owalny, jak większość odmian, ale jest bardziej wydłużony, choć w przybliżeniu tej samej długości, 10 cm, jak przewidziano dla wiciokrzewu. Na spodzie występuje rzadkie pokwitanie. Kolor górnej powierzchni liścia zmienia się od umiarkowanie zielonej do ciemnozielonej. Kwitnienie występuje w połowie lub pod koniec kwietnia. Kwiaty są małe, żółte, rozmieszczone prawie na całej długości pędu. Stają się pachnące wieczorem, ponieważ nocne ćmy są zapylaczami.

Owoce Aurory są wąsko podłużne, mają oko średniej wielkości, natomiast oko owoców innych odmian jest mniejsze. Jagoda nie ma pokwitania na szczycie. Skórka jest lekko szorstka, w kolorze - niebieskim. Intensywność niebieskiego zależy od promieni słonecznych: im bardziej docierają do rośliny, tym ciemniejsze są jagody. Żniwo dojrzewa na początku czerwca.

Charakterystyka potrzeb odmiany:

  • Strefy USDA (odporność na zimno): 9–4;
  • potrzeba oświetlenia: słońce lub półcień;
  • kwasowość gleby (pH): lekko alkaliczna, neutralna, lekko kwaśna;
  • gleba: umiarkowanie wilgotna, osuszona, żyzna;
  • tolerancja na suszę: wysoka;
  • tolerancja na sól: umiarkowana, może rosnąć w strefach przybrzeżnych;
  • podatność na choroby: rzadko.

Czy wiesz Łodygi wiciokrzewudoskonałym lekarstwem na infekcje skóry, wewnętrzne procesy zapalne. Na zewnątrz roślina jest stosowana w postaci okładów, a wewnątrz - w postaci herbaty, wywaru lub naparu.

Odporność na mróz i suszę

Aurora ma wysoką mrozoodporność - do –35 ° С. Mrozy rzadko stanowią problem dla tego krzewu. Można go uprawiać zarówno w strefie środkowej, jak i w bardziej północnych regionach Rosji. Tolerancję suszy odmiany uważa się za powyżej średniej. Nie jest zbyt wrażliwy na wilgoć, ale pamiętaj, że skład jagód to 85% wody.

W przypadku braku podlewania plony będą znacznie mniejsze niż deklarowane przez producenta.

Owocowanie, plon

Jest to odmiana wczesnego dojrzewania . Pojawia się 2-3 lata po posadzeniu. Okres dojrzewania zależy od klimatu. Więc jeśli lato jest deszczowe, jagody mogą dojrzewać dopiero na początku lipca. Waga jednej jagody osiąga 2 g. Jest to uważane za duży rozmiar, ponieważ waga około 1 g jest uważana za standard. Jeśli chodzi o całkowitą wydajność z rośliną, producent nie deklaruje jej. Według ogrodników wydajność wynosi około 2 kg jagód z krzaka. Nie można jednak dokładnie potwierdzić tych danych.

Czy wiesz Jeśli krzew wiciokrzewu ma więcej niż 4 lata, można zaobserwować obieranie kory na pędach. To nie jest choroba, ale cecha rośliny i nie wymaga leczenia.

Zalety i wady

  • Wśród zalet odmiany:
  • wczesne dojrzewanie plonu;
  • duże owoce;
  • wysoka odporność na choroby;
  • doskonała odporność na zimę i tolerancja na suszę.

Wady tej odmiany nie są zauważane przez producenta. Ale, jak już wspomniano, z powodu rozłożystych gałęzi krzew Aurora potrzebuje więcej miejsca niż inne odmiany.

Zapylacze

Roślina ma biseksualne kwiaty i jest samozapylona. Ale ogrodnicy zauważają, że jeśli w pobliżu rosną 2-3 różne odmiany wiciokrzewu, to znacznie zwiększa wydajność każdego z nich. Jako towarzysze odpowiednie odmiany Tundra, Honey Bee, Borealis - kanadyjskie pochodzenie, lub rosyjski niebieski aksamit, Tomichka.

Funkcje lądowania

Roślina preferuje pełne słońce i dobrze przepuszczalną glebę. Lądowanie odbywa się w odległości co najmniej 1 m między krzakami. Jeśli krzak zostanie posadzony przy ścianie, odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 50 cm, aby zapewnić wystarczającą cyrkulację powietrza. Nawozić krzak co około 2 tygodnie nawozami na róże o stosunku azotu, fosforu i potasu 10:52:17, gdzie liczby wskazują procent pierwiastków w roztworze.

Czy wiesz Wiciokrzew ma tak mocne drewno, że w przeszłości robiono z niego gwoździe do butów i narzędzi rolniczych.

Czas

Dozwolone lądowanie wiosną i jesienią. Może to być marzec, kwiecień, wrzesień lub początek października. Sadzenie wiosenne odbywa się przed otwarciem pąków, w przeciwnym razie roślina nie ukorzeni się dobrze. Jesienią - nie później niż miesiąc przed nadejściem mrozu.

Wiciokrzew dobrze rozwija system korzeniowy, jeśli temperatura powietrza nie jest wyższa niż + 10 ° C i nie niższa niż + 4 ° C.

W regionach z ciepłą zimą preferuje się sadzenie jesienne - dzięki temu roślina będzie miała czas na zapuszczenie korzeni i plonowanie o rok szybciej. W regionach północnych wszelkie krzewy sadzi się wiosną.

Sugerujemy zapoznanie się z prawidłowym przeszczepem wiciokrzewu w nowe miejsce.

Wybór miejsca, przygotowanie studni

Wskazane jest wybranie miejsca słonecznego lub z częściowym cieniem. Podczas sadzenia należy pamiętać, że krzew osiągnie obwód 1, 2 m. Dlatego między poszczególnymi roślinami nie może być mniejsza niż 1 m, a między krzakiem a najbliższym drzewem - około 2 m. Niezależnie od wybranej lokalizacji wiciokrzew będzie potrzebował wsparcia. Może to być krata dekoracyjna lub krata. Zainstaluj go przed sadzeniem, aby nie zakłócać korzeni.

Gleba może być gliniasta lub piaszczysta. Takie gleby dobrze przepuszczają tlen i wilgoć oraz zawierają wystarczającą ilość składników odżywczych. Nie zaleca się lądowania w piasku - szybko się przegrzewa i traci wilgoć, a także w tlenku glinu - jest to zbyt gęsta gleba, która nie przepuszcza wody, z trudem rozwijają się korzenie i bardzo mało związków organicznych. Miejsca te należy albo zignorować, albo uszlachetnić, wprowadzając żyzną glebę i nawozy organiczne podczas sadzenia.

Kwasowość powinna być obojętna, lekko kwaśna lub lekko zasadowa. Strona jest wykopana, grudki ziemi są połamane, kamienie, korzenie traw są usuwane. Przygotuj otwory do lądowania. Ich głębokość wynosi około 50 cm, szerokość jest nieco większa niż rozmiar kulki korzeniowej. Sadzenie zostanie przeprowadzone na tej samej głębokości, na której krzak wyrósł w szkółce.

Przeczytaj także, dlaczego jadalna wiciokrzew nie przynosi owoców.

Wybór i przygotowanie materiału do sadzenia

Sadzonki różnych odmian często nie różnią się od siebie, a przy zakupie lepiej skorzystać z usług dużych szkółek. Będą nie tylko sprzedawać zamówioną odmianę, ale także będą mogli oferować jej odmiany towarzyszące. Ponadto mają dokładne informacje na temat każdej odmiany, którą uprawiają, jej warunków rozwoju i cech.

Charakterystyka „prawej sadzonki”:

  • wiek 2 lata;
  • 2–4 bezpośrednie strzały bez obrażeń;
  • elastyczne pędy, do 60 cm długości, z rozwiniętymi pąkami;
  • system korzeniowy jest włóknisty, składa się z kilku grubszych korzeni i wielu małych.

Ważne! Prawdopodobnie sadzonki w szkółce rosną w szklarni. Dlatego przed zejściem na ląd zaleca się ich aklimatyzację, zabierając je na kilka godzin na świeże powietrze na 1 tydzień.

Wzór lądowania

Ponieważ wiciokrzew jest krzewem, wygodnie jest sadzić go w rzędach. Do nich można zainstalować 1 wspólną kratę, do której należy przywiązać krzaki.

Proces sadzenia:

  1. Do każdego dołu dodaj 2 wiadra kompostu lub gnijącego obornika.
  2. Ułóż warstwę gleby na wierzchu. Będzie to warstwa między nawozem a korzeniami.
  3. Dodaj 3 łyżki. łyżki superfosfatu i 1 litr popiołu drzewnego.
  4. Ustaw sadzonkę na przygotowanych warstwach i dodaj ziemię do dołu.
  5. Wlej 2 wiadra wody.
  6. W razie potrzeby dodaj glebę.

Zasady opieki

Pielęgnacja krzewów składa się z:

  • podlewanie;
  • nawóz okresowy;
  • zapobieganie chorobom;
  • przycinanie
  • przygotowania do zimowania.

Przyda ci się czytanie uprawy wiciokrzewu z nasion w domu.

Wiciokrzew jest dość trwałą rośliną. Jest w stanie przynieść owoce do 20 lat. I nie zależy to zbytnio od warunków, w których rośnie krzew. Warunki wpłyną na plon i pojemność krzewu. Silne, zdrowe rośliny są dotknięte chorobami i szkodnikami 2 razy mniej niż te, których warunki wzrostu są dalekie od ideału.

Gleba nie powinna wysychać, dlatego wskazane jest podlewanie tylko posadzonej rośliny 2-3 razy w tygodniu. W następnym roku - 1 raz w tygodniu. Pod 1 krzakiem wystarczy wlać 1–1, 5 wiadra wody. Przez cały sezon wegetacyjny gleba jest uprawiana. Będziesz potrzebował regularnego pielenia po każdym podlewaniu i rozluźnianiu - pozwala to na przenikanie tlenu przez glebę. Jest niezbędny do rozwoju korzystnej mikroflory, która z kolei przetwarza mikroelementy z gleby w związki łatwo przyswajalne przez korzenie.

Głównym środkiem pielęgnacyjnym jest podlewanie.

Chwasty konkurują o wilgoć i substancje odżywcze, a także mogą stać się źródłem infekcji szkodnikami. Jeśli nie ma sposobu, aby je regularnie usuwać, pomyśl o ściółkowaniu koła tułowia. Warstwą ściółkującą mogą być trociny, zrębki, słoma, igły sosnowe lub tkaniny polimerowe: spunbond, agrofibra itp. Zakłócają wzrost chwastów, zagęszczanie gleby i szybkie odparowywanie wilgoci.

Polecamy dowiedzieć się o wiciokrzewie z czerwonymi owocami.

Przycinanie odbywa się pod koniec zimy, aby usunąć uszkodzone gałęzie i skrócić długość głównych pędów o 1/3. Odmiana Aurora nie jest zbyt pogrubiona, więc nie będzie pędów, które mogłyby przeszkadzać sobie nawzajem. Ale mogą być słabe pędy. Są usuwane, aby zapewnić resztę jedzenia i stymulować pojawienie się nowych. Jeśli podczas sadzenia wprowadzono nawozy organiczne, krzak nie może być nawożony przez 1-2 lata.

Następnie karm zgodnie ze schematem:

  • wiosną - 20 g / m2 azotanu amonu, 20 g nawozów potasowych i superfosfatu dla każdej rośliny;
  • jesienią po zbiorach - 5 kg kompostu, 40 g superfosfatu i 100 g popiołu na każdą roślinę.

Zapobieganie chorobom rozpoczyna się od wiosennego leczenia 3% płynem z wiciokrzewu Bordeaux do momentu otwarcia pąków. W przyszłości leczenie jest przeprowadzane, gdy tylko zostaną wykryte oznaki jednej lub drugiej choroby.

Czy wiesz Według chińskiej legendy wiciokrzew jest ucieleśnieniem dwóch nierozłącznych bliźniaczek, więc jego owoce są zwykle sparowane. A ponieważ siostry zmarły na poważną nieuleczalną chorobę, krzew, w którym się wcielili, pomaga ludziom leczyć wszelkiego rodzaju dolegliwości.

Zbiór i przechowywanie

Jagody nie dojrzewają w tym samym czasie. Po pierwsze, ci na szczycie nadążają. Potem te poniżej. Zanim dolne dojrzewają w pełni, górne zaczynają się kruszyć w większości odmian. Dlatego gromadzenie odbywa się w 2-3 etapach przez kilka tygodni.

Jeśli jest dużo zbiorów, jagody są przetwarzane i konserwowane w postaci soku, galaretki lub dżemu.

Do odbioru wybierz suchy dzień. Rano pokrywają przestrzeń pod krzakiem folią i wstrząsają jagodami. A z filmu są przenoszone do pojemników magazynowych. Wiciokrzew można przechowywać w lodówce nie dłużej niż 4 dni. Możesz także zamrozić w zamrażarce do późniejszego użycia.

Jeśli chodzi o możliwości transportu plonu, pamiętaj, że wiciokrzew to miękka jagoda. Nie toleruje długotrwałego wstrząsania w pojazdach. Dlatego jego owoce uprawia się częściej na własny użytek niż na transport do punktów sprzedaży.

Czy wiesz Astrologowie wiążą wiciokrzew z Jowiszem i dobrobytem materialnym. Dlatego radzą używać jego aromatów w postaci świec lub kadzidełek, aby przyciągnąć bogactwo.

Zimowe przygotowania

Roślina jest odporna na mróz i nie potrzebuje schronienia na zimę. Wystarczy zwykła pielęgnacja przed upadkiem:

  • usuwanie chwastów;
  • kopanie ziemi;
  • usuwanie warstwy ściółki;
  • wyrównanie otworu do nawadniania (jeśli tak było) z ogólną płaszczyzną gleby;
  • niszczenie opadłych liści;
  • spryskiwanie 1% roztworem płynu Bordeaux od chorób.

Jeśli gałęzie były przywiązane do kratki, można je odłączyć, aby uniknąć uszkodzenia przez śnieg. W miejscach, w których występują dzikie gryzonie: zające lub myszy, ogrodnicy instalują sieć wokół buszu, aby uniknąć uszkodzenia młodych pędów.

Metody hodowlane

Jak wszystkie krzewy jagodowe, wiciokrzew jest rozmnażany przez potomstwo korzeni, sadzonki, podział korzeni. Krzew składa się z kilkunastu pędów, a nowe pojawiają się co roku. Nowy pęd można odłączyć wraz z częścią korzenia i sadzić osobno. Nawet jeśli nie ma nowych gałęzi, krzew można zawsze podzielić na 2 części. Obaj zapuszczą korzenie i staną się pełnoprawnymi roślinami.

Ważne! Do hodowli musisz pobrać sadzonki ze szczytu wyciętej gałęzi. Uważa się, że są one lepiej akceptowane i szybciej się zakorzeniają. Plasterki na pędzie są wykonywane ściśle pod kątem 45 ° .

Szkółki rozmnażają krzaki przez sadzonki. Aby to zrobić, odetnij młody silny pęd od upadku, podziel go na kilka części o długości do 15 cm. Każda część powinna mieć kilka pąków owocowych. I możesz umieścić je w lodówce w plastikowej folii i ukorzenić na wiosnę.

Sadzonki można ukorzenić jesienią i hodować w pomieszczeniach do wiosny.

Kęsy sadzi się w mieszance gleby, która składa się z torfu i piasku. Jest wystarczająco luźny i pożywny, aby przyspieszyć tworzenie korzeni. Podczas sadzenia w otwartym terenie sadzonki są przykryte plastikową butelką - będzie odgrywać rolę mini-szklarni. Okresowo należy wywietrzyć instalację. Po 2 tygodniach łodyga zapuści korzenie. Cały czas musisz kontrolować wilgotność i zapobiegać wysychaniu roślin.

Dowiedz się więcej o szkodnikach i chorobach wiciokrzewu.

Choroby i szkodniki

Krzewy jagodowe, w tym wiciokrzew, cierpią na owady, choroby grzybowe i wirusowe.

Wśród metod zwalczania chorób i szkodników są: agrotechniczne, mechaniczne, chemiczne i biologiczne:

  • rolnictwo obejmuje niszczenie chwastów, sadzenie pobliskich roślin o bogatym aromacie odpychającym owady;
  • mechaniczny - jest to zbiór szkodników za pomocą pułapek;
  • chemiczne - opryskiwanie różnymi środkami owadobójczymi;
  • biologiczne - wykorzystanie ptaków lub drapieżnych owadów do zwalczania szkodników, które mogą być nosicielami wirusów.

Główne choroby grzybowe są leczone przez opryskiwanie krzewów wiosną roztworem płynu Bordeaux.

Choroby grzybicze obejmują:

  1. Ramularioza jest chorobą, której towarzyszy pojawienie się brązowych plam na liściach z ich dalszym suszeniem. Dotknięte liście lub części krzewu są usuwane i palone, a krzew jest spryskiwany 0, 5% roztworem siarczanu miedzi.

  2. Cercosporosis towarzyszą ciemnozielone plamy z ciemną obwódką . Kiedy pojawiają się oznaki infekcji, krzak jest traktowany 1% roztworem płynu Bordeaux.

  3. Mączniakowi towarzyszy szara powłoka na liściach, podobna do mąki. Traktowano go przez spryskiwanie 2% roztworem koloidalnej siarki.

  4. Gruźlica objawia się czerwonymi pęcherzami na płytce liściowej. Zabieg polega na spryskaniu płynem Bordeaux.

  5. Wirus mozaiki infekuje młode rośliny. Pojawia się w postaci dużych białych plam na liściach. Choroby nie można wyleczyć, a takie rośliny należy zniszczyć.

Wszystkie stosowane leki są rozcieńczane zgodnie z instrukcją. Rozpylanie odbywa się tylko w spokojny dzień. Należy nosić odzież ochronną z rękawami i okularami ochronnymi, a także rękawice.

Szkodniki częściej atakują rośliny, w których powstają warunki do życia: jest ciemno z powodu pogrubionych gałęzi, powietrze jest wilgotne i słabo krąży. Dlatego głównymi środkami zapobiegającymi pojawianiu się owadów jest terminowe przerzedzanie buszu. Każda gałąź powinna otrzymać taką samą ilość słońca i powietrza. Nie powinno być także chwastów przyczyniających się do reprodukcji owadów.

Узнайте подробнее об самые сладкие сорта крупноплодной жимолости.

Основные вредители жимолости:

  1. Калифорнийская щитовка — это насекомые с мощным хитиновым покровом. Поселяются на молодых побегах. Их можно заметить по красноватым пятнам на ветвях и небольшим серым чешуйкам на их поверхности — это взрослые насекомые. На этапе молодняка куст можно опрыскивать « Актарой » или « Актелликом ». Взрослых вредителей с побегов сметают щёткой в ёмкость и уничтожают.

  2. Тля — самый распространённый вредитель. Это небольшие чёрные и зелёные насекомые, которые поселяются колониями на черенках листьев, тыльной стороне листовой пластины. Они опасны тем, что повреждают растения и выделяют липкий налёт, на котором поселяются сажистые грибки. В результате происходит дальнейшее заражение жимолости. Тлю уничтожают опрыскиванием мыльным раствором.

  3. Жимолостный клещ — ещё один вредитель растения. Его присутствие проявляется в скручивании листьев, они в результате осыпаются. Для борьбы с вредителем куст обрабатывают « Актелликом » в конце июня.

  4. Листовёртки — молодые личинки бабочки с одноимённым названием. Питаются мягкими частями растения в течение 2–3 недель, а затем окукливаются, вызывая скручивание листьев. Внутри такого листа будет находиться паутина и зелёная гусеница, которая собирается стать бабочкой. При появлении признаков заражения проводят опрыскивание « Актелликом » или « Элесаром ».

  5. Жимолостная пальцекрылка — ещё одна бабочка, гусеницы которой обитают на данной культуре. Они могут поедать как листву, так и ягоды, сильно снижая урожайность. Для борьбы с вредителем используют опрыскивание 0, 2%-м хлорофосом, препаратами « Рогор », « Инта-Вир ».

  6. Мучнистый червец в состоянии поражать побеги и листья . Это мелкие насекомые, похожие на серую труху. Их величина — не больше 5 мм. При обнаружении вредителя проводят опрыскивание 0, 2%-м « Актелликом » или таким же 0, 2%-м « Рогором ».

Частота болезней зависит от того, насколько хороши условия, в которых растёт куст. К тому же, некоторые садоводы считают опасным использование химических реактивов, так как срок созревания ранних ягод — около 35–40 дней после цветения. И за это время большинство химических реактивов не успеет испариться из них. Следовательно, вы получите очень некачественный урожай.

Czy wiesz В фольклоре скандинавских стран есть поверье о том, что если цветами жимолости натирать лоб, то можно развить сверхспособности.

В основном жимолость выращивается очень просто. Она не требует специального ухода. А её ягоды не только вкусны, но и могут выводить из организма шлаки, укреплять сосуды, очищать кровь и нормализовать процессы пищеварения. Посадите на участке это полезное растение, если есть свободное место. Вам наверняка понравится вкус его плодов.

Ciekawe Artykuły