Agrest Black Negus - charakterystyka i wygląd odmiany

W opinii większości zwykłych ludzi agrest kojarzy się z dość dużą szmaragdową jagodą. Tymczasem owoce tej kultury są w różnych rozmiarach i mogą być nie tylko zielone, ale także żółte, białawe, bordowe, a także ciemnofioletowe. Żywym przykładem oryginalnego i niezwykłego kształtu i koloru odmiany agrestu jest Black Negus, o którym warto szczegółowo powiedzieć.

Opis odmiany Black Negus

Charakterystyka Black Negus powinna rozpocząć się od faktu, że odmiana ta nie jest uwzględniona w Państwowym Rejestrze Osiągów Selekcji Federacji Rosyjskiej, ale tymczasem jest produktem selekcji krajowej, a ponadto, ze względu na jej doskonałe właściwości smakowe, silną odporność i dobrą zimową odporność jest rozpowszechniona na całym terytorium Rosji

Zatem, pomimo braku rejestracji i, odpowiednio, oficjalnej informacji o gatunku, opartej na praktycznych doświadczeniach uprawy Czarnego Negusa gromadzonych zarówno przez prywatnych właścicieli gospodarstw domowych, jak i profesjonalnych rolników, bardzo łatwo jest podać podobny i wiarygodny opis tej odmiany.

Historia ocen

Kiedy hodowcy najbardziej ostro stanęli przed zadaniem uzyskania hybrydy o amerykańskiej odporności na mączniaka prawdziwego, a jednocześnie walorów smakowych nieodłącznych od angielskich i europejskich odmian agrestu, Ivan Vladimirovich Michurin stał się naukowcem, który poradził sobie z takim zadaniem z maksymalnym sukcesem. Czy wiesz Niesamowitą cechę agrestu, która pozwala roślinie zwiększyć rozmiar płodu podczas procesu selekcji, zauważył Charles Darwin. Tak więc, jeśli jagoda dzikiego krzewu nie przekracza 12 mm długości, Brytyjczykom udało się kiedyś opracować odmiany, których owoce są porównywalne pod względem wielkości do jaja kurzego. W latach dwudziestych XX wieku światowej sławy rosyjski biolog i hodowca w swoim żłobku w miejscowości Turmasovo, obwód Tambowski (obecnie Wszechrosyjskie Centrum Genetyki i Hodowli Roślin Owocowych im. I.V. Michurina) wyhodował kilka doskonałych hybryd agrestu amerykańskiego i europejskiego .

Jednym z nich jest Czarny Negus, nazwany tak przez samego autora ze względu na niezwykle ciemny kolor jagód. Wiadomo, że odmiana została uzyskana przez skrzyżowanie agrestu Krasilny przywiezionego z Ameryki i odpornego na mączniaka prawdziwego z europejską odmianą Anibut.

Wideo: Czarny Negus Agrestowy

Początkowo I.V. Michurin traktował nową międzygatunkową hybrydę wyłącznie jako podstawę przyszłych eksperymentów hodowlanych, jednak pomimo niewielkich rozmiarów jagód roślina nieoczekiwanie bardzo lubiła lokalnych ogrodników i zaczęła zdobywać coraz większą popularność. Przeczytaj, kiedy agrest zaczyna przynosić owoce po posadzeniu sadzonek.

Trwa to od prawie stu lat: z oficjalnego punktu widzenia Black Negus nie jest uważany za uprawę odmiany agrestu, ale z wielką przyjemnością uprawia się ją na prywatnych dziedzińcach, a nawet małych gospodarstwach.

Wygląd, charakterystyka jagód, czas dojrzewania, plon

Z botanicznego punktu widzenia agrest Black Negus to potężny i wysoki krzew o wysokości do 2 m. Roślina tworzy silne pędy, które rosną pionowo lub mają tendencję do lądowania w kształcie łuku. Amerykański rodzic odziedziczył hybrydę po bardzo ostrych i licznych kolcach, osiągających długość 20 mm i pokrywających całą długość gałęzi, czasem w pęczkach po 2-3 sztuki. Liście są również duże, jasnozielone, powierzchnia pokryta jest miękkim puchem.

Owoce powstają na pędach pojedynczo lub w parach, mają długie łodygi i nietypowy kształt gruszki. Powierzchnia jagód jest gładka, kolor skóry jest ciemny, prawie czarny, bez połysku, miąższu i soku - bogaty rubinowy kolor, bardzo rzadki dla agrestu.

Jagody są małe, maksymalnie 2–2, 5 g, jednak częściowo dlatego mocno przylegają do buszu, nie kruszą się i nie pękają nawet w wilgotnych letnich warunkach. Eksperci zauważają doskonałe właściwości smakowe agrestu Black Negus. W swoich jagodach słodkość i lekka kwasowość są zaskakująco zrównoważone, ponadto owoce mają bardzo bogaty aromat owocowy. Ocena degustacyjna jagód w pięciostopniowej skali - 4, 7 punktu.

Odmiana zaczyna kwitnąć w maju i wchodzi w fazę owocowania pod koniec lipca lub na początku sierpnia (co pozwala nam klasyfikować agrest jako środek sezonu). W tym okresie roślina wygląda bardzo imponująco ze względu na ogromną liczbę owoców dojrzewających razem i prawie jednocześnie. Wydajność Black Negus dla agrestu można nazwać rekordowym - do 7 kg jagód można zebrać z jednego krzaka z należytą starannością.

Zalety i wady odmiany

  • Black Negus cieszy się zasłużoną popularnością wśród rosyjskich ogrodników ze względu na tak cenne cechy:
  • wysoka mrozoodporność i mrozoodporność (odmiana toleruje zarówno długotrwałe mrozy, jak i nagłe przymrozki, które występują w marcu lub kwietniu po rozpoczęciu przepływu soków);
  • umiejętność dostosowania się do różnych warunków klimatycznych, co pozwala rozwijać kulturę niemal na całym terytorium Rosji;
  • silna odporność, odporność na mączniaka prawdziwego, rdzy i wielu innych infekcji grzybiczych, odporność na ataki szkodników;
  • bardzo wysokie plony, przyjazne i regularne owocowanie, począwszy od drugiego roku po posadzeniu i trwające ponad 20 lat bez najmniejszych oznak cykliczności (naprzemiennie lata produktywne i chude);
  • jagody dobrej jakości - bogaty smak, jasny aromat, poręczność, trwałość, brak skłonności do pękania i zrzucania.

Czy wiesz Naukowcy z University of Oregon przeprowadzili badania nad wszystkimi naturalnymi immunostymulantami znanymi nauce i zidentyfikowali dwóch niewątpliwych liderów - resweratrol i pterostilben. Oba te składniki są zawarte w agrest Black Negus i innych jagodach, które mają kolor czarny lub ciemnofioletowy, więc są to odmiany uważane za najbardziej przydatne.

  • Wśród wad odmiany wyróżnia się tylko dwie:
  • mały owoc;
  • bardzo ostre kolce, które utrudniają pielęgnację plonu.

Technologia rolnicza

Black Negus jest bezpretensjonalną rośliną i łatwo ją uprawiać. Ważne jest tylko, aby wybrać odpowiednie miejsce dla krzewu, sadzić zgodnie z pewnymi zasadami, a następnie zapewnić agrestowi standardową opiekę, w tym podlewanie, górny sos, przycinanie i zapobiegawcze leczenie chorób i szkodników.

Wybór miejsca

Agrest potrzebuje jasnego oświetlenia i dużej ilości ciepła, dlatego należy go sadzić w otwartym i dobrze ogrzanym miejscu, chronionym przed nagłymi podmuchami wiatru, zwłaszcza na wschodzie i północy. Z tego punktu widzenia bardzo wygodne jest użycie działki w pobliżu ogrodzenia, aby umieścić roślinę - bujny i bardzo kłujący krzak w ten sposób może ostatecznie stać się dodatkową ochroną przed nieproszonymi gośćmi. Ważne jest tylko, aby odległość między kulturą a ogrodzeniem wynosiła co najmniej 1, 5 m, w przeciwnym razie potężny system korzeniowy nie będzie w stanie prawidłowo uformować się lub zniszczy ogrodzenie.

Aby uniknąć niechcianej konkurencji, należy również zapewnić co najmniej dwa metry między sadzonką a innymi drzewami owocowymi lub krzewami. Nizina do sadzenia agrestu nie jest odpowiednia, ponieważ roślina toleruje podlewanie gleby znacznie trudniejsze niż susza. Głębokość wód gruntowych powinna wynosić co najmniej 90 i nie więcej niż 200 cm od powierzchni ziemi (optymalny wskaźnik to 1, 5 m).

Black Negus nie ma wysokich wymagań co do składu gleby, ale rozwija się lepiej na glebie neutralnej lub lekko kwaśnej niż na zasadowej. Ale struktura gleby musi być zapewniona: musi być lekka, luźna i bogata w próchnicę. Piaskowiec lub ił jest odpowiedni, jeśli zawartość gliny w ziemi jest wysoka, przed sadzeniem mieszankę gleby należy ułatwić, dodając gruby piasek rzeczny.

Black Negus rozwija się bardzo dobrze na obszarach, na których wcześniej uprawiano pomidory, kukurydzę, buraki, ziemniaki, bakłażany, paprykę, groszek, fasolę, płatki zbożowe lub zielony nawóz. Ale maliny i porzeczki są złymi poprzednikami agrestu.

Lądowanie i opieka

Czarny Negus, podobnie jak inne krzewy owocowe i drzewa, najlepiej sadzić jesienią, z początkiem opadania liści. Dozwolone jest również sadzenie wiosenne, ale w tym przypadku, jak zauważają doświadczeni ogrodnicy, roślina zapuszcza korzenie znacznie mocniej i cierpi bardziej z powodu mrozu.

Ważne! Agrest jest samozapyloną kulturą, więc podczas sadzenia nie trzeba dbać o dostępność odpowiednich zapylaczy w pobliżu.

Przygotowanie siedzenia polega na oczyszczeniu go z wszelkiej materii organicznej i gruzu, głębokim kopaniu, rozluźnieniu, a także wzbogaceniu warstwy gleby wydobytej z ziemi podczas kopania dziury. Oprócz kompostu, gnijącego obornika lub humusu przydatne jest dodanie do tego podłoża nawozów azotowych, potasowych i fosforowych. Najwygodniejszą opcją jest Nitrofoska, która obejmuje wszystkie trzy ważne elementy. Na jeden krzak wystarczy jedna szklanka (250 ml) leku.

Natychmiast po posadzeniu koło pnia należy obficie podlać i ściółkować. Ta procedura pozwala rozwiązać problem późniejszego spulchnienia gleby i usunięcia chwastów, co, biorąc pod uwagę ostre kolce, które zdobią krzak, jest bardzo istotne. Jako ściółkę można używać trocin, torfu, świerkowych łap, ale najłatwiejszą opcją jest świeżo skoszona trawa, która zawsze jest obfita w każdym obszarze .

Przykrywa ziemię bardzo gęstą, ale jednocześnie dobrze przepuszczalną warstwą, zatrzymuje wilgoć w glebie i przyciąga dżdżownice, ostatecznie przekształcając dolną warstwę ściółki w czysty humus - najlepszy nawóz organiczny ze wszystkich możliwych. Ważne! Podlewanie powinno odbywać się wyłącznie u nasady, opryskiwanie liści źle wpływa na Black Negus.

Agrest należy podlewać obficie, ale rzadko . W sezonie roślina potrzebuje tylko kilku z tych procedur - na wiosnę, jeśli opady deszczu są niewielkie, w okresie kwitnienia, we wczesnej fazie formowania owoców, bezpośrednio po zbiorach i późną jesienią, na etapie przygotowania krzewu na zimę.

Kolejnym ważnym punktem w opiece nad agrestem jest górny sos. To prawidłowe i odmierzone stosowanie nawozów zapewnia rekordową uprawę charakteryzującą tę odmianę. Wiosną do opatrunku górnego stosuje się azotan amonu lub mocznik, ponieważ azot w tym okresie zapewnia aktywny zestaw zielonej masy.

Latem i jesienią nacisk kładzie się na nawozy potasowe i fosforowe (popiół drzewny, siarczan potasu, superfosfat). Nawozy organiczne są tradycyjnie stosowane jesienią, jednocześnie z kopaniem.

Zalecane wskaźniki zużycia nawozu na 1 m² powierzchni paszowej:

  • mocznik - 15–20 g;
  • azotan amonu - 15–20 g;
  • superfosfat - 30 g;
  • siarczan potasu - 20 g;
  • popiół drzewny - 250 ml;
  • próchnica - 5-6 kg.

Oprócz opatrunku z korzenia agrestu stosuje się również opryskiwanie . Takie procedury są przydatne w okresie formowania się owocu.

W tym celu, w oparciu o 10 litrów wody, stosuje się następujące leki:

  • kwas borowy - 2, 5 g;
  • siarczan miedzi - 2 g;
  • siarczan manganu - 10 g;
  • kwas amoniowo molibdenowy - 3 g;
  • siarczan cynku - 3 g.

Natężenie przepływu płynu roboczego na tuleję wynosi 2-3 litry.

Zwalczanie szkodników i chorób

Black Negus wykazuje dość wysoką odporność na mączniaka prawdziwego i niektóre inne choroby grzybowe, ale to nie znaczy, że roślina nie potrzebuje zabiegów zapobiegawczych i ochronnych. W szczególności w niesprzyjających warunkach krzew może znacznie cierpieć z powodu strupu, rdzy, różnego rodzaju plam, antraknozy i innych infekcji. Ponadto agrest jest często atakowany przez roztocza pająka, a także szkodniki - mszyce, muszki żółciowe, ćmy, świetliki, muchy, złote rybki, łopatki itp.

Najlepszym sposobem ochrony krzewów owocowych przed tymi i innymi problemami jest zapobiegawcze wiosenne leczenie . Środki zapobiegawcze są dobre, ponieważ pozwalają ogrodnikowi na stosowanie najbardziej przyjaznych dla środowiska leków, podczas gdy po uszkodzeniu krzaka musisz uciekać się do silnych, a zatem zwykle bardzo toksycznych pestycydów. Ponadto zawsze preferowane jest leczenie przeprowadzone na długo przed zbiorem, ponieważ w tym przypadku trucizna nie gromadzi się w owocach. Dowiedz się, jak radzić sobie z porostami agrestu i mchem. Aby zagwarantować ochronę krzewów owocowych przed chorobami i szkodnikami, które rozwijają się w różnym czasie, ważne jest, aby nie wykonywać 1, ale co najmniej 2-3 oprysków - natychmiast po stopieniu śniegu, w fazie obrzęku pąków, przed kwitnieniem i (lub) bezpośrednio po nim . Ważne jest stosowanie leków o działaniu grzybobójczym (przeciwgrzybiczym), owadobójczym (przeciwko owadom) i roztoczobójczym (przeciwko kleszczom). Na przykład mocznik zapewnia dobrą profilaktykę zakażeń grzybiczych, siarczan miedzi pomaga radzić sobie ze szkodliwymi owadami, a siarka koloidalna jest skuteczna przeciwko kleszczom.

Zwolennicy rolnictwa ekologicznego powinni zwracać uwagę na absolutnie bezpieczne produkty biologiczne, które jako środek zapobiegawczy lub we wczesnych stadiach choroby chronią roślinę nie mniej skutecznie niż produkty chemiczne.

Wśród tych narzędzi można nazwać:

  • „Fitosporyna M”;
  • Fitoverm;
  • „Haupsin”;
  • Trichodermin;
  • „Bitoksibacylina”;
  • „Actofit”;
  • „Fitodoktor” i wiele innych. inne

Przycinanie i kształtowanie buszu

Dla dobrego owocowania agrest jest ważny dla prawidłowego uformowania. Ta procedura ma fundamentalne znaczenie również w związku z cechami odmiany, a mianowicie jej wyjątkową gęstością - przy nadmiernym pogrubieniu bardzo trudno jest dbać o roślinę, leczyć ją od chorób i zbiorów. Z tego powodu wielu ogrodników zaleca formowanie Czarnego Negusa w standardowy sposób. W tym celu młoda roślina musi utrzymać jeden pionowy pęd jako centralny przewodnik i odciąć inne procesy w pobliżu ziemi.

W przyszłości roślina może rozgałęziać się dopiero od wysokości 25-30 cm, dolne pąki, a także pędy korzeniowe, są usuwane. Wadą tej metody jest pewna niestabilność krzaka, którego potężna korona jest uformowana na pojedynczej cienkiej „nodze”. Dlatego agrest wyhodowany na łodydze musi być koniecznie związany ze wspornikiem zainstalowanym w pobliżu. Ale bardzo wygodnie jest uprawiać glebę w pobliżu kręgu blisko łodygi, pielenie, ściółkowanie, podlewanie i górny opatrunek.

Oprócz standardowej metody dozwolone jest również standardowe tworzenie agrestu, co zakłada zachowanie kilku pędów i ich okresową aktualizację . Po 8 latach owocowanie na gałęziach gwałtownie spada, a wskaźniki maksymalnej wydajności obserwuje się na pędach w wieku 5-6 lat.

Dlatego najstarsze gałęzie muszą być okresowo usuwane, a wśród licznych pędów podstawowych, z którymi konieczne jest ciągłe zwalczanie, wybieranie i zapisywanie kilku pędów zastępczych. Aby stymulować wzrost krzewu wiosną, górna część centralnych gałęzi jest również skrócona o około 30%.

Hodowla

Rozmnażanie nasion agrestu jest długim i skomplikowanym procesem, ponadto w przypadku mieszańców, takich jak czarny negus, ta metoda nie ma zastosowania, ponieważ nie pozwala w pełni zachować cech charakterystycznych dla linii matczynej w nowej roślinie. Czy wiesz Jeśli nazwy agrestu tłumaczone są dosłownie na różne języki, okazuje się, że Niemcy nazywają tę jagodę Chrystusem cierniowym, Brytyjczycy - jagodą gęsią, Włosi - winogronem północnym, a Białorusini - niedojrzałą. Dlatego jedynym możliwym sposobem na uzyskanie nowego krzaka agrestu Black Negus jest wegetacja. Najłatwiej to zrobić za pomocą warstw. W tym celu na wiosnę zdrowe dorosłe pędy, położone możliwie nisko, należy pobrać z dorosłej rośliny i wygiąć do ziemi, zabezpieczyć drutem lub po prostu ładunkiem. Następnie część łodygi należy posypać ziemią, pozostawiając tylko górę wolną, co wcześniej było ważne, aby skrócić o około 25%. Natychmiast po wkropleniu warstwa jest obficie podlewana i jest regularnie nawilżana do jesieni, aż do momentu, gdy pęd zakorzeni się i zacznie młody wzrost.

Kiedy tak się dzieje, warstwowanie jest oddzielane od krzewu macierzystego za pomocą sekatora lub nożyc ogrodowych, starannie wykopane kawałkiem ziemi i przesadzone na stałe. Jeśli roślina nie ukorzeniła się przed końcem sezonu wegetacyjnego, pozostawia się ją na zimę, od wiosny jest ona podlewana i ponownie karmiona, a następna jesień jest przesadzana. Oprócz warstwowania agrest można rozmnażać przez ukorzenienie sadzonek, a także przez podzielenie krzewu, ale takie metody są mniej powszechne.

Zimowanie

Wyhodowany w trudnych warunkach klimatycznych regionu Tambow, agrest Black Negus charakteryzuje się dość wysoką odpornością na mróz, a zatem nie potrzebuje dokładnego schronienia na zimę.

Aby przygotować roślinę na zimno, ogrodnik potrzebuje tylko:

  • usunąć opadłe liście, owoce, chwasty i inne pozostałości organiczne z terenu, aby wykluczyć użycie takiego materiału jako miejsca zimowania chorobotwórczej mikroflory i larw szkodników;
  • obficie podlewaj roślinę (zużycie wody - co najmniej 20 litrów na krzak);
  • дождавшись, пока вода полностью впитается в почву, перекопать участок в области приствольного круга на половину штыка лопаты;
  • обновить слой мульчи.

После первого же снегопада к кусту желательно подгрести как можно более высокий сугроб, который и послужит для растения самым лучшим укрытием. В регионах, где зимой снега выпадает мало, а резкие смены сильных морозов и оттепелей являются обычным явлением, крыжовник можно окучить, подсыпав вокруг куста земляной холм высотой 10–12 см.

Zbiór i transport

Собирать урожай Чёрного Негуса начинают в конце июля, в дальнейшем этот процесс можно растянуть на 3-4 недели — мелкие и довольно плотные ягоды хорошо сохраняются на кустах и не склонны осыпаться раньше времени.

При желании употребить плоды в свежем виде специалисты рекомендуют дождаться полной биологической зрелости, но для приготовления варенья или заморозки лучше собирать урожай немного недозревшим, в этом случае ягоды будут лучше держать форму. Это же правило применяется в случае, если крыжовник планируется транспортировать. Собранный в состоянии технической спелости, крыжовник Чёрный Негус можно хранить в погребе или холодильнике до 25 дней. Вызревшие ягоды желательно использовать в течение 3-4 дней. Ważne! Вино нужно готовить из немного перезревших плодов — чем дольше они будут оставаться на кусте, тем большее количество необходимого для брожения сахара накопят.

Высокие вкусовые характеристики делают назначение плодов Чёрного Негуса универсальным, но, с учётом небольших размеров ягоды и её необычного рубинового цвета, лучше всего сорт пригоден для приготовления напитков — соков, коктейлей, компотов, а также домашнего вина и наливок. Не менее удачными из Чёрного Негуса получаются джемы и «живые» варенья (перетёртые с сахаром плоды, не подвергающиеся тепловой обработке).

Крыжовник Чёрный Негус — яркий пример того, как не предназначенный для широкомасштабного промышленного использования сорт приобретает истинную народную любовь и популярность . Несмотря на мелкие размеры плодов, их вкусовые характеристики во многом превосходят большинство аналогов, а роскошный рубиновый цвет сока позволяет использовать ягоды как основу для приготовления самых изысканных десертов. Добавив ко всему этому отменный иммунитет растения к болезням, неприхотливость и высокую зимостойкость сорта, легко понять, почему Чёрный Негус вот уже почти столетие активно выращивается практически на всей территории бывшего СССР.

Ciekawe Artykuły